Στις σχέσεις υπάρχουν καλά και κακά, σε αυτό δε χωράει αμφιβολία. Εμείς όμως επιλέγουμε να στεκόμαστε στα καλά και στα κοινά που έχουμε το ταίρι μας, κι ένα από αυτά είναι η αγάπη μας για το φαγητό, τότε τι καλύτερο; Το φαγητό είναι ιερό κι όταν είναι απαγορευμένο είναι καλύτερο. Ειδικά όταν μιλάμε για βραδινό σαβούριασμα, κι excuse my French.

Η στιγμή εκείνη που κοιτάζεσαι με το μωρό σου στα ματιά και ξέρετε καλά κι οι δυο τι ακολουθεί, είναι μαγική. Όχι, δε μιλάμε για παθιασμένο σ3ξ, αλλά για το καλό, το σωστό το γουρούνιασμα. Δεν έχει σημασία τι θα φάτε, αλλά ότι θα φάτε πολύ και θα το ευχαριστηθείτε. Σχωράτε κύριοι ψυχολόγοι και διαιτολόγοι γι’ αυτά που λέμε, αλλά εκείνη η ώρα πρόκειται για ιεροτελεστία που μας φέρνει ακόμα πιο κοντά με το άλλο μας μισό.

Οι κανόνες είναι οι εξής: δε μιλάμε, δεν κοιταζόμαστε, νιώθουμε τύψεις κι ικανοποίηση ταυτόχρονα και μετά είναι σαν να μην έγινε ποτέ. Είτε φάγαμε στο αμάξι, είτε στον καναπέ, στο κρεβάτι, στο πάτωμα, η σκηνή του εγκλήμ@τος πρέπει να λάμπει μετά την αμαρτία, αλλιώς προδίδουμε την ενοχή μας. 

Και μη μας πει κανείς «γιατί δεν πήρατε σαλάτα;». Γιατί μετά τι ιστορίες θα είχαμε να λέγαμε με τη σαλάτα και να γελάμε; «Θυμάσαι τότε που παραγγείλαμε όλον τον κατάλογο των MacDonalds (not sponsored) κι υπάλληλοι μας κοιτούσαν με μισό μάτι; Θυμάσαι που τα φάγαμε όλα και μετά δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε για δυο μέρες; Αυτές είναι ιστορίες! Κι επειδή είμαστε και πολύ καλοί με τις δικαιολόγιες να πούμε κιόλας, πως την ώρα εκείνη τη δύσκολη, οι σαλάτες τους είχαν τελειώσει, -ποτέ και πουθενά.

Πέρα από την πλάκα όμως, αυτά τα μικρά και καθημερινά που κάνουμε μαζί με τη σχέση μας, είναι αυτά που μας δένουν και περισσότερο. Οι μικρές στιγμές γέλιου κι οι εμπειρίες που μοιραζόμαστε, είτε αυτές είναι το φαγητό, οι εκδρομές, οι φίλοι, τα ευτράπελα. Αυτά κρατάνε τη σχέση ζωντάνη και δυνατή μέσα στα χρόνια. Καλή κι η σωστή επικοινωνία και το σ3ξ, η ειλικρίνεια κι ο σεβασμός, αλλά χωρίς χιούμορ και διάθεση για ζωή και κοινά βιώματα, η σχέση δεν τσουλάει.

Το βραδινό γουρούνιασμα είναι ακόμα μια στιγμή σας. Μπορεί να είναι λιγάκι λερωμένη με σάλτσα και να μυρίζεται σκόρδο από το πολύ τζατζίκι στο πιτόγυρο, αλλά είναι δική σας, να την ευχαριστηθείτε μαζί. Κι αυτό ρομαντικό είναι, κι αφήστε όσους δεν ξέρουν να λένε ό,τι θέλουν.

Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά