Απ' τη δουλειά στη σχολή και τούμπαλιν

Πάνε δουλειά και σπουδές μαζί; Πολλοί γύρω μας κατά τη διάρκεια των σπουδών τους δουλεύουν παράλληλα, συνήθως για να βγάλουν ή έστω να συμπληρώσουν τα προς το ζην, αφού αλλιώς δε βγαίνει ο μήνας. Το κακό είναι ότι συνήθως όταν μοιράζεσαι θα είσαι καλύτερος στο ένα απ’ τα δύο. Δεν είναι όμως και κανόνας, πάντα υπάρχει τρόπος να ισορροπούμε.

Η δουλειά λοιπόν απ’ τη μία στα φοιτητικά χρόνια απαιτεί μεγάλο κομμάτι της προσοχής σου και φυσικά του χρόνου σου. Πρέπει να είσαι standby συνέχεια, ίσως προκύψουν υπερωρίες (λες και δε φτάνει το οχτάωρο), υπάρχει πίεση άρα κι άγχος, είναι γενικά παλούκι να χρειάζεται να χρηματοδοτήσεις τις σπουδές σου. Εξαρτάται βέβαια κι απ’ τον τομέα κι αν είναι πλήρης ή μερική απασχόληση, γιατί κατά περιπτώσεις συνδυάζεται πιο εύκολα.

Συνήθως όμως, ειδικά αν μιλάμε για τα ελληνικά δεδομένα, η δουλειά σου απορροφάει πολύ χρόνο κι ενέργεια απ’ την καθημερινότητά σου. Γυρνάς σπίτι και θέλεις απλά να ξεκουραστείς και να κοιμηθείς. Πού θα βρεις όρεξη για διάβασμα; Ειδικά αν είσαι σε κάποια σχολή με υποχρεωτικές παρουσίες, εργαστήρια κι εργασίες, ειλικρινά μπράβο σου. Χαρά στο κουράγιο και το τσαγανό σου. Είναι μεγάλη δύναμη να καταφέρνεις να ισορροπείς και να αντεπεξέρχεσαι στις απαιτήσεις εργασιακού κι εκπαιδευτικού χώρου παράλληλα.

Κι είναι δύναμη, πείσμα και θέληση, γιατί αντί να κοιμηθείς μετά τη δουλειά θα διαβάζεις μέχρι το πρωί. Γιατί θα περιμένεις το ρεπό και το Σαββατοκύριακο για να ασχοληθείς παραπάνω με τη σχολή σου κι όχι για να βγεις να παρτάρεις και να τα πιεις με τους φίλους σου. Γιατί δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς και δε θέλεις κιόλας, αφού το αγαπάς αυτό που σπουδάζεις. Και θα δουλέψεις σκληρά αν θέλεις να δεις κάποτε το όνειρό σου να γίνεται πραγματικότητα. Και θα το πετύχεις. Γιατί αργά ή γρήγορα, ακόμα κι αν χάσεις πολλές ανέμελες στιγμές, θα βγεις κερδισμένος και θα ξέρεις πως τα κατάφερες μόνος σου, γιατί το άξιζες.

Αναπόφευκτα μάλλον οι σπουδές θα ΄ναι αυτές που θα πάνε λίγο πίσω. Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον. Άνθρωποι είμαστε κι η ζωή συχνά είναι απρόβλεπτη όσο κι αν χωρίζουμε το χρόνο μας σε κουτάκια. Δεν είναι εύκολο να τα κάνουμε όλα μαζί, εξίσου καλά και στην ώρα τους. Γι’ αυτό όταν κάνεις κάτι φρόντισε να είσαι συγκεντρωμένος σ’ αυτό. Μη σκέφτεσαι τη δουλειά όταν είσαι στη σχολή, μη σκέφτεσαι με τη σχολή όταν είσαι στη δουλειά. Ένα βήμα τη φορά.

Ό,τι και να κάνεις να θυμάσαι πως δεν είναι μάταιο. Κάποτε θα εξαργυρωθούν όλοι οι κόποι σου. Σίγουρα χάνεις πολλά, αλλά κερδίζεις άλλα τόσα. Κερδίζεις εμπειρία, ωριμότητα, μαθαίνεις να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, μεγαλώνεις ουσιαστικά κι όχι προσθέτοντας κεράκια στην τούρτα σου. Είναι μόνο η αρχή, αυτό πρέπει να σκέφτεσαι, δε θα είναι όλη η ζωή σου έτσι. Δουλεύεις τώρα σκληρά για να πραγματοποιήσεις το όνειρο αύριο.

Ότι πρέπει να υπάρχει μια επαφή με τον πραγματικό κόσμο και τον εργασιακό στίβο είναι αλήθεια, ακόμα κι αν σπουδάζουμε. Η δουλειά εξάλλου μόνο να μας εξελίξει μπορεί και σίγουρα δεν είναι ντροπή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι, που τις περισσότερες φορές ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά για να κατακτήσουν κορυφές.

Τώρα αν είναι σωστή ή λάθος επιλογή να δουλεύεις όσο σπουδάζεις, ο καθένας μπορεί να κρίνει μόνο για τον εαυτό σου. Πολλές φορές εξάλλου δεν είναι καν επιλογή αλλά ανάγκη. Στη ζωή όμως ό,τι δίνεις, παίρνεις. Κι αν κοπιάζεις γι’ αυτά που δίνεις έχεις να περιμένεις τουλάχιστον τα διπλά. Ό,τι κι αν σου φαίνεται σήμερα βουνό αύριο, όταν θα το έχεις αφήσει πίσω σου, θα σου φαίνεται λοφάκι. Ανάσες, υπομονή και μην ξεχνάς το στόχο και το λόγο που δεν τα παρατάς.

Μπορείς να συνδυάσεις σπουδές και δουλειά και θα τα καταφέρεις!