Έχεις κι εσύ τα δίκια σου. Δεν μπορείς να βρεις έναν άντρα της προκοπής. Τον ψάχνεις παντού. Τη λίστα με τα κριτήρια την έχεις ήδη. Μάλιστα την έχεις τοποθετήσει με μαγνητάκι στο ψυγείο να την έχεις εύκαιρη ώστε να μη χρειαστεί να παραλείψεις κάποιο σε περίπτωση που βρεις τον άντρα. Τουλάχιστον έχεις τα κριτήρια, στον άντρα θα κολλήσεις; Με το πάσο σου.

Έχεις στο μυαλό σου κάποιους. Τους βάζεις δίπλα-δίπλα, τους συγκρίνεις και πάντα κάποιος δε θα πληροί κάποιο ή περισσότερα από τα κριτήριά σου. Ο ένας είναι το γνήσιο αρσενικό, αλλά όχι ευκατάστατος, ο άλλος παραείναι γλυκούλης για τα γούστα σου αλλά υπέροχο παιδί, ο παράλλος πανέμορφος, αλλά από μυαλό κουκούτσι. Πάντα ο σύντροφος των ονείρων σου λειψός σε κάτι. Πάντα ένα «αλλά». Στο τέλος, θα μείνεις αγκαλιά και θα φιλάς τη λίστα.

Από την άλλη τώρα κι οι άντρες ψάχνουν σε συσκευασία χειρός και τιμή ευκαιρίας την ιδανική γυναίκα. Προκύπτουν και σ’ αυτούς διάφορες. Η μία τύπισσα, αλλά όχι τόσο όμορφη, η άλλη κούκλα, αλλά όχι τόσο μορφωμένη, η παράλλη σοβαρή, αλλά όχι τόσο αεράτη. Πάντα ένα «όχι τόσο» στην αναζήτηση. Η μία τους ξινίζει κι η άλλη τους βρομάει. Στο τέλος, αντί να καταλήξουν με μια γυναίκα θα μείνουν με το πουλί στο χέρι.

Κατεβείτε λίγο από τα ουράνια όλοι εσείς που ψάχνετε τον τέλειο σύντροφο, γιατί αδίκως τον ψάχνετε. Πρώτα απ’ όλα, αδικείτε τους εαυτούς σας αν πιστεύετε κάτι τέτοιο. Δείχνει ότι ζείτε εκτός τόπου και χρόνου. Εκτός κι αν πιστεύετε ότι είστε μέρος ενός κόσμου τέλειων ανθρώπων, στον οποίο κι εσείς ως τέλειοι, είναι από φυσιολογικό έως αυτονόητο πως θα βρείτε τον ιδανικό σύντροφο με τη διαφορά να κρίνεται πάντα στις λεπτομέρειες. Να κυμαίνεστε, δηλαδή, ανάμεσα στον τέλειο μελαχρινό ή τον τέλειο ξανθό.

Ύστερα είναι κι αυτή η ριμάδα έλλειψη αυτογνωσίας που διακρίνει ορισμένους. Είστε εσείς τέλειοι για να βρείτε το τέλειο; Γίνετε πρώτα εσείς αυτό που ψάχνετε και μετά το ψάχνετε κιόλας, που έχετε και την απαίτηση να το θέλετε ενώ δεν το αξίζετε. Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους, κάνει λόγο ανά γενεές γενεών ο σοφός λαός μας και δεν έχει καθόλου άδικο. Δημιουργήστε λοιπόν «επιδέξιους κώλους» για το «βρακί» που θέλετε να φορέσετε. Διαφορετικά, αρκεστείτε στη βαμβακερή «βράκα της γιαγιάς» και πολύ σας είναι.

Αυτό σημαίνει να γίνετε πρώτα εσείς όσα αναζητάτε στον υποψήφιο σύντροφο και θα βρεθεί κι αυτός. Έχετε επικεντρωθεί στο να γίνετε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας, ας πούμε; Έχετε μια προσωπικότητα ελκυστική, γοητευτική κι αξιοθαύμαστη σε όσους περισσότερους τομείς μπορείτε; Αν δε φροντίζετε το σώμα, το μυαλό και το χαρακτήρα σας, γιατί να αξίζετε εσείς προσωπικά τον αντίστοιχο αξιόλογο άνθρωπο; Με ποια λογική απαιτείτε τον ιδανικό σύντροφο, αν το μόνο που έχετε να του προσφέρετε είναι έναν εγωκεντρικό, κακομαθημένο και μίζερο εαυτό;

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι έχετε δουλέψει όλα τα παραπάνω και δε βρίσκετε τον αντίστοιχο. Χαμηλώστε τότε λίγο τον πήχη. Τέλειος σύντροφος δεν υπάρχει. Μην το κουράζετε και πολύ και ψειρίζετε τη μαϊμού. Γιατί ψείρισε, ψείρισε όλο και κάποια ψείρα θα βρεις. Και να είστε και επιφυλακτικοί αν κάποιος προμοτάρει τον εαυτό του με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της περιβόητης λίστας του ψυγείου. Όσο πιο πολλά κριτήρια «τικάρετε», τόσο πιο κοντά πιθανότατα θα βρίσκεστε σε κάτι ψεύτικο.

Προτιμήστε τον αληθινό, τον γήινο, τον ελαττωματικό, αυτόν που δε θα φοβάται να τσαλακωθεί, να παραδεχτεί τα σκοτεινά του σημεία και να αυτοσαρκαστεί με τις ατέλειές του. Αυτόν που θα βλέπει τα ελαττώματά του και θα προσπαθεί να εξελίσσεται πλάι σας σε κάτι καλύτερο.

Προτιμήστε τον ατελή άνθρωπο και τελειοποιήστε τον εσείς, αγαπώντας τον ανεπιφύλακτα. Μην ψάχνετε τον τέλειο σύντροφο, δημιουργήστε τον.

Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή