Το απόλυτο ξανθό είδωλο της δεκαετίας του ’50, διαχρονικό σύμβολο του σεξ, μία σταρ που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής της μέσα στα φώτα της δημοσιότητας, με μια αδιόρατη θλίψη που έκρυβε καλά πίσω απ’ το εκτυφλωτικό χαμόγελό της και τα κατακόκκινα χείλη της, ο λόγος για την πανέμορφη Marilyn Monroe.

Γεννημένη 1 Ιουνίου του 1926 με το όνομα Νόρμα Τζιν Μόντερσον, όνομα που είχε δηλώσει η μητέρα της στο ληξιαρχείο από έναν περιστασιακό σύντροφό της, αφού ο πατέρας της ήταν άγνωστος. Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν εύκολα, καθώς η μητέρα της νοσηλεύτηκε πολλές φορές σε ψυχιατρικές κλινικές κι εκείνη πέρασε τα χρόνια της μέχρι την εφηβεία της ως ψυχοπαίδι σε διάφορες οικογένειες, φιλικά σπίτια αλλά και σε ορφανοτροφείο. Στα 16 της εγκατέλειψε το σχολείο για να παντρευτεί έναν νεαρό εργάτη και στην ηλικία των 20 χρόνων της ήταν ήδη παντρεμένη και διαζευγμένη.

Ήταν αναμφισβήτητα μια πανέμορφη νεαρή κοπέλα με αισθησιακό σώμα κι αφοπλιστικό νάζι, που μαγνήτιζε τα βλέμματα όλων. Τη σαγήνη της εντόπισε για πρώτη φορά ο φωτογράφος Ντ. Κόνοβερ, ο οποίος την έκανε από καστανή ξανθιά, ανοίγοντάς της έτσι το δρόμο για τον κινηματογράφο. Ο φακός, όπως ήταν αναμενόμενο, την αγάπησε αμέσως αν και τα πρώτα χρόνια δεν ήταν τόσο εύκολα για την ίδια. Αρχικά έπαιζε ως μοντέλο-κομπάρσος κι όχι ως ηθοποιός. Παρ’ όλα αυτά δεν απογοητεύτηκε, ούτε τα παράτησε.

Η μεγάλη εκτόξευση της καριέρας της ξεκίνησε το 1950 στις πρώτες της ταινίες που έγιναν παγκόσμιες κινηματογραφικές επιτυχίες (Όλα για την Εύα, Η Ζούγκλα της Ασφάλτου). Εκείνη την εποχή προκλήθηκε το σκάνδαλο ότι η Marilyn, η οποία είχε αλλάξει πια το όνομά της, είχε φωτογραφηθεί παλιότερα γυμνή για το Playboy. Γνωστή κι ως σύμβολο του σεξ, καθώς ο αισθησιασμός αλλά συνάμα η αθωότητά της που εκφράστηκαν και μέσα απ’ την ταινία «Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές» δεν άφηναν σχεδόν κανέναν ασυγκίνητο.

Το 1956 παντρεύεται τον παίκτη του μπέιζμπολ Τζο ντι Μάτζιο με τον οποίο και χώρισε μετά από εννέα μήνες κοινής συμβίωσης -αν και φημολογείται μία επανασύνδεσή τους λίγο πριν το τέλος της. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε πόσο αγαπά την υποκριτική κι αποφάσισε ότι θέλει να παίξει διαφορετικούς, πιο απαιτητικούς, ρόλους από αυτούς που την είχαν συνηθίσει. Έτσι πηγαίνει να σπουδάσει στο Άκτορς Στούντιο της Νέας Υόρκης. Το 1956 παίζει την ταινία «Στάση του Λεωφορείου» η οποία προτάθηκε για χρυσή σφαίρα, ενώ την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ. Ο γάμος τους επιβεβαίωνε πως τα ετερώνυμα έλκονται ενώ η ίδια ενώ το ήθελε πολύ δεν κατάφερε να γίνει μητέρα, έπειτα από μια άτυχη εγκυμοσύνη και μια αποβολή το 1957.

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε άλλες δυο ταινίες του τότε συζύγου της, ενώ μάλιστα προφητική έμοιασε η τελευταία με τίτλο «Οι Αταίριαστοι» που είχε γράψει εκείνος για την ίδια. Η ταινία, που το σενάριό της αφορούσε το χωρισμό, γυρίστηκε το 1960, αλλά κυκλοφόρησε το 1961, όταν το ζευγάρι πια είχε χωρίσει λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων -σύμφωνα τουλάχιστον με το δικηγόρο της Marilyn όταν κατέθεσε την αίτηση διαζυγίου. Αργότερα εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική και το 1962 η 20th Century Fox την απολύει λόγω ασυνέπειας, αργοπορίας αλλά και των ιδιοτροπιών της, αφήνοντας στη μέση για πάντα την τελευταία της ταινία.

Εκείνη την εποχή τραγούδησε στον πρόεδρο της Αμερικής το γνωστό σε όλους μας “Happy Birthday Mr. President”, κάτι που έκανε όλους τους δημοσιογράφους να μιλάνε για κάτι παραπάνω ανάμεσά τους. Τον Μάρτιο του 1962 η Marilyn κι ο Kennedy βρέθηκαν σε ένα γνωστό πάρτι στην Καλιφόρνια, όπου σύμφωνα με τη βιογραφία που έχει γυριστεί παλαιότερα, εκείνο το Σαββατοκύριακο η Marilyn ζήτησε απ’ τον μασέρ του να την επισκεφθεί στο δωμάτιό της γιατί είχε πιαστεί στην πλάτη της. Όλοι λένε ότι ο Kennedy ήταν τελικά εκείνος που πήγε στο δωμάτιό της και παρόλο που οι φήμες είχαν οργιάσει, εκείνος υποστήριζε ότι ήταν πολύ όμορφη εμπειρία μία τόσο όμορφη και γλυκιά κοπέλα να του ευχηθεί στα γενέθλιά του, αλλά δε θα μπορούσε να σημαίνει τίποτα παραπάνω. Η αλήθεια δε βγήκε ποτέ στο φως της δημοσιότητας σχετικά με το τι υπήρξε πραγματικά μεταξύ τους, ενώ οι φήμες τη θέλουν να διατηρεί σχέσεις και με τα δύο αδέρφια.

Έπειτα από τρεις μήνες, η Marilyn βρέθηκε νεκρή απ’ την οικονόμο της στο σπίτι της στο Λος Άντζελες, συγκεκριμένα ήταν ξημερώματα Κυριακής 5 Αυγούστου 1962. Δίπλα στο κρεβάτι της υπήρχαν άδεια κουτιά από υπνωτικά, ενώ κρατούσε στο ένα χέρι της το ακουστικό του τηλεφώνου. Η είδηση του θανάτου της προκάλεσε αναστάτωση παγκοσμίως, ενώ τα σενάρια περί δολοφονίας κι οι φήμες για εμπλοκή των αδερφών Κένεντι δεν έπαψαν ποτέ να ανακυκλώνονται. Πέθανε σε ηλικία 36 ετών ως αιώνιο σύμβολο του σεξ και του πόθου. Η Marilyn είχε πει κάποτε για τη ζωή της «Θα ήταν μία ανακούφιση εάν τελείωνε. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε έναν αγώνα δρόμου, να φτάνεις κάπου και έπειτα να αρχίζεις πάλι από την αρχή».

Το παιχνιδιάρικο βλέμμα της, το χαμόγελο, η αβίαστη θηλυκότητα κι οι ατάκες της έμειναν στην ιστορία. «Τo σεξ είναι μέρος της φύσης κι εγώ συμφωνώ με τη φύση», «Αν μπορείς να κάνεις μια κοπέλα να γελάει, μπορείς να την βάλεις να κάνει τα πάντα», «Οι σύζυγοι είναι κυρίως καλοί ως εραστές όταν απατάνε τις γυναίκες τους», «Ένα κορίτσι ξέρει τα όριά του, όμως, ένα έξυπνο κορίτσι ξέρει ότι δεν έχει κανένα», «Ένα έξυπνο κορίτσι φιλάει αλλά δεν αγαπάει, ακούει αλλά δεν πιστεύει και φεύγει πριν την αφήσουν». Έτσι έφυγε κι εκείνη.

Το ταλέντο, η αυθεντικότητα κι η αίγλη αυτής της γυναίκας δεν μπορούν να ξεχαστούν, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Οι ταινίες, τα τραγούδια της, η ενέργειά της, το μυστήριο πίσω απ’ τη φωτισμένη με προβολείς ζωή της θα κρατούν για πάντα ζωντανά το ενδιαφέρον και την περιέργειά μας. Το διαχρονικό πρότυπο των γυναικών, η απόλυτη φαντασίωση των ανδρών.

Συντάκτης: Νάσια Κάραλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη