Μυρίζει μπαρούτι και καμένο ξύλο.
Θα σε περιμένω στην άκρη του κόσμου,
μου είπες χαμογελώντας,
μα ξέρω πως η γη είναι στρογγυλή.
Όχι απόλυτα άρτια,
μα σφαιρική,
καμιά άκρη δεν υπήρξε ποτέ.
Δεν έχει γωνιές για να κρυφτείς.
Αν φοβηθείς πρέπει να τρέξεις
όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Χωρίς σταματημό, χωρίς διακοπή
κάνοντας γύρους πάνω στη σφαιρική της επιφάνεια.
Να μη σε πιάσουν, να μη σε βρουν.
Σφίγγω στη χούφτα μου την πυρίτιδα
και την προσθέτω για πάγο στο ποτό μου.
Όποια πιθανή εξέλιξη με βρίσκει αδιάφορη.
Το σχέδιο προχωρά.
Ακίνητη χαζεύω το ταβάνι
ενεργοποιώντας τον μηχανισμό πυροδότησης.
3..2..1.
Η σφαίρα έγινε ευθεία.
Τα λέμε στην άκρη του κόσμου.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Βάσω Γραμμένου
