Με αυτά και με εκείνα αποφάσισες να κάνεις επιτέλους εκείνη την απόδραση που ανέβαλες κι ανέβαλες. Λίγο οι φίλοι που έχουν ήδη πάει, λίγο το mood που είχες μετά την προβολή της νέας ταινίας του James Bond, βρίσκεσαι με τα εισιτήρια στο χέρι και μια μικρή σχετικά αποσκευή προς αποφυγή έξτρα κόστους κατά την επιβίβαση. Για δώρα κατά την επιστροφή ούτε λόγος, εδώ μετά βίας χώρεσες τα δικά σου απαραίτητα. Μια τελευταία γουλιά καφέ κι επόμενη στάση το desk για check in.

Το Λονδίνο είναι ο απόλυτος φθινοπωρινός προορισμός. Βασικά δεν είμαι και τόσο αντικειμενική μιας και θεωρώ πως είναι ο απόλυτος προορισμός για κάθε εποχή. Όπως και να έχει η Βρετανική πρωτεύουσα με τα βασιλικά ανάκτορα, τα αμέτρητα μουσεία, τις γραφικές γωνιές στολισμένες με κάθε είδους μικρομάγαζο και pub αλλά και τις επιβλητικά στολισμένες οδούς με τα μεγαλύτερα εμπορικά καταστήματα είναι και θα είναι ο αγαπημένος προορισμός πολλών. Απλώς το φθινόπωρο έχει κάτι παραπάνω να σου δείξει. Εκτός από ατελείωτη βροχή εννοώ.

Η αλήθεια να λέγεται, το Λονδίνο είναι ένας από τους πιο ακριβούς προορισμούς οπότε θα πρέπει να έχεις φροντίσει αρκετό καιρό πριν για τη διαμονή σου. Οτιδήποτε κινείται στο κέντρο είναι sky-high όπως θα λέγανε και οι Βρετανοί. Μια πολύ έξυπνη επιλογή είναι τα γνωστά σε όλους μας  R bnb αλλά αν θες να το ζήσεις πραγματικά σαν ντόπιος, δοκίμασε το project Go native. Πρόκειται για μια πανέξυπνη επιλογή διαμονής που προσφέρει τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε άπειρα στιλ διαμερισμάτων. Κάτι σαν το couch surfing χωρίς το surfing. Δηλαδή δε μένεις σε σπίτι άλλου, αλλά μένεις σε δωμάτια ή διαμερίσματα με την πραγματική Λονδρέζικη αισθητική των κατοίκων. Good news, ότι επιλέγεις ανάλογα με τα γούστα σου τη γειτονιά που θες περισσότερο και που σε βολεύει πιο πολύ από άποψη σταθμών του μετρό.

Από την άλλη αν το πορτοφόλι το σηκώνει το θέλγητρο και την αίγλη, προσοχή και πάλι στην επιλογή καθώς δεν είναι όλα τόσο ρόδινα όσο μπορεί να φαίνονται. Υπάρχουν πολλά όμορφα hostels στο κέντρο του Λονδίνου αλλά όπως λέμε πολλές φορές, προσοχή στα μικρά γράμματα γιατί εκείνα είναι που κάνουν τη διαφορά. Δες κριτικές πριν κλείσεις οτιδήποτε. Η ταπετσαρία ίσως να έχει ακόμη τα δακτυλικά αποτυπώματα των προηγούμενων και το πρωινό που προσφέρεται είναι πάντα μια νέα περιπέτεια ρισκάροντας το να σου καθυστερήσει λιγουλάκι από το ημερήσιο πρόγραμμά σου. Γενικώς το φαγητό στα χόστελ απόφυγέ το, έχει πολλούς μικρούς φούρνους το Λονδίνο στο κλασικό φραντσάιζ που θα βρεις και στο Βερολίνο, που τσιμπάς τον καφέ σου φτηνά και παίρνεις και μια σφολιάτα κι είσαι οκ για τη μέρα σου. Δε λέμε για τα τύπου Γρηγόρης μαγαζιά, που είναι πανάκριβα στο Λονδίνο. Όπου βλέπεις πράσινο κόκκινο ανθρωπάκι στρίβε.

Μετρό ανέφερα και να θυμηθώ να σας πω πως μια πολύ βολική και συμφέρουσα λύση είναι το να βγάλεις μια κάρτα απεριόριστων διαδρομών πράγμα που θα σε βολέψει κι από άποψη χρημάτων αλλά κι από άποψη αναμονής για αγορά εισιτηρίων- άλλη η γραμμή αεροδρομίου, άλλη του κέντρου, άλλη των προαστίων. Πρόσεξέ το αυτό. Ελέγχους βέβαια δε θα βρεις, παρά μόνο νωρίς το πρωί ή πολύ αργά το βράδυ. Το μετρό του Λονδίνου ειναι μια υπόγεια πόλη οπότε μελέτησέ το γιατί θα ψάχνεσαι από διάδρομο σε διάδρομο. Για να ολοκληρώσουμε το θέμα μεταφορά θα σας πω πως είναι δελεαστικό το να μπεις έστω για μια φορά στο παραδοσιακό «μαύρο ταξί» και να ζήσεις αυτή την εμπειρία. Μην το κάνεις. Τα ταξί στο Λονδίνο είναι πανάκριβα και μια κούρσα των δέκα λεπτών μπορεί και να σου βγει 60 ευρώ.

Έχοντας λύσει λοιπόν το θέμα διαμονή και μεταφορά πάμε στα αξιοθέατα και μουσεία. Καταλαβαίνετε νομίζω πως για να καταφέρετε να τα δείτε όλα χρειάζεστε τουλάχιστον μια με 2 εβδομάδες οπότε μέσα σε ένα τριήμερο προσπαθούμε να χωρέσουμε τα βασικά και πάλι με τρεξιματάκι. Big Ben -που αν θες να μπεις πρέπει να κλείσεις πριν πας-, καθεδρικοί ναοί -που οι περισσότεροι είναι δωρεάν-, το περίφημο London Eye -που αξίζει κάθε ευρώ και η αναμονή θα είναι μία ωρίτσα- με την απίστευτη θέα, το Tower Bridge, η φωτογραφισμένη γέφυρα του Λονδίνου -που καλό είναι να την περάσεις απόγευμα με ένα χοντ ντογκ ξινολάχανο που πουλάνε στις άκρες της γέφυρας- αλλά και το Madame Tussauds -που αν δεν πας πολύ πρωί μην πας καθόλου γιατί θα φας όλη τη μέρα στην ουρά- θα επιβεβαιώσουν όλα όσα είχατε ακούσει ή διαβάσει γι’ αυτά πριν τα δείτε με τα μάτια σας. Γενικώς ψάξου για εισητήρια online γιατί πρώτον πλέον λόγω covid σε πολλά αξιοθέατα είναι η μόνη επιλογή και δεύτερον για να δεις διαθεσιμότητες και να γλιτώσεις ουρές.

Μια επίσης πολυσύχναστη περιοχή που δεν έχει είσοδο και στην οποία θα ξεχαστείς από θέμα χρόνου είναι το Borough Market, μια υπαίθρια αγορά γεμάτη από προϊόντα και λιχουδιές από όλον τον κόσμο. Μπορείς να απολαύσεις ένα ποτήρι κρασί με κάθε λογής τυρί ή κράκερ, χαζεύοντας τον κόσμο και την κίνηση. Μη σε αγχώνει ο καιρός και τα γνωστά ξαφνικά showers του Λονδίνου, είναι σκεπαστή και πανέμορφη.

Από φαγητό γενικότερα οι επιλογές σου είναι αμέτρητες, γιατί το Λονδίνο δεν έχει δική του κουζίνα, αλλά έχει όλες τις κουζίνες. Οπωσδήποτε δε θα ξεχάσεις να φας αλλά και να επισκεφτείς την China Town το οποίο θα είναι ένα ταξίδι πολιτισμικού σοκ ανάλογα με το τι θα πετύχεις. Για περίπου 10 ευρώ σε τιμή μπουφέ μπορείς να δοκιμάσεις αρκετά πράγματα με κορυφαία επιλογή το γωνιακό μαγαζί στην αρχή της στοάς που κάνει μόνο fish and chips που σερβίρει στη λαδόκολλα κι αξίζει κάθε ευρώ. Tip της τελευταίας στιγμής, ρώτα το ωράριο του μαγαζιού σε περίπτωση που πας να κάτσεις σε κάποιο με μπουφέ, καθώς θα υπολογίζεις συν-πλην τρεις ώρες ανανέωσης του φαγητού. Αν δηλαδή πας και κάτσεις 3 κι ανοίγει έντεκα είσαι οκ κι αυτό που τρως είναι φρέσκο. Αν πας 5 τρως τα πρωινά. Πιάνεις το νόημα.

Προσωπική μου ευχαρίστηση είναι να δοκιμάζω τις street food γεύσεις με αμέτρητες επιλογές και πολύ καλές τιμές επίσης. Πολλά από αυτά που είναι και σέιφ να τα φας, θα τα βρεις στην περίφημη περιοχή του Soho με γεύσεις και μυρωδιές που θα σε τρελάνουν και δε θα ξέρεις τι να πρώτο-επιλέξεις. Πολλά σερβίρονται και take away, όπως οι πατάτες με μαγιονέζα, τα χοντ νοτγκ ή τα τηγανητά κουρκουτιασμένα θαλασσινά.

Κεφάλαιο pub και club κι αν και τριήμερο δεν μπορείτε να μην αφιερώσεις χρόνο αλλά και διάθεση σε αυτό κατά την ολιγοήμερη επίσκεψή σου στη Βρετανική πρωτεύουσα. Ανοίγουν περίπου στις 11 το πρωί και κλείνουν είτε 11 είτε 3, εκτός από μερικά αφτεράδικα που θα βρεις που είναι κυρίως κάτι ημιυπόγεια μεταλλάδικα και μπιραρίες με χαρακτήρα που αξίζει να γνωρίσεις- αν σ’ αρέσει αυτή η μουσική. Όλα τα clubs τους έχουν είσοδο που είναι χώρια από το ποτό κι όλα έχουν γκαρνταρόμπα που έχει έξτρα χρέωση. Δεν αξίζουν τον κόπο. Για το παραδοσιακό της υπόθεσης μπορείς να επισκεφτείς μια από τις πολλές θεματικές pub- απλώς αν έχει αγώνα θα βλέπεις μπάλα. Οι επιλογές αμέτρητες από Harry Potter και Sherlock Holmes μέχρι ομάδες ποδοσφαίρου και Harley Davidson.

Fun fact: όρος pub προέρχεται από τις λέξεις public και house αφού στην ουσία οι περισσότεροι χώροι είναι πρώην σπίτια τα οποία και παλαιότερα ήταν στέκια θαμώνων που σέρβιραν αλκοόλ με σκοπό όχι μόνο τη διασκέδαση αλλά και την ανταλλαγή απόψεων. Από τις πιο ωραίες pub είναι όσες βρίσκονται στην περιοχή του Soho και του Covent Garden με υπέροχα πιάτα· επίσης αρκετές από αυτές αλλά και τεράστιες επιλογές σε ποτά και φυσικά τι άλλο, καλό βαρέλι.

Οι τελευταίες μου συμβουλές έχουν να κάνουν με κάποια μικρά αλλά τόσο μα τόσο σημαντικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις πριν επισκεφτείς το Λονδίνο. Καταρχάς δεν ξεχνάς να πάρουμε μαζί μας ομπρέλα αφού το νερό της βροχής ρέει άφθονο και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση, όπως κι αδιάβροχο που κουβαλάς μαζί σου ακόμα κι αν βλέπεις ήλιο. Επίσης δεν ξεχνάς πως υπάρχει το λεγόμενο tip το οποίο είναι περίπου 10% αν και δεν είναι παντού υποχρεωτικό οπότε έχεις πάντα το μυαλό σου στον λογαριασμό κι αν το συμπεριλαμβάνει. Μην ξεχάσεις να κάνεις συνάλλαγμα, δέχονται ευρώ και μπορείς να πληρώσεις με κάρτα για να γλιτώσεις το κομίσιον, όμως σε υπαίθριες αγορές θα χρειαστείς μετρητά. Τέλος επειδή είναι πολύ κρίμα να μείνεις από μπαταρία αλλά και δε συμφέρει να αγοράσεις από εκεί, εξοπλίσου με τους ανάλογους αντάπτορες για κινητά και φωτογραφικές μηχανές.

Το Λονδίνο είναι ναι, ο απόλυτος προορισμός. Είναι μυρωδιές, είναι χρώματα, είναι ιστορία και αίγλη με γαλαζοαίματους να ζουν ανάμεσά μας. Με ιππότες και πράκτορες της MI6 να μας γοητεύουν και να μας κάνουν να ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο. Η αλήθεια είναι πως ένα τριήμερο δεν είναι αρκετό αλλά είναι ενδεικτικό για το αν θα θέλεις και πάλι να επισκεφτείς το Λονδίνο. Είναι μια γεύση. Κι όπως λένε και οι Βρετανοί “Off we go mate”.

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου