Μπορείς να μάθεις πολλά για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, παίζοντας μαζί του ένα παιχνίδι.  Αν είναι ανταγωνιστικός ή ομαδικός, αν κάνει ζαβολιές και πονηριές, αν δεν είναι δίκαιος ή αν ακολουθεί πάντα τους κανόνες και, φυσικά, καταλαβαίνεις πολλά μόνο και μόνο από την αντίδρασή σου στις νίκες και στις ήττες.

Αρχικά, τα παιχνίδια είναι ένας ευχάριστος τρόπος διασκέδασης με την παρέα σου από δύο άτομα μέχρι 15 και βάλε. Υπάρχουν πολλών ειδών παιχνίδια, που ως κεντρικό τους αντικείμενο διαθέτουν διάφορες δραστηριότητες, αλλά πάντα με έναν κύριο στόχο, την νίκη μιας και μοναδικής ομάδας. Καμιά φορά υπάρχει κι η ισοπαλία αλλά ποτέ δεν ξεκινάει η ομάδα με αυτόν τον σκοπό. Ο στόχος της κάθε ομάδας ή του κάθε ατόμου είναι να βρεθεί αυτός στο βάθρο του νικητή. Αυτή ακριβώς η στοχο-προσήλωση είναι που κάνει τους ανθρώπους να βγάζουν το πραγματικό τους πρόσωπο, τις αντιδράσεις που σε ένα δείπνο ή στο σινεμά συνήθως καλύπτουν. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως μέσα από αυτό θα μπορείς να αντιληφθείς εσύ αρκετά πράγματα για τον χαρακτήρα του κάθε συμπαίχτη σου, με κύριο αποτέλεσμα να τον γνωρίσεις βαθύτερα.

Ένα άτομο, για παράδειγμα, το οποίο διαθέτει ομαδικό πνεύμα και μπορεί να συνεργάζεται με τους γύρω του, θα το καταλάβεις από την πρώτη στιγμή. Θα παρατηρήσεις τη θέληση που υπάρχει στα μάτια του, να βοηθήσει τους άλλους ακόμη κι αν αυτοί είναι κάποιες φορές αντίπαλοί του. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα τους βοηθήσει και θα νικήσουνε, τον ενδιαφέρει αν μπορεί να δώσει ένα χέρι βοήθειας ή μια συμβουλή στους άλλους για μια καλύτερη κίνηση. Αυτό αυτόματα, δείχνει πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος λειτουργεί ομαδικά και όχι ως μονάδα, μπορεί να συνεργαστεί  και μπορεί πραγματικά να ακούει τους άλλους που βρίσκονται απέναντί του. Έτσι και στο πιο προσωπικό κομμάτι, υπερισχύει στις φιλικές κι αισθηματικές σχέσεις του το μαζί κι όχι το εγώ. Είναι δοτικός , δεν είναι εγωιστής και μπορεί να συνεννοηθεί και να λειτουργήσει ιδανικά με αλλά άτομα.

Από την άλλη πλευρά, φυσικά, υπάρχει το άτομο που είναι ανταγωνιστικός. Το χαρακτηριστικό αυτών των ατόμων είναι πως δεν τους αρέσει να χάνουν. Η ήττα δεν είναι για τα δικά τους δόντια, την απεχθάνονται, δεν την αντέχουν. Γι’ αυτό, όταν τη βλέπουν να έρχεται από μακριά, αυξάνεται το πείσμα, που συχνά καταφέρνουν να κρύψουν μέσα τους, και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να κερδίσουν. Εξάλλου, ο ανταγωνισμός, όταν υπάρχει σε μικρό βαθμό, είναι καλό πράγμα. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που είναι ανταγωνιστικοί ακόμη και μέσα στην ίδια ομάδα, φαινόμενο που οδηγεί σε συγκρούσεις. Άνθρωποι εγωιστές, που τους νοιάζει μόνο η προσωπική τους επιτυχία ακόμα και σε ομαδικά παιχνίδια ή αθλήματα. Τους χαρακτηρίζει μία τάση για επίδειξη. Για παράδειγμα, επίδειξη γνώσεων στα παιχνίδια ερωτήσεων, όπου διορθώνουν, εξίσου συμπαίκτες και αντιπάλους, για όσα δε γνωρίζουν.

Στα παιχνίδια είναι φυσικό να υπάρχει ανταγωνισμός, καθώς μπορεί να επικρατήσουν πανανθρώπινα ένστικτα, καθώς η νίκη σε μια πατρίδα τάβλι ή στο Trivial έχει ψυχολογικά διάφορους βαθύτερους συμβολισμούς. Την απόκτηση φαγητού μέσω του κυνηγιού, την κατάκτηση ενός άλλου τόπου από τη «φυλή» μας, την κυριαρχία πάνω στην αντίπαλη «φυλή». Όπως, όμως, και σε άλλους τομείς της ζωής μας, οφείλουμε να βρίσκουμε ισορροπία ανάμεσα στα φυσικά ζωώδη ένστικτα και στην τάση μας για ηρεμία, διασκέδαση και καλή επικοινωνία. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι που έχουν έναν ανταγωνιστικό χαρακτήρα είναι καλό να μην υπερβούν τα όρια και δεν μπορεί να κυλίσει ομαλά ένα παιχνίδι. Μπορεί ο καθένας να μην είναι τόσο ανταγωνιστικός, αλλά και πάλι να βάζει ψηλούς στόχους και να μην επαναπαύεται, αν δεν τους εκπληρώσει. Αυτά είναι και όμορφα στοιχεία που θα έχεις κερδίσει αν είσαι σε σχέση με ένα τέτοιο άτομο. Πιθανότατα θα σε κουράζει το πείσμα ενός τέτοιου ατόμου κι οι συχνές διαφωνίες αλλά θα έχεις κι ένα σταθερό στήριγμα που θα σε υποστηρίξει με την ίδια θέρμη σε καταστάσεις που είστε στην ίδια «ομάδα», στο παιχνίδι ή στη ζωή.

Ένα παιχνίδι λειτουργεί πάντα με κανόνες που διαβάζονται στην αρχή του κάθε παιχνιδιού, αν δεν το έχετε ξαναπαίξει. Συνήθως στην παρέα υπάρχει ένα άτομο και μόνο, το οποίο έχει την όρεξη να διαβάσει τις οδηγίες αναλυτικά, ενώ η υπόλοιπη παρέα δεν τον ακούει καν. Είναι το μέλος της παρέας που δέχεται και όλα τα αντίστοιχα πειράγματα, όπως ότι είναι ο «δικηγόρος», ο «σπασίκλας» ή το «φυτό» της παρέας. Όταν υπάρχει μία διαφωνία, όμως, σε αυτό το άτομο θα στραφούμε για να λύσουμε την παρεξήγηση και να συνεχιστεί ομαλά το παιχνίδι. Ένας άνθρωπος με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πολύ πιθανόν να είναι κάπως έτσι γενικά στη ζωή του κι είναι σίγουρα ένα δίκαιο άτομο, ίσως με προσκόλληση στις λεπτομέρειες και με μικρούς αστείους και λίγο ενοχλητικούς ψυχαναγκασμούς.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει πάντα και το άτομο στην ομάδα που θα προσπαθήσει να κλέψει και να ξεγελάσει τους αντιπάλους. Αν βρίσκεται σε ένα ομαδικό παιχνίδι στην ίδια ομάδα με εσένα, αρχικά φαίνεται να σε συμφέρει. Όμως, αν κερδίσετε ως ομάδα, θα γνωρίζεις ότι δεν αξίζατε την νίκη, αλλά και οι αντίπαλοι, αν αντιληφθούν την απάτη, θα ισχυριστούν δικαίως ότι το παιχνίδι είναι άκυρο και ουσιαστικά δε θα καταφέρετε τίποτα. Συνολικά ένα τέτοιο άτομο, δυστυχώς, είναι πιθανό να χάσει την  εμπιστοσύνη που έχει η υπόλοιπη παρέα και στην καθημερινότητα, όχι μόνο σε ό, τι έχει να κάνει με το παιχνίδι. Ειδικά αν εξακολουθεί να έχει τέτοιες συμπεριφορές, με μυστικά και ψέματα και στις προσωπικές του σχέσεις.

Τέλος, σε όλους μας αρέσει η νίκη και θέλουμε να την πετύχουμε. Το ιδανικό, όμως, είναι να αναγνωρίζουμε ότι δε θα κριθεί ουσιαστικά η ζωή μας από ένα άρτιο σκίτσο στο Pictionary, ούτε από το ποιος είναι καλύτερος στα τρίποντα. Είναι όμορφο να χαιρόμαστε και με την νίκη των άλλων και να σφίγγουμε, μέσα σε θετική ενέργεια, το χέρι του νικητή. Αν και σπάνιο, όταν βρεις αυτήν την προσωπικότητα, να ξέρεις πως είναι κάτι το ξεχωριστό. Χαίρεται για όλους και δεν έχει την παραμικρή ζήλεια μέσα του. Ακόμη κι όταν χάνει, έχει την ωριμότητα να πει «μπράβο» στον αντίπαλο.

Συντάκτης: Άντζη Ευριπίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου