«Συγγνώμη, είχα πιει και δεν ήξερα τι έλεγα». Βγαίνεις, πίνεις, ξαναπίνεις, και καταλήγεις να θυμάσαι ακόμα πιο καθαρά αυτά για τα οποία ήπιες να ξεχάσεις. Στέλνεις ένα μήνυμα παραπάνω, λες μια κουβέντα παραπάνω, και την επόμενη μέρα αφού θυμηθείς τι έχεις πει προσπαθείς να τα μαζέψεις.

Όχι. Ήξερα πάρα πολύ καλά τι έλεγα. Ήξερα πάρα πολύ καλά τι έκανα. Ακριβώς αυτά ήθελα να πω. Εσύ θεώρησες ότι είμαι μεθυσμένη και δεν προσπάθησα να σου αλλάξω γνώμη. Όμως, άκουσέ με. Πιο αληθινή, δεν θα με βρεις ποτέ.

Συγγνώμη για χτες, είχα πιει και ήξερα τι έλεγα. Συγγνώμη που σου είπα όλα αυτά που δεν ήθελα να ακούσω. Συγγνώμη που σου είπα τόση αλήθεια μαζεμένη. Μάλλον δεν την άντεξες.

Εγώ θα στην πω όμως, όσο είμαι εδώ μαζί σου. Και αν θεωρείς ότι είναι λόγια του ποτού, γέλα μαζί μου. Ξέρω πάρα πολύ καλά τι σου λέω. Μόνο τώρα μπορώ να καταλάβω τι θέλω τόσο καθαρά. Όσο είσαι νηφάλιος καταπνίγεις τα θέλω σου. Όσο αρχίζεις να πίνεις δεν μπορείς να τους κρυφτείς. Και όσο πίνεις τόση περισσότερη αλήθεια βγαίνει προς τα έξω. Πιες και σ’υ ένα ποτηράκι, να μου πεις λίγη.

Την επόμενη μέρα, ας μην μιλιόμαστε πάλι. Εσύ να ξέρεις όμως, πως ό,τι είπαμε ισχύει. Ό,τι σου είπα, το εννοούσα. Ό,τι μου είπες, θα το θυμάμαι.

Ήξερες πολύ καλά τι μου έλεγες. Ήξερα πολύ καλά τι σου έλεγα. Δε χρειάζεται να κάνουμε σαν να μην συνέβη τίποτα. Αυτά που μου είπες χτες, τα θυμάμαι και σήμερα.

Μόνο τότε είναι που θα σου πω πόσο σ’ αγαπώ, αν σε θέλω, πόσο σε χρειάζομαι και γιατί. Στα μεθυσμένα σ’ αγαπώ κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες. Στις μικρές ώρες τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα. Στις πιο μικρές λέξεις τα μεγαλύτερα λόγια.

Μην αφήσεις τίποτα να εννοηθεί. Τίποτα δεν εννοείται. Γι’ αυτό μετά μετανιώνεις που δεν είπες κάτι τη στιγμή που έπρεπε. Πες το τώρα, το μετά είναι αργά. Και το μετά ίσως γίνει ποτέ.

Πόση αλήθεια αντέχεις; Να πιούμε, να πούμε καμιά κουβέντα παραπάνω. Να πιούμε, να πούμε καμιά αλήθεια παραπάνω. Να ενώσουμε τα ψέμματα που είπαμε νηφάλιοι. Γιατί πίσω απ’ το ποτό, κρύβεται μια δόση αλήθειας. Να πεις αυτά που θες χωρίς να νοιάζεσαι τι θα γίνει μετά. Να πεις αυτά που δεν μπορείς τόσο καιρό. Με το θάρρος που ξεμέθυστος δε βρίσκεις.

Δεν την αντέχεις. Θέλεις να την αποφύγεις. Όσο και να την αποφεύγεις όμως, κάποτε θα την αντιμετωπίσεις. Οπότε τώρα που έχουμε πιει, κάτσε να μιλήσει λίγο η τρέλα, κι όχι η λογική. Όταν μιλάει το συναίσθημα, η λογική να μάθει να κάνει λίγο στην μπάντα. Αρκετά με την ψυχιατρική λογική σας.

Ας πιούμε λίγο, να μιλήσουμε. Ας πιούμε λίγη αλήθεια. Να κάνουμε νηφάλιοι αυτό που θέλουμε και σκεφτόμαστε μεθυσμένοι, και θα βρούμε την απόλυτη ευτυχία ρε!

Επιμέλεια Κειμένου Δέσποινας Διαμαντοπούλου: Κατερίνα Κεχαγιά

Συντάκτης: Δέσποινα Διαμαντοπούλου