Γονείς με εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες. Πολλοί πιθανόν να γνωρίζετε ένα ζευγάρι με εκ διαμέτρου αντίθετο τρόπο σκέψης που με κάποιο μαγικό τρόπο κατορθώνει και διατηρεί έναν επιτυχημένο γάμο. Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους με απλές διαφορές στην προσωπικότητά τους, όπως η νευρικότητα ή η ψυχραιμία. Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος δεσμού που αποτελείται από δύο άτομα με διαφορετικές πεποιθήσεις στους περισσότερους τομείς. Είτε είναι ενδιαφέροντα, είτε πολιτική, είτε θρησκεία, δύσκολα θα τους βρεις να συμφωνούν και σε έναν μεταξύ τους αντίλογο θα παρατηρείς τον εγωισμό του ενός να εξασθενεί προκειμένου να εξασφαλιστεί η ισορροπία στην οικογένεια.

Ο ένας χαρακτηρίζεται συνήθως από επαναστατικό αντικομφορμιστικό πνεύμα. Σαν να σιγοκαίει μια φλόγα διαρκώς μέσα του που με το παραμικρό μπορεί να αναζωπυρωθεί. Βρίσκεται σε συνεχή αγώνα για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης και καταβάλλεται από πάθος, ωμή ειλικρίνεια και παρορμητισμό, τον οποίο έμαθε να ελέγχει στη νεανική του ηλικία όταν παρατήρησε ότι μάλλον δεν τον ωφελούσε και τόσο. Εκρηκτικός χαρακτήρας, πνεύμα αντιλογίας και αμφισβήτησης των πάντων αλλά σαν υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γνωρίζει καλά τη σημασία του «σεβασμού» και λειτουργεί με γνώμονα αυτόν.

Ο άλλος δε, πιο μετρημένος, αισθάνεται ασφάλεια στη διαφύλαξη της ρουτίνας του, η οποία όμως τον αντιπροσωπεύει απόλυτα. Ήρεμη δύναμη, με πολλή ψυχραιμία και ελάχιστη έως μηδαμινή καχυποψία στο αίμα του. Ψάχνει τη λογική εξήγηση πίσω από όλα, κυρίως για την εξασφάλιση της δικής του ψυχικής ηρεμίας και διατηρεί τους τόνους στα χαμηλότερα ντεσιμπέλ. Μότο του η υπέρμετρη υπομονή και ως αντανακλαστική αντίδραση χρησιμοποιεί το χιούμορ και την αποστασιοποίηση. Είναι ο συγκροτημένος-συγκαταβατικός τύπος ανθρώπου που δε θα στείλει πίσω μια λανθασμένη παραγγελία στο εστιατόριο αλλά εμπνέει σε μεγάλο βαθμό τον σεβασμό.

Παρ’ όλο που τα ετερώνυμα έλκονται γνωρίζουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επιβιώνουν για πολύ μαζί. Άρα πώς αυτοί τα καταφέρνουν; Ίσως έχουν παρόμοια βιώματα ή κοινή ιεράρχηση αξιών αλλά και οι δύο πέρα από αγάπη έχουν και μπόλικη κατανόηση. Ο ένας αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητα του άλλου και βλέποντας τη λατρεία που έχει για το πρόσωπό του δικαιολογεί την αντίθετη άποψή είτε ως μέσο αντίδρασης είτε ως φόβο παραδοχής της ύπαρξης μιας αντιπαράλληλης κοσμοθεωρίας. Το μόνο σίγουρο; Σαν απόγονός τους όταν βρίσκεσαι στην ανέμελη παιδική ηλικία θεωρείς ότι οι διαφωνίες τους είναι τσακωμοί και σημάνουν το κουδούνι του χωρισμού. Όσο μεγαλώνεις όμως και επεκτείνεις τον κοινωνικό σου περίγυρο, παρατηρείς τη διαφορετικότητα του κόσμου και ερμηνεύεις τις διαφωνίες τους όχι σαν καβγά δύο ανθρώπων αλλά σαν αντίλογο δύο ανόμοιων ψυχισμών με απώτερο σκοπό να βρεθεί μια κοινή τομή για εφησυχασμό.

Η δύσκολη ερώτηση όμως είναι η εξής: Εφόσον έχεις αυτά τα αντικρουόμενα πρότυπα προς τα πού κλίνει η δική σου στάση ζωής; Εάν ήταν μαθηματικό πρόβλημα με δεδομένη την παροχή ισάξιας αγάπης και από τις δύο πλευρές, θα υπολογίζαμε μία μέση τιμή και η απάντηση θα ήταν «κάτι ενδιάμεσο». Καθίσταται ευνόητο όμως ότι ο συναισθηματικός κόσμος του ανθρώπου απέχει έτη φωτός από την αντικειμενικότητα και τη λογική μίας μαθηματικής πράξης. Έτσι χωρίς να αποκλείεται και η μέση τιμή είναι πιθανόν να ταυτίζεσαι περισσότερο με ένα από τα πρότυπα. Με απλά λόγια, σε πολλές αντιδράσεις-αποφάσεις σου θα δέχεσαι από τρίτους σχόλια του τύπου «πήρες απ’ τη μαμά σου», «έμοιασες στον μπαμπά σου». Αυτό οφείλεις να αναγνωρίσεις στον εαυτό σου είναι ότι από την αρχή της ζωής σου έχεις μεγαλώσει με έναν πολυδιάστατο τρόπο ζωής. Αυτό και μόνο είναι υπεραρκετό ώστε να μπορείς να κατανοήσεις μία αντίθετη άποψη ή να σεβαστείς έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης. Γνωρίζοντας καλά και τις δύο όψεις του νομίσματος, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει λάθος ή σωστή οπτική καταστάσεων και σε σχέση με άλλους μπορείς να επιλέξεις πιο συνειδητά τη δική σου συμπεριφορά. Σε όποια μεριά και να κλίνεις πάντως, πάντα θα έχεις επίγνωση και της άλλης κοσμοθεωρίας και αυτό θα αντανακλάται άμεσα από τη διαχείριση των ποικίλων ψυχισμών με τους οποίους θα έρχεσαι σε επαφή.

Συντάκτης: Ιωάννα Μ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.