Κατά καιρούς όλοι έχουμε αναρωτηθεί αν η φιλία είναι ένα σκαλοπάτι κάτω από τον έρωτα. Έχουμε όμως αναρωτηθεί ποτέ αν είναι κι ένα σκαλοπάτι πάνω από τον έρωτα; Ερωτήματα μάλλον αναπάντητα στο πέρασμα του χρόνου, αφού κάθε σχέση έχει τις δικές τις ιδιομορφίες. Κανείς δεν μπορεί εκ προοιμίου να προβλέψει πώς θα είναι μια φιλική σχέση αφού περάσει από πάνω της ο οδοστρωτήρας έρωτας!
Φέρνω στο μυαλό μου πολλές περιπτώσεις φίλων. Άλλων που συνέχισαν φίλοι μετά την ερωτική σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους κι άλλων που δεν μπόρεσαν να ξαναγίνουν ποτέ φιλικές. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, η φιλία δοκίμασε τις αντοχές της, είτε νίκησε είτε ηττήθηκε. Σκέφτομαι έντονα την περίπτωση που ο (ας τον πούμε) Ηρακλής συνδέθηκε φιλικά με την (ας την πούμε) Μαρία. Η ζωή τους έφερε να μοιράζονται πολλά πράγματα μαζί. Κι οι δύο πολύ γρήγορα κατάλαβαν ότι αυτό που τους συνέδεε δεν ήταν αμιγώς φιλικό. Προσπάθησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να το διατηρήσουν βέβαια φιλικό. Ο ένας φοβόταν ότι αν εξελίσσονταν ερωτικά η σχέση τους θα έχανε έναν πολύ καλό φίλο. Ο άλλος πίστευε ότι άξιζε να δοκιμάσουν να είναι μαζί μιας και δεν μπορούσε να ελέγξει πια τα ερωτικά του αισθήματα.
Κι από τις δύο πλευρές υπήρχαν ενδοιασμοί. Από την πλευρά του ενός εντονότεροι, καθώς το θέλει έτσι ο κανόνας. Κι ενώ σε αυτές τις περιπτώσεις σκέφτεσαι πάντα όλα όσα έχεις να χάσεις κι αναγνωρίζεις τις δυσκολίες που μπορούν να προκύψουν, χωρίς να το ελέγχεις αφήνεσαι στην οικειότητα κι έρχεσαι πιο κοντά με τον άλλο. Ξεκινάει η ζήλια, η άτυπη διεκδίκηση, εκείνο το ενδιάμεσο στάδιο που δεν είναι πια φιλία, μα αρνείσαι να παραδεχθείς ότι είναι οτιδήποτε άλλο, για να μη χρειαστεί ή σου ζητηθεί να το προσδιορίσεις.
Μέχρι που ένα συμβάν -συνήθως αφορά κάποιο δίλημμα- κάνει ξεκάθαρο το μη φιλικό του πράγματος. Γιατί απασχολεί το μυαλό και των δύο. Γιατί δεν μπορεί πια να φανταστεί ο ένας τον άλλον σ’ άλλη αγκαλιά. Γιατί λαχταρούν όλο και περισσότερο ο ένας την αγκαλιά του άλλου, ο ένας το σώμα του άλλου, πέρα από τη συντροφιά του.
Έρωτας λοιπόν. Δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιαστικό από το να μοιράζεσαι μυαλό, σώμα και καρδιά με τον φίλο σου. Τον φίλο σου που αποτελεί πια και το έτερον ήμισύ σου. Νοερά τουλάχιστον. Γιατί μετά εκείνη την πρώτη φορά που σας φέρνει τόσο κοντά και σας κάνει ένα, είστε κι οι δύο μουδιασμένοι. Δεν ξέρετε αν κάνατε σωστά. Κι ας ήταν πιθανότατα η καλύτερή σας στιγμή μέχρι τότε. Η ουσιαστικότερη επαφή που είχατε ποτέ, με έναν άνθρωπο που σας ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Χωρίς μυστικά. Μια συνεύρεση μυαλού και σώματος μ’ έναν άνθρωπο που το σεξ βρίσκεται σ’ άλλη διάσταση.
Περνάει ο καιρός, κι αυτή η αρχική αμφιβολία εμφανίζεται ξανά με την πρώτη ρωγμή. Ξαφνικά η ερωτική πράξη σταματάει ανεξήγητα, αναίτια. Δεν ξέρεις τι ακριβώς έχει συμβεί, ξέρεις όμως ότι κάτι έχει αλλάξει και πάλι. Πας τώρα να παλέψεις με τα νέα δεδομένα. Αναρωτιέσαι αν θα μπορέσετε να ξανά υπάρξετε φιλικά. Ξέρατε από την αρχή ότι με την καρδιά δεν παίζεις. Πόσο μάλλον με τα αισθήματα. Αυτά τα οποία δεν τα καθορίζεις κι έρχονται από μόνα τους. Ξέρατε κι οι δύο ότι πήρατε ρίσκο για το αν θα συνεχίζατε έστω ως φίλοι, όταν το πάθος θα στέρευε και θα έμενε η αγάπη.
Πόσο λεπτοί πρέπει να είναι οι χειρισμοί προκειμένου να μπορείς να κρατήσεις κάποιον στη ζωή σου μετά από το πάθος και τις τόσο προσωπικές στιγμές που μοιραστήκατε και τώρα καλείστε να αφήσετε στην άκρη. Η συνειδητότητα είναι αυτή που πρέπει γι’ άλλη μια φορά να κάνει κουμάντο. Το αν νιώθεις την ανάγκη να έχεις αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου σε μια διαφορετική μορφή. Το αν μπορείς ν’ αποδεχθείς τις επόμενες σχέσεις του και να συμβιώνεις απόλυτα φιλικά μαζί του(ς) πια, αν μπορεί κι η άλλη πλευρά να κάνει το ίδιο. Για άλλη μια φορά μπλέκεται η πολύπαθη σχέση σας.
Σίγουρα δεν είσαστε αυτό που ήσασταν. Σίγουρα δεν είστε πια φίλοι. Είναι μια νέα μορφή σχέσης, εκείνη των φιλο-ερωτευμένων. Τώρα πια θα πρέπει ν’ ανακατέψετε πάλι την τράπουλα κι αν καταφέρετε, να βγάλετε τον άσσο από το μανίκι σας. Αν όχι, τι να κάνουμε, τουλάχιστον προσπαθήσατε. Οι φιλίες που γίνονται έρωτας, κανείς δε μας λέει ότι θα μείνουν έρωτας, ούτε ότι θα μπορέσουν να ξαναγίνουν φιλία. Κι αυτό είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρεις μπαίνοντας. Κι αν κλείσει ο κύκλος, να κλείσει με ομορφιά, όπως άρχισε. Κι αν δεν κλείσει, να είσαι σίγουρος για τον λόγο που έμεινε ανοιχτός.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Νατάσα Αυγούστη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
