5 τρόποι επιβίωσης για μια συνάντηση με συγγενείς που ψυχραθήκατε

«Το αίμα νερό δε γίνεται», λέγανε οι παλιοί. Κι όμως, σήμερα οι τσακωμένες οικογένειες ολοένα και πληθαίνουν. Κάποια απ’ τα μέλη θα έχουν ψυχρανθεί, τσακωθεί, αποστασιοποιηθεί. Κι αυτό είναι δυσάρεστο. Είναι δυσάρεστο, διότι η οικογένειά μας είναι φοβερά σημαντικό να είναι το στήριγμά μας. Έχοντας γονείς, αδέρφια, να ξέρεις πως πάντα κάποιος θα είναι δίπλα σου, θα σε βοηθήσει, θα σε υποστηρίξει. Παρ’ όλα αυτά όμως, η οικογενειακή ευτυχία είναι περισσότερο ουτοπική παρά απτή.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας καθημερινά, τα άγχη, το στρες μας οδηγούν να ξεσπάσουμε λανθασμένα στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Έτσι και κάνουμε. Μεταφέρουμε όλα μας τα προβλήματα στην οικογένεια, με αποτέλεσμα οι σχέσεις μας να πικραίνονται. Επίσης, στις μέρες μας έχουμε τελείως υλιστικά πρότυπα και θέλουμε όλοι, όλο και περισσότερα. Έτσι, μεταφράζουμε πολλές κινήσεις ως αδικίες, με αποτέλεσμα να πάψουμε να μοιραζόμαστε με την οικογένεια γιατί νιώθουμε ότι αδικούμαστε στη μοιρασιά. Έχουμε φτάσει σε σημείο να λέμε πως αν τ’ αδέρφια δε μαλώσουν όταν πεθάνει εκείνος που χειρίζεται την οικογενειακή περιούσια, δε θα μαλώσουν ποτέ.

Κι είναι κρίμα. Όμως, επειδή όλα μέσα στη ζωή είναι, κι οι τσακωμένες οικογένειες είναι πλέον η νέα πραγματικότητα, ας πάρουμε το σενάριο πως έχουμε φτάσει στο σημείο να μη μιλιόμαστε πλέον με τους υπολοίπους. Δεν έχουμε νέα τους. Πρέπει όμως να βρεθούμε ξανά μαζί, για να προσπαθήσουμε απ’ την αρχή ή να ευχαριστήσουμε τους γονείς. Η θέση μας σίγουρα είναι δύσκολη κι άβολη, το ίδιο και των υπολοίπων. Τι μπορούμε να κάνουμε για να διαχειριστούμε αυτή τη συνθήκη, είναι ο γρίφος που ζητάει λύση.

Συνάντηση πριν τη συνάντηση

Συνήθως, όταν κάνουμε πως δεν έχει συμβεί κάτι που μας έχει επηρεάσει, εξακολουθεί να μας επηρεάζει. Οπότε το να βρεθούμε κι απλώς να φερόμαστε σαν ποτέ να μη μαλώσαμε δεν είναι η καλύτερη ιδέα. Ίσως να χρειάζεται να έχουμε επικοινωνήσει νωρίτερα με τους υπολοίπους, εάν θέλουμε να κάνουμε μια νέα αρχή και να ξεκαθαρίσουμε πως ό,τι έγινε έγινε και καλό είναι να το αφήσουμε στο παρελθόν. Δεν είναι πάντα έτσι όμως, διότι μπορεί να μη θέλουμε ή να μη γίνεται μια νέα αρχή.

Ζεν αλλά όχι ενθουσιώδεις

Σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να φερθούμε κανονικά, χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό που θα φανεί περίεργο στους υπολοίπους. Δηλαδή, αν δεν πετάμε τη σκούφια μας που βρισκόμαστε εκεί, δε χρειάζεται να προσποιηθούμε για κανέναν. Ούτε βεβαίως να οξύνουμε τα πνεύματα για να ικανοποιηθούμε. Ισορροπία και μέτρο χρειάζεται. Πιθανότατα, η ένταση μεταξύ μας θα έχει ξεθυμάνει για να βρεθούμε ξανά μαζί, επομένως είναι η καλύτερη ευκαιρία να αποδείξουμε σ’ όλη μας την οικογένεια πως είμαστε αρκετά ώριμοι.

Αφού πας δέξου ότι σε νοιάζει

Έτσι λοιπόν, δε χρειάζονται προσβολές, ειρωνείες, εξυπνάδες και κάθε τι άλλο θα προκαλέσει εκ νέου ένταση μεταξύ των οικογενειακών μελών. Και βεβαίως δε χρειάζεται αδιαφορία. Αν αδιαφορείς τόσο για όλους, μην πας. Απ’ τη στιγμή όμως που καλείσαι να συνυπάρξεις για μερικές ώρες ξανά με την οικογένειά σου, σεβάσου τον εαυτό σου κι όποιον άλλον έχεις ψηλά και φέρσου αξιοπρεπώς. Το να ρωτήσουμε πώς πάει η ζωή τους, να μάθουμε τα νέα τους, δεν είναι κακό. Αντιθέτως, υποδηλώνει πως δεν έχουμε ξεπεράσει ό,τι έχει γίνει, ωστόσο δε μας επηρεάζει πλέον.

Τι έγινε τότε

Μια ακόμη καλή λύση, για να σπάσει ο μεταξύ μας πάγος είναι να ανατρέξουμε στο παρελθόν. Ίσως να είναι πιο οικείο να συζητήσουμε για παλιές κοινές μας εμπειρίες, να γελάσουμε και να ξεσκάσουμε μ’ αυτές, παρά να αρχίσουμε να λέμε τα νέα μας, για τα οποία οι υπόλοιποι θα έχουν πολλές απορίες. Ή πόσο μάλλον να πούμε ότι δεν έχουμε νέα! Έτσι, μια καλή λύση για να την παλέψουμε είναι να έχουμε κοινή κουβέντα για να μη νιώθουμε άβολα, να μπορούμε να μιλάμε όλοι, να μη σιωπά κάνεις.

Άσε τα βαριά

Χρειάζεται το κλίμα να είναι ευδιάθετο και ανάλαφρο. Όχι όμως προσποιητό, γιατί οι άνθρωποί μας το καταλαβαίνουν. Ούτε εχθρικό, διότι πιθανότατα δε θα ‘χουμε να χωρίσουμε κάτι. Χρειάζεται ωριμότητα και σεβασμός, ό,τι κι αν έχει συμβεί.

Είναι δυσάρεστο να βλέπεις πικραμένες οικογενειακές σχέσεις. Βέβαια για όλα υπάρχει κάποιος λόγος κι εκείνος που αποφασίζει να αποστασιοποιηθεί από την οικογένειά του, το κάνει για δικό του καλό. Δεν είναι απαραίτητα λάθος ούτε κακό. Όμως, πριν να είμαστε απόλυτοι και κάθετοι στην απόφασή μας να χωριστούμε με τους ανθρώπους μας, καλό είναι να σκεφτούμε διπλά και τριπλά τους λόγους που μας οδηγούν σ’ αυτή μας την απόφαση.

Βέβαια, δεν είναι όλες οι οικογένειες αγαπημένες και σίγουρα δεν είναι όλες ευτυχισμένες. Κι όσο δυσάρεστο κι αν είναι, είναι οκ να χρειαστεί να απομακρυνθούν τα μέλη για να ευτυχήσουν μεμονωμένα, αν μαζί υποφέρουν.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!