Όλα λένε χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία. Μια ευκαιρία όμως για τι πράγμα; Σε μια σχέση ποιος ορίζει αυτή τη δεύτερη ευκαιρία; Μέσα σε μια σχέση δεν είναι λίγες οι φορές που ο ένας από τους δύο θα υποχωρήσει. Δεν είναι όλα ρόδινα σε ένα ζευγάρι. Υπάρχουν συγκρούσεις και σε πολλές περιπτώσεις καταλήγουν στο χωρισμό.
Η διαφορά βρίσκεται στο πώς διαχειρίζεται ξεχωριστά κάθε σύντροφος κι έπειτα μαζί τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουν στο άγνωστο αυτό «ταξίδι» τους. Αν αναλογιστεί κανείς πως για να διατηρηθεί μια σχέση υγιής και για να εξελιχθεί κρίνεται επιτακτική η ισορροπία όλων των συστατικών που την αποτελούν, γίνεται αντιληπτό το γεγονός πως η ισορροπία -αν και λέξη απλή- έχει μεγάλη σημασία και ουσιαστικά μοιάζει με ένα λεπτό σκοινί. Η επικοινωνία των δύο συντρόφων καθορίζει αν θα είναι ελαστικό ή αν τα δύο άκρα του -οι δύο σύντροφοι- θα το κρατούν τεντωμένο, με αποτέλεσμα το σκοινί να βρίσκεται σε ευθεία. Μια λεπτή ισορροπία, λοιπόν, πάνω στην οποία στηρίζεται ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια και οι ηθικοί φραγμοί.
Δεν μπορεί ένας άρχοντας να διοικήσει την πολιτεία του χωρίς κανόνες. Αυτοί οι κανόνες συμβάλουν στην εύρυθμη λειτουργία της πολιτείας αυτής. Όμοια και στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουν κάποια προσωπικά όρια. Εύλογα οπότε οριοθετούνται και οι «ευκαιρίες» που δίνει κάποιος. Το θέμα είναι όμως αν και κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να δει καθαρά σε ορισμένες φάσεις της ζωής του όπως στην περίπτωση των σχέσεων. Είναι κοινώς αποδεκτό πως ο χρόνος είναι σχετικός. Για όλα τα πράγματα που ο άνθρωπος θέλει να πετύχει ο χρόνος του καθορίζει και κατά πόσο μεγάλη είναι η πιθανότητα να το κάνει. Πόσο χρόνο όμως χρειάζεται κάποιος για να καταλάβει αν βαδίζει σωστά στα προσωπικά του; Κανείς στην πραγματικότητα δεν το γνωρίζει κι ούτε μπορεί να το αντιληφθεί αν ο ίδιος δεν επιλέξει πρώτα να νιώθει καλά και να μη δέχεται τίποτα λιγότερο απ’ όσα πραγματικά επιθυμεί. Το ζητούμενο δεν είναι να «τσαλακώνεται» ο άνθρωπος για χατήρι άλλων, αντίθετα όμως να μάθει να σκέφτεται πιο σωστά και να γίνει πιο δυνατός.
Μέσα σε μια σχέση, λοιπόν, πολλές είναι οι φορές που ο ένας θα αγαπά πιο πολύ, θα νιώθει και θα δίνει περισσότερα. Στο διάστημα αυτό το χρονικό που πλήθος «δώρων» δέχεται ο ένας σύντροφος -και ίσως να υπάρχει κι ανταπόκριση- συμβαίνουν λάθη. Το λάθος όταν γίνεται, συνήθως έπεται και μια «συγνώμη». Τη σήμερον ημέρα η λέξη αυτή έχει μετατραπεί σε νεοφερμένο είδος μόδας και η ετυμολογία της άγνωστη στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Το λάθος γίνεται μια φορά, πες δύο. Από κει και έπειτα είναι συνειδητή επιλογή!
Μα όταν αγαπάς δε βλέπεις σφάλματα μήτε και κόκκινες σημαίες προς αποφυγή. Χρειάζεται, λοιπόν, να αποστασιοποιείται ο άνθρωπος, να ακούει το ένστικτό του. Ποτέ δεν κάνει λάθος αυτό το «κάτι» που εσωτερικά αισθάνεται ο άνθρωπος. Δεν είναι εύκολη η διαδρομή της απομάκρυνσης και το να διαχωρίσεις τις επιθυμίες από τις υποχρεώσεις. Κάθε άνθρωπος οφείλει στον ίδιο του τον εαυτό να νιώθει καλά και να εξελίσσεται. Κατά τη διάρκεια της ερωτικής σύνδεσης δυο ατόμων, το να γίνεται καλύτερος καθένας ξεχωριστά είναι δύσκολο και μόνο με αληθινή και βαθιά θέληση μπορεί να επιτευχθεί -τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό.
Όλα είναι απαραίτητα για τον άνθρωπο, ακόμα κι οι ευκαιρίες που δίνει στους άλλους και δείχνει πως δε φοβάται να πέσει κι ας χρειαστεί μετά να ξανασηκωθεί. Οι πληγές του τον δυναμώνουν και μέσα από τις δυσκολίες και απ’ τις στιγμές απογοήτευσης, ο άνθρωπος ωριμάζει. Σημασία έχει να παραμείνει καθένας αγνός μέσα του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ούτε να φτάσουν στο επίπεδο του μετρίου οι αρχές και τα ιδανικά του. Όλα έχουν το σκοπό τους και με όσα συμβαίνουν σε ένα ζευγάρι, τόσο ο ένας όσο και ο άλλος έχουν ευκαιρίες αυτό-βελτίωσης και κατανόησης. Στο κάτω-κάτω καθένας ό,τι έχει μέσα του δίνει. Κι όπως κι αν έρθουν τα πράγματα η ουσία είναι να μάθει κανείς μετά από τις πολλές πτώσεις και πληγές να βγαίνει αλώβητος συναισθηματικά και να παραμένει αυθεντικός.
Συντάκτης: Ελένη Μασσαρά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
