«Μια αστραπή είναι η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε», είχε πει ο Νίκος Καζαντζάκης. Αν και λένε πως η ζωή είναι μικρή, είναι όμως γεμάτη ανατροπές. Δεν είναι πρόβα αλλά παράσταση και ξεπετάγονται από το πουθενά εκπλήξεις που μας αλλάζουν τη δρομολογημένη ιστορία μας. Αυτό γίνεται ξαφνικά κι απρόσμενα και αλλάζει πολλά δεδομένα, τα φέρνει κι όλα τούμπα πολλές φορές.

Δεν έχουν όλοι τις ίδιες προσλήψεις, αντιλήψεις, τα ίδια «πιστεύω» και «θέλω». Όμως ο καθένας, ως μια ξεχωριστή και μοναδική οντότητα έχει το δικαίωμα να κάνει όνειρα και να τα υλοποιεί. Η ανθρωπότητα έχει πετύχει τόσα πολλά μέσα από αυτούς που τόλμησαν να πράξουν το αναπόφευκτο. Πέρα από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου για επιβίωση, έχει την ανάγκη να βάζει στόχους και να τους πραγματοποιεί. Με τον τρόπο αυτό αισθάνεται ζωντανός κι όχι απλώς μια ακόμα ύπαρξη πάνω στον πλανήτη. Η διαφορά του ανθρώπου από τις άλλες υπάρξεις, είναι πως έχει το προνόμιο να σκέφτεται, ν’ αποφασίζει και να δημιουργεί. Σημαντικό προνόμιο. Ονειρευόμαστε γιατί έτσι παίρνουμε δύναμη να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη και πιο σημαντική, όχι τόσο για τους άλλους, αλλά για εμάς. Δημιουργούμε για να δώσουμε άλλη νότα στη ζωή μας. Να την ανεβάσουμε ηθικά και πνευματικά. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος.

Πολλές φορές σκεφτόμαστε πως δε θα τα καταφέρουμε. Σκεφτόμαστε, «ποιος είμαι εγώ για να αλλάξω τον κόσμο». Υπάρχουν κι άλλοι καλύτεροι. Πέφτουμε ψυχολογικά και κυριαρχεί ο φόβος. Σκεφτόμαστε το τι θα πουν οι άλλοι και βάζουμε μπροστά τα όρια που φτιάχνει η κοινωνία. Οι φιλόσοφοι κι οι επιστήμονες δε σκέφτονταν αυτό. Τόλμησαν να μιλήσουν, τόλμησαν να πάνε κόντρα και τα κατάφεραν. Μπορεί μέσα από πολλές δυσκολίες κι ίσως όχι κατευθείαν, αλλά ακούστηκαν και βγήκαν αληθινοί. Ήρθαν αντιμέτωποι με ανθρώπους διαφορετικούς, αντίξοες κοινωνικές συνθήκες και σκοτεινές εποχές. Κόντρα στο ρεύμα. Μα ο καθένας βάζει το λιθαράκι του, με τα δικά του κατορθώματα. Κι εκείνοι με πείσμα τα κατάφεραν.

Φυσικά κι οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο άνθρωπος έχει να αναμετρηθεί με τους «δαίμονές» του για να καταφέρει να πάει μπροστά και να ξεχωρίσει από το πλήθος. Κι όμως δεν είναι αδύνατο. Χρειάζεται να τεθούν στόχοι και σκοποί. Να μπει μπροστά η θέληση κι η τόλμη. Μεγάλη κουβέντα η τόλμη. Φανερώνει το θάρρος κι ίσως και το θράσος που έχει κάποιος ενάντια στις πράξεις του. Τα κότσια που διαθέτει για τα πατήσει γερά στα πόδια του και να κάνει πραγματικότητα τα «θέλω» του. Πολλοί λένε πως δε γεννιόμαστε τολμηροί, αλλά γινόμαστε στην πορεία της ζωής μας. Οι συνθήκες και οι καταστάσεις μάς ορίζουν και ο χαρακτήρας μας δημιουργείται ανάλογα μ’ αυτές. Τα όνειρα όμως παραμένουν όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί και οι εποχές.

Είναι ωραίο να θέλεις να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Κι είναι ακόμα πιο ωραίο να πεισμώνεις για να το καταφέρεις αυτό. Να βάζεις τα «θέλω» σου μπροστά και να τα διεκδικείς, γιατί έτσι μπορείς να συνεχίσεις να πορεύεσαι. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο κοντά βρίσκεσαι. Ξεκίνα λοιπόν να δουλεύεις πάνω στον ενθουσιασμό σου, σαν να έχεις προετοιμαστεί από πάντα μόνο γι’ αυτό. Όλα είναι πιθανά και μπορούν να γίνουν πράξη, αρκεί να το θέλεις πραγματικά! Δε γίνεται αν συνεχίσεις, να μην πετύχεις τον σκοπό σου.

Και τι έγινε αν όλα τα παραπάνω βήματα ακολουθήσουν μια τελείως διαφορετική διαδρομή απ’ αυτή που υπολόγιζες εξ αρχής; Αν δεν πετύχεις δεν έγινε απολύτως τίποτα! Ειλικρινά απολύτως τίποτα! Αν όμως πετύχεις, τότε αλλάζουν τα πάντα. Όλα είναι μέρος της διαδρομής σου! Αυτά που πίστευες πως δε θα άντεχες, μα άντεξες. Αυτά που πίστευες πως δε θα περάσουν ποτέ, μα πέρασαν. Η μεγαλύτερή σου δύναμη δεν είναι όλα όσα είδαν κι άκουσαν οι άλλοι για εσένα, ούτε κι αυτή που δείχνεις στον περίγυρό σου. Η μεγαλύτερή σου δύναμη είναι οι καθημερινές μάχες που εσύ κερδίζεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και που οι λεγόμενοι άλλοι δεν έμαθαν ποτέ για σένα!

Εσύ ορίζεις τη δική σου προσωπική αρχή, τη μέση και το τέλος. Μπορείς να κάνεις οτιδήποτε θέλεις, αρκεί να το θέλεις με όλο σου το «είναι». Με όλο σου το είναι, ναι! Να τολμάς να θέλεις. Μόνο έτσι αξίζει.

Συντάκτης: Χαρά Νταμουράκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου