Αν μου έχει μάθει κάτι η ζωή μέχρι τώρα είναι ότι πρέπει να τολμάς. Και στην τόλμη δε χωράει ο φόβος κι οι δεύτερες σκέψεις. Η τόλμη δεν εμπεριέχει επιπολαιότητα και θράσος, αλλά θάρρος. Χρειάζεται δύναμη και σθένος για να την αποκτήσεις, γι’ αυτό άλλωστε την κατέχουν λίγοι.
Μερικές φορές είναι λογικό κι επόμενο να δυσκολευόμαστε να πάρουμε αποφάσεις για διάφορα ζητήματα που παρουσιάζονται στη ζωή μας, ωστόσο πραγματικά πρέπει να το κάνουμε άμεσα. Σαφώς, ο χρόνος βοηθάει, αλλά αφού παρθεί η εκάστοτε απόφαση. Κι αυτό γιατί για να παρθούν σωστές αποφάσεις ο αυθορμητισμός είναι αναγκαίος.
Κι ας γινόμαστε επιπόλαιοι κι ας κάνουμε λάθη, δεν πρέπει να μετανιώνουμε. Η μετάνοια δεν ταιριάζει με την ευτυχία -κι όλοι μας λίγο-πολύ επιδιώκουμε να την αποκτήσουμε. Δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε. Πρέπει να κυνηγάμε αυτό που θέλουμε και να πιστεύουμε ότι το αξίζουμε, γιατί το αξίζουμε. Πρέπει να ζούμε πραγματικά, τα ημίμετρα δε φέρνουν την ευτυχία.
Αν αποβάλουμε τους φόβους μας κι εκδηλώσουμε τα αισθήματά μας, για ένα πράγμα είμαι απόλυτα βέβαιος. Εν τέλει θα νιώθουμε καλά και θα ξέρουμε ότι είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας. Κι ας πληγωνόμαστε συχνά κι ας ξέρουμε ότι αποτυγχάνουμε, δεν έχει σημασία. Διότι όλα αυτά αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωή μας, που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αποβάλουμε.
Άλλωστε, η αδράνεια είναι χειρότερη απ’ τη θλίψη. Εν τέλει, ό,τι ζούμε αποτελεί μια εμπειρία που θα μας βοηθήσει να πάρουμε ορθές αποφάσεις στο μέλλον. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την αποτυχία και την απόρριψη. Στη ζωή –δυστυχώς– δεν παίρνουμε πάντα αυτό που αξίζουμε. Μόνο αν το αποδεχτούμε θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Αν δε βάλουμε υψηλούς στόχους δε θα καταφέρουμε να εξελιχθούμε. Κι είναι έμφυτη ανάγκη μας να εξελισσόμαστε γιατί μόνο έτσι αισθανόμαστε ζωντανοί. Κι ας μας χαλάει η ζωή τα σχέδια, εμείς στεκόμαστε στα πόδια μας και συνεχίζουμε πιο δυνατοί.
Το θέμα είναι όλα αυτά να τα κάνουμε τώρα. Άλλωστε δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Τα περισσότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι ρευστά και δεν μπορούμε να τα καθορίσουμε, επομένως δεν έχουμε λόγο να φοβόμαστε.
Ας μην ξεχνάμε να υπενθυμίζουμε στους δικούς μας ανθρώπους πόσο τους αγαπάμε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο κι οι άνθρωποί μας ενδεχομένως αύριο να μην είναι μαζί μας. Ποτέ δεν πρέπει να ντραπούμε για τα συναισθήματά μας κι αν κάποιος μας κοροϊδέψει γι’ αυτά, αξίζει μόνο τη λύπησή μας. Φανταστείτε πόσο άδειος ψυχικά είναι.
Κι επειδή η ζωή είναι μία και ίσως δεν έχουμε όλοι όσο χρόνο χρειαζόμαστε, όλα αυτά ας τα κάνουμε σήμερα. Ας φωνάξουμε λοιπόν όσο πιο δυνατά μπορούμε τι νιώθουμε ανεξαρτήτως απ’ το πόσο δύσκολο φαντάζει στο μυαλό μας.
Ας εξωτερικεύσουμε τις σκέψεις μας ακόμη κι αν αυτές πληγώνουν τους άλλους ή τον ίδιο μας τον εαυτό. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα εγωισμού, αλλά αξιοπρέπειας. Διότι όποιος σέβεται τον εαυτό του είναι ειλικρινής και δε φοβάται.
Ας δώσουμε, λοιπόν, μία υπόσχεση στον εαυτό μας. Δε θα αφήσουμε τίποτα για αύριο -όσο βέβαια περνάει από το χέρι μας. Θα εκφράζουμε ξεκάθαρα τα συναισθήματά μας και δε θα φοβηθούμε κανέναν και τίποτα. Άλλωστε ο κόσμος πάντα θα έχει να λέει κάτι για εμάς, ανεξαρτήτως απ’ το τι κάνουμε.
Επιμέλεια Κειμένου Θάνου Κουλουβάκη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Θάνος Κουλουβάκης
