Κάθε μέρα που περνάει είναι μία ευκαιρία να ξεκινήσεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου. Κι όχι απλά κάθε μέρα, αλλά και κάθε ώρα. Ναι, θα μου πεις είναι δύσκολο ανάμεσα στη δουλειά, το σπίτι, τα παιδιά, το πανεπιστήμιο, το οτιδήποτε τρέχει στη ζωή σου να αφιερώσεις χρόνο σε κάτι καινούριο. Εδώ είναι δύσκολο μόνο το να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι, είναι βαρύ το πάπλωμα, ξέρω. Πού καιρός για να αλλάξεις κάτι για σένα; Αλλά όσο δύσκολο και να σου είναι να αλλάξεις, σκέψου μόνο πόσο σημαντικός είναι ο εαυτός σου.

Ναι, είναι βολικό να έχεις τη ρουτίνα σου, την καθημερινότητά σου, την ησυχία σου. Είναι όμως πολύ σημαντικό και κάθε μέρα μέσα σ’ αυτή τη ρουτίνα να κάνεις και κάτι για τον εαυτό σου, είτε μικρό είτε μεγαλύτερο. Έτσι άλλωστε τον επιβραβεύεις γι’ αυτά που κάνεις, επειδή τα κάνεις. Πρέπει όμως και να γίνει ανάγκη, να μας υπενθυμίζουμε την αξία μας και να νιώθουμε καλά.

Με τον εαυτό μας θα είμαστε μια ζωή μαζί, με κανέναν άλλο. Με εμάς γεννηθήκαμε, με εμάς θα πεθάνουμε, εμάς κουβαλάμε πάντα και παντού, όπου κι αν πάμε, με τη συνείδησή μας κοιμόμαστε κάθε βράδυ. Κι αν θέλεις να ξεφύγεις απ’ τον εαυτό σου, δεν μπορείς, ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου να πας. Αυτό να μην το παίρνουμε όμως κι ανάποδα και να γινόμαστε τέρμα εγωιστές, φοβούμενοι την έκθεση του εαυτού μας. Απλώς το θέμα είναι να αισθανόμαστε καλά εμείς με μας. Μόνο έτσι θα διώξουμε τις χαζές ανασφάλειες και τις αναστολές μας και θα προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο.

Το να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, έχει διαβαθμίσεις φυσικά κι ο καθένας θα το προσεγγίσει με άλλο τρόπο, εφόσον ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Μπορούμε να μας αφιερώσουμε  δέκα λεπτά, μία ώρα, να πιούμε έναν καφέ μόνοι μας, μπορεί να ξεκινήσουμε κι ένα ολόκληρο ταξίδι παρέα μόνο με τον εαυτό μας. Μπορεί για μια γυναίκα να είναι μια απλή περιποίηση που θα κάνει και θα την κάνει να αισθανθεί καλύτερα. Μπορεί για κάποιον να είναι να πάει κάπου εντελώς μόνος γιατί έτσι θα τα βρει με τον εαυτό του.

Το σίγουρο είναι ότι όλοι έχουμε αυτό τον πόλεμο μέσα μας, όλοι έχουμε ψυχή κι όλοι είμαστε άνθρωποι. Κι όταν φροντίζουμε αυτό το κομμάτι μας , φροντίζουμε για την ψυχική μας ηρεμία. Κι αυτό γιατί πολύ απλά φέρνεις εσένα ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που θα ήθελες να είσαι, αλλά φοβάσαι ή αυτό που θα ήθελες να κάνεις, αλλά δεν προσπαθείς.

Διάβασε βιβλία, πιες περισσότερο νερό. Κάθισε με τους φίλους σου. Να μιλάς πιο πολύ, ή να γράφεις πιο συχνά. Να αγαπάς, να είσαι ειλικρινής. Να κάνεις γυμναστική. Να παίρνεις τηλέφωνο την οικογένειά σου, να ψάξεις την αλήθεια σου. Εκατοντάδες μικροί καθημερινοί στόχοι που θέλεις να πετύχεις και μπορείς να το κάνεις. Λίγος χρόνος κάθε μέρα αρκεί.  Κι όταν εστιάζουμε σε κάτι κάθε μέρα, αυτό και θα γίνουμε στο τέλος. Όλοι θέλουμε το ίδιο, να πετύχουμε, αλλά ο καθένας κάτι διαφορετικό. Τρέξε στον αγώνα σου και μη συγκρίνεις το ταξίδι σου.

Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί και τόσο ίδιοι, που δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με κάποιον άλλο. Κι όλοι είμαστε σημαντικοί για διαφορετικούς λόγους. Βρίσκοντας λοιπόν τον εαυτό μας και το σκοπό μας είναι η στιγμή που αποβάλλουμε όλο το περιττό άγχος και την περιττή ενέργεια από πάνω μας κι απλά κάνουμε.  Κυρίευσε αυτό που κάνεις, να υπερβείς τις δυνατότητές σου, ερωτεύσου τους σκοπούς και τους στόχους σου. Και βρες τον εαυτό σου.

Πάρ’ το μέρα με τη μέρα. Μην αγχώνεσαι για το αύριο. Μην τα παρατάς, κάθε αρχή και δύσκολη. Το έχεις και θα τα καταφέρεις!

Συντάκτης: Σοφία Μπουμπάρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη