Φιλίες με διαφορά ηλικίας

Περίπλοκες οι σχέσεις των ανθρώπων, μα ακόμη περισσότερο ο τρόπος σκέψης τους. Διαφέρει σε κάθε ηλικία, σε κάθε βίωμα και κατάσταση που μπορεί να έχει ζήσει κάποιος. Άρα δυσκολεύει το επίπεδο επικοινωνίας με όλους όσους ακούν στο όνομα «περίγυρος» και οι άνθρωποι που μπορούν να «καταλάβουν» τη θέση στην οποία βρίσκεται κάποιος -πόσο μάλλον να τον συμβουλέψουν και σωστά- είναι στην κυριολεξία μετρημένοι στα δάκτυλα! Το αξιοσημείωτο είναι πως πολλές φιλίες έχουν διαφορά ηλικιακή και μάλιστα κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια! Είναι γεγονός πως πολλοί νέοι συνάπτουν φιλικούς δεσμούς με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, άτομα τα οποία σε συνδυασμό με την εμπειρία ζωής, έχουν πιο σφαιρική άποψη για πολλά θέματα και τρόπο σκέψης πιο ώριμο από το δικό τους. Ένας νεότερος ακολουθώντας της συμβουλές του μεγαλύτερου φίλου του μπορεί να οδηγηθεί σε επιλογές πιο ορθές, χωρίς απαραίτητα να πάθει για να μάθει! Μάλιστα μέσα από τις ιστορίες που διηγούνται οι γηραιότεροι, διδάσκονται οι νεότεροι πολύ πιο αποτελεσματικά (αφού σου λένε πως εκεί που είσαι ήμουν και εδώ που είμαι θα έρθεις)! Έτσι δεν είναι;

Ένας κύκλος όλα γύρω μας. Οι άνθρωποι περνάμε από διάφορα στάδια, απ’ την παιδική, την εφηβική και την ενήλικη ζωή μας. Κάθε στάδιο ξεχωριστά έχει τους δικούς τους προβληματισμούς. Στην πιο τρυφερή ηλικία -μετά την παιδική που είναι και η πιο εύθραυστη-, χρειάζεται προσοχή στα ερεθίσματα και τα μηνύματα που λαμβάνουμε, αφού όλες οι κινήσεις μας μάς οδηγούν σε διαφορετικό μονοπάτι. Καθ’ όλη τη διάρκεια της φάσης αυτής διαμορφώνουμε χαρακτήρα και προσωπικότητα. Έτσι, λοιπόν, η συναναστροφή με μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα σε φιλικό επίπεδο μόνο οφέλη μπορεί να έχει.

Το μάθημα δεν είναι απαραίτητα ένα λευκό χαρτί, μελάνι και γραφή, αλλά αντίθετα το άκουσμα της εμπειρίας και η σωστή αποκρυπτογράφηση των ηθικών διδαγμάτων της! Ωραίες οι θεωρίες, δε λέω, όμως στην πράξη είναι το ζουμί της υπόθεσης. Δυστυχώς, κανείς στο σχολείο δε μας έμαθε πως η ζωή μετά από αυτό έχει περισσότερες «εξετάσεις» κι από χρωστούμενα μαθήματα τεταρτοετή στο Πολυτεχνείο! Αν σκεφτούμε πως κάθε μέρα της ζωής μας μαθαίνουμε ολοένα και περισσότερα πράγματα, από θεωρητικές γνώσεις μέχρι πώς να αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, θα αντιληφθούμε πως ουδέποτε δεν επαναπαυόμαστε. Βρισκόμαστε μονίμως ενεργοί σε μια σειρά από πράγματα που χρειάζονται ισορροπία. Και καλά να ισορροπήσεις τα μαθήματα, τη δουλειά -το χαρακτήρα, τις αρχές και τα ιδανικά σου πώς να τα φέρεις βόλτα;

Οι παρέες από την πιο μικρή ηλικία είναι πολυάριθμες. Στην αρχή σκοπός είναι να σε παίζουν στο διάλειμμα. Έπειτα έρχονται οι διαφορές, μιας και τα παιχνίδια πλέον δεν έχουν σημασία για σένα. Και κάπου στην εφηβεία συναντώνται και οι ανασφάλειες και οι ευαισθησίες. Οι παρέες στη φάση αυτή παίζουν έχουν σημαντικό ρόλο. Οι φίλοι που βρίσκονται κοντά ηλικιακά με μας μπορεί να μας κάνουν να νιώθουμε οικεία, όμως είναι αδύναμοι να μας βοηθήσουν -τις περισσότερες φορές- να γίνουμε καλύτεροι και να μας προφυλάξουν από ορισμένα -εύλογα κάπου-κάπου- λάθη μας σε φάση που οι λανθασμένες και βεβιασμένες επιλογές είναι προ των πυλών.

Το να έχεις φίλους που είναι μεγαλύτεροί σου, καταρχάς σου δίνει μια σιγουριά, βρε παιδί μου! Είτε μοιράζεσαι κάποιο μυστικό σου, είτε κάποιον προβληματισμό σου, κακά τα ψέματα, οι φίλοι αυτοί παίρνουν τη θέση των γονιών σου. Και φυσικά όχι εξ’ολοκλήρου, μα σε κάποια σημεία, ιδιαίτερα σε αυτά της επικοινωνίας που τη σήμερον ημέρα το χάσμα γενεών και οι ακρότητες δε λείπουν! Ε, λοιπόν, σε αυτήν την περίπτωση οι συμβουλές και οι πιο ανοιχτές συζητήσεις σε ξαλαφρώνουν, διότι αφενός δε νιώθεις πίεση και αφετέρου έρχεσαι σε επαφή με έναν ομοιοπαθή. Κι αυτός έχει περάσει πολλές φάσεις στη ζωή του και μεταξύ αυτών και τη δική σου, οπότε ίσως και να μπορεί να σε βοηθήσει. Όχι απαραίτητα να σου πει τι ακριβώς να κάνεις, όμως να σε αφυπνίσει και να σε βοηθήσει να βελτιώσεις την ποιότητα των σκέψεών σου. Οι μεγάλοι έχουν την τάση να τονίζουν πάντα τι μπορεί να συμβεί μετά!

Όλα αυτά έρχονται κι ενώνονται μέσα μας με έναν ομαλό τρόπο. Βέβαια, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι! Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο;! Καθένας απ’ αυτούς που συναντάμε έχει να μας προσφέρει κάτι. Δεν υπάρχει «κακή συναναστροφή» με κάποιον. Απλώς μπορεί να μην ήταν ευχάριστη για σένα. Ουσιαστικά, αν το φιλοσοφήσεις  λίγο, θα δεις πως καλό σου έκανε, έμαθες τι δε θέλεις, πού δεν ταιριάζεις και τι εν τέλει επιζητείς. Λένε πως «είμαστε ότι τρώμε». Εγώ λέω πως είμαστε ό,τι τρέφουμε το νου μας και τον εσωτερικό μας κόσμο. Αυτή η «τροφοδοσία» επιτυγχάνεται όταν αναζητάμε κάτι παραπάνω από αυτό που είναι διαθέσιμο και η φιλία από μόνη της είναι σαν πάζλ που ψάχνεις τα σωστά κομμάτια για να ταιριάξουν μεταξύ τους. Άπαξ και τα καταφέρεις πάντα θυμάσαι πως άξιζε ο κόπος.

Παίρνουμε κάτι από κάθε άνθρωπο που συναντάμε. Στις φιλίες με διαφορά ηλικίας ποτέ δε βγαίνεις χαμένος. Είναι ο «Big Brother» της δικής σου ζωής. Μπορεί να δώσει -σαν λυσάρι μαθηματικών- μια ακριβή απάντηση σε όλες τις απορίες σου και να σου επισημάνει το λάθος πολλαπλασιασμό στην τετραγωνική ρίζα της πολυπλοκότητας του μυαλού σου. Δε θα σε μαλώσει για κάποιο σφάλμα σου, αντίθετα θα ακούσεις την φράση «μου έχει συμβεί κι εμένα αυτό», ενώ θα ακολουθήσει και η πρακτική που εφαρμόστηκε στην αντίστοιχη περίπτωση ως παράδειγμα για σένα. Κοινώς, κάποιος που έχει βιώσει μια κατάσταση, μια δυσκολία κι βρεθεί στη θέση σου, μπορεί ευκολότερα να σε καταλάβει. Εξάλλου και το άτομο μεγαλύτερης ηλικίας θα θυμάται την εποχή που πέρασε απ’ τη φάση ζωής που περνάς εσύ τώρα και δεν μπορεί παρά να ξανανιώνει πλάι σου.