Σε τέσσερις τοίχους τα πάντα θα κλείσω.
Τον χρόνο παγώνω και ανθρώπους αφήνω.
Στα λάθη των λίγων που αγάπη μου πήραν
Δικάζω τους πάντες και ευθύνη ας μην είχαν.
Τα βλέμματα κρίνω, πονάω, δακρύζω.
Ταμπέλες τούς βάζω πριν καν τα αντικρίσω.
Ο πόνος αλλάζει και γίνεται μίσος.
Μισώ πάντα εμένα που ακούω στο ίσως.
Με φόντο στο κάδρο τους τέσσερις τοίχους,
στο χθες βυθισμένος με αγάπη για λίγους.
Καρδιά που παγώνει, χαμένη στο μίσος.
Δικάζει εμένα που στάθηκα λίγος.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Κώστας Ντίνος
