Η ζωή είναι μεγάλη πουτάνα. Εκεί που βρίσκεσαι να πετάς, κάνει μία και βρέχει, ρίχνοντάς σε απευθείας στο λάκκο με τα κωλοδάχτυλα. «Βρέχει όνειρα» πού λέμε. Αυτό ακριβώς γίνεται. Η καθημερινότητα σου, μαρτύριο πλέον κι όλα σου φαίνονται δύσκολα. Εξεταστική; «Εξετ-άσ’ τη εκεί» που κάθεται καλύτερα! Σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, σε καίει κι η σκέψη του να προχωρήσει ένας από τους δυο σας. Κι αναρωτιέσαι, εκείνος που προχώρησε πρώτος ήταν εκείνος που ένιωθε λιγότερο;

Μα φυσικά όχι. Μπορεί εκείνος που προχωράει πρώτος να σκέφτεται τον εαυτό του, την αξιοπρέπειά του και την ψυχική του υγεία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να πεις ότι ένιωθες εσύ βαθύτερα. Το να τον κατηγορήσεις ότι δεν ένιωθε τόσο όσο εσύ, καταρχήν είναι ανεπίτρεπτο. Διότι πώς μπορείς να απαιτείς από κάποιον να έχει συναισθήματα κατά παραγγελία, που επειδή τόσο καιρό ίσως ζούσε τον έρωτά του τρέμοντας μη σε χάσει, σε χάνει κι αντιδράει έτσι; Και θα δεις, δε θα σου κρατήσει ποτέ κακία, ούτε θα ξεχνάει να σου εύχεται στη γιορτή σου. Θα σου στέλνει και κάνα μήνυμα αραιά και πού. Κι αν όχι, σίγουρα θα φροντίζει να μαθαίνει για σένα.

Και ξανά θα γίνω συμβατικός και θ’ αναφερθώ στην έκφραση «ο έρωτας με έρωτα περνάει». Πράγμα το οποίο ξέρεις πολύ καλά πως ισχύει. Επειδή βρέθηκε ένας καινούργιος έρωτας δε σημαίνει ότι τόσο καιρό παιζόταν θέατρο. Ούτε ότι τώρα πήγε σε καλύτερη παράσταση. Απλά εμφανίστηκε κάτι νέο, μια νέα ιστορία που προφανώς τον άλλον άνθρωπο τον κέρδισε.  

Δεν το δέχεσαι, αναρωτιέσαι, αρνείσαι ότι είναι αλλού. Απλά κοιτάς τη ζωή κατάματα και αρνείσαι βρίζοντάς την. Μπορείς να νευριάζεις, αλλά δεν μπορείς να ρίξεις στον άλλον ευθύνες. Τ’ ότι πήγε αλλού δε σημαίνει ότι δεν εννοούσε αυτά που έκανε, είπε, ένιωθε για σένα. Ο άντρας είναι από τα πιο απλά όντα στον πλανήτη και στο μυαλό του τα πράγματα είναι τρομακτικά ξεκάθαρα. Οπότε αυτό που ζήσατε μαζί μ’ αυτό που ζει τώρα δεν περιπλέκονται.

Σίγουρα όμως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι ένιωθε περισσότερα. Μπορεί όπως παραπάνω να μην «έτυχε» να προχωρήσει αλλά να «πέτυχε». Ίσως να το κυνήγησε. Να ψάχτηκε αμέσως μετά. Όμως μεταξύ μας, εσύ δεν ψάχτηκες καθόλου; Και νευριάζεις για ποιο λόγο; Επειδή βρήκε άλλη ή επειδή βρήκε άλλη πριν προλάβεις εσύ να βρεις άλλον; Αν εσύ προχωρούσες πρώτος/η, πώς θ’ αντιδρούσες ;

Σκέψου ότι ίσως έκανε ένα βήμα παρακάτω επειδή τον ανάγκασες. Υπάρχουν όμως αυτοί που σε αφήνουν γιατί απλά σ’ έπνιγαν και δε θ’ άντεχαν για κανένα λόγο να ξέρουν ότι βλάπτουν κάποιον. Ακόμα κι αν δεν το βλέπεις εσύ, ο άλλος ίσως να το βλέπει. Κι επειδή ξέρει τον εαυτό του να άρχισε να απομακρύνεται πρώτος. Ένιωθε, λοιπόν, λιγότερο εκείνος που προχώρησε γιατί δεν ήθελε να σε φυλακίζει;

Μην ξεχνάς ότι πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η παρέα κι ο εγωισμός. Σκέφτεσαι «και τώρα θα με κοροϊδεύει όλη η παρέα και πρέπει να βρεθεί κάποια για να σκάσουν». Έτσι χεράκι χεράκι με το «εγώ» ταξιδεύουν για το πρώτο λιμάνι. Δεν πρέπει να μπλέκεις το πριν με το μετά. Ή, μάλλον, πρέπει να είσαι άπειρα προσεκτικός όταν το κάνεις, γιατί δημιουργούνται αντίστοιχα ερωτήματα. Εκείνος που προχωράει πρώτος δεν είναι απαραίτητα εκείνος που ένιωθε λιγότερο. Μη βιαστείς να κρίνεις αλλά ούτε να συγκρίνεις καταστάσεις.

 

Επιμέλεια κειμένου Παναγιώτη Μουστάκα: Ελευθερία Παπασάββα.

Συντάκτης: Παναγιώτης Μουστάκας