Το κρεβάτι το είχατε αγοράσει μαζί ένα χρόνο πριν. Ήταν μαύρο, μεταλλικό. Από εκείνα που είχε παλιά στο σπίτι κάθε γιαγιά που σέβεται τον εαυτό της και που επέστρεψαν πανηγυρικά στη μόδα κάποια χρόνια πριν, με την ταμπέλα του ρομαντικού vintage.
Εσύ το φανταζόσουν με κουνουπιέρα και μαξιλάρες. Εκείνος φανταζόταν τα χέρια σου δεμένα στις δύο άκρες του κεφαλαριού. Όσο είχατε σχέση, ούτε το ένα έγινε ούτε το άλλο.
Το κρεβάτι ήταν υπέρδιπλο. Στην αρχή δεν σας ένοιαζε. Ποιον νοιάζει στην αρχή; Όλοι ένα κουβάρι καταλήγουμε να κοιμόμαστε. Χέρια, πόδια, μαξιλάρια τα βρίσκει μπερδεμένα το ξημέρωμα. Στην αρχή αυτά, γιατί στο τέλος μια χαρά σας βόλεψε το king-size. Τράβαγε ο καθένας στη γωνίτσα του και ροχάλιζε ανενόχλητος.
Εσύ του είπες να χωρίσετε τα «τσανάκια» σας. Κουράστηκες, βάλτωσες. Ήθελες να στρώσεις φρέσκα σεντόνια και να κυλιστείς πάνω τους με καινούριες κατακτήσεις. Παιχνιδάκι σου φαινότανε.
Αφού εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες άντρες να περάσεις καλά γιατί να μείνεις στον ένα;
Έκτοτε ντύνεσαι, στολίζεσαι, τραβάς γραμμή αλά Μαρία Κάλλας στο μάτι και κοκκινάδι στο χείλος και ξεχύνεσαι να βρεις το επόμενο θήραμα. Αμ δε στα ‘πανε καλά μανάρι μου. Δεν τον καπαρώνεις έτσι εύκολα το γκόμενο το καινούριο. Πολλοί είναι αυτοί που έρχονται αβίαστα στο χώρο σου, απειροελάχιστοι αυτοί που μένουν.
Έτσι έφαγες το πρώτο χαστούκι. Σκέφτεσαι πως μερικές φορές πρέπει να πάμε λίγο πίσω για να προχωρήσουμε μπροστά. Πέφτεις στη παγίδα και συγκρίνεις τους γύρω σου με τον πρώην. Ως δια μαγείας του φοράς φωτοστέφανο στο κεφάλι (και το πάνω και το κάτω) .
Γυρνάς ξημερώματα, ξαναμμένη και με μια αίσθηση πως δεν τον ξεπέρασες ποτέ. Ένα τηλέφωνο, δύο μηνύματα και νάτος στη κρεβατάρα τη μαύρη, τη μεταλλική να κάνει τους σομιέδες σου να τρίζουν. Καταλήγεις αχτένιστη, με το μολύβι να έχει φτάσει στο μάγουλο και ένα ίχνος από εσώρουχο που σου φαίνεται πιο «υγρό» από ποτέ.
Τι σεξ ήταν αυτό; Ήταν πάντα έτσι; Πώς τον άφησες να σου φύγει; Αρχίζουν να σκάνε τα ερωτηματικά στο κεφάλι σου σαν πυροτεχνήματα τη Πρωτοχρονιά.
Αφού σε έφτιαξα, κάτσε τώρα κάτω να πούμε δυο κουβέντες.
Το σεξ με τον πρώην είναι ζόρικο παιχνιδάκι. Σαν τη ρώσικη ρουλέτα ένα πράγμα. Αν είσαι τυχερή η σφαίρα θα σκάσει στου αλλουνού το κεφάλι. Αν είσαι κωλόφαρδη το όπλο θα είναι άδειο και θα πάει ο καθένας σπίτι του χωρίς πληγές.
Εδώ θέλω να σου πω πως εγώ είμαι δίπλα σου και σου κρατάω το χέρι αν ξέρεις γιατί κάνεις σεξ. Συνουσιαζόμαστε με τον τέως σύντροφο αποκλειστικά και μόνο μέχρι να βρεθεί ο επόμενος. Απλά, σαρκικά, πρωτόγονα. Επειδή έχουμε ανάγκες. Χωρίς δεύτερες σκέψεις περί πιθανής επανασύνδεσης. Γιατί εκεί μπαίνεις σε διαδικασία μαζοχιστικής φάσης που με μαθηματική ακρίβεια θα κάνει τα μάτια σου τούμπανο από το κλάμα.
Ο πρώην έχει χαρακτηριστεί πρώην για κάποιο λόγο. Αν το εμπεδώσεις αυτό, σου επιτρέπω να το γλεντήσεις το κορμί του.
Το σεξ μαζί του, τώρα πια, μόνο απολαυστικό μπορεί να είναι. Ξέρεις τα γούστα του κι αυτός αντίστοιχα τα δικά σου. Δε χρειάζεται να έχεις ανασφάλειες που δεν έχεις τις αναλογίες της Αντριάνα Λίμα, ούτε να κάνεις τα αεροπλανικά της Τσιτσιολίνα για να τον εντυπωσιάσεις.
Δεν έχεις σκέψεις για το τι θα φάτε μετά, ούτε μούτρα γιατί μαλώσατε πριν.
Σε ξέρει και τον ξέρεις. Κανείς δε ζητάει τίποτα από κανένα .Κανείς δε καταλογίζει ευθύνες σε κανένα. Δεν μπορείτε να είστε σε σχέση αλλά τίποτα δεν σας εμποδίζει να μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι, τραπέζι, πλυντήριο και να ανταλλάσσετε σωματικά υγρά.
Συνειδητά χωρίσατε. Συνειδητά πηδιέστε σα ζώα.
Και να σου πω και το καλύτερο; Μπορείς έτσι να εκτονώνεις τις σεξουαλικές σου ορμές και παράλληλα να έχεις τις κεραίες σου όρθιες για ό,τι καινούριο εμφανιστεί στο δρόμο σου. Συμπέρασμα: πόδια, μάτια ανοιχτά. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.
Είπαμε, όμως, είναι ζόρικο παιχνιδάκι. Ξέρεις να παίζεις;
Συντάκτης: Κατερίνα Χήναρη
