Πες «ναι» σε όσα φοβάσαι. Αυτά που σε κάνουν να τρέμεις και να χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Αυτά που σε κάνουν να νιώθεις τη στάλα του ιδρώτα, ξέρεις, εκείνου του παγωμένου που νιώθεις να κυλάει στο μέτωπο μόλις αντιληφθεί τον φόβο σου. Κι ενώ απορείς πώς συνεχίζει να κυλάει αν και τόσο κρύος λόγω φόβου, εκείνη η ατελείωτη σταλιά ιδρώτα συνεχίζει. Μέχρι να σε κάνει να κοπείς στα δυο, να αντικρίσεις όλα όσα δεν ήθελες.

Πες το «ναι» για να σβήσεις όλα σου τα «όχι». Να σβήσεις τα πρόσωπα που δε θέλεις πια στη ζωή σου. Σε πλήγωσαν; Σε απώθησαν; Σε θύμωσαν;  Καταδικασμένοι να υποχωρούμε σε δικά τους «ναι» με απανωτά δικά μας «όχι» σε όλα μας τα θέλω; Όχι φίλε, όχι πια.

Πες το «ναι» σε όσα αγαπάς αληθινά. Θέλει ψάξιμο ετούτη η επιθυμία και μάλιστα πολύ. Ποιους αγαπάς και γιατί; Πόσο αληθινά και πόσο δυνατά. Μέχρι πότε κι αν αντέχεις μακριά τους. Τι θα έκανες γι’ αυτούς και πόσο θα άντεχαν αν σε έχαναν με τη σειρά τους. Η καρδιά να λέει μόνο αλήθειες κι όχι «ίσως», «θα δείξει» και «βλέπουμε στην πορεία». Ντόμπρες εξηγήσεις που ξέρουν να απαντούν σε ντόμπρες ερωτήσεις.

«Είσαι για τα δύσκολα;»

«Ναι είμαι».

Πες το «ναι» και διέγραψε όλα τα παλιά σου όνειρα. Κρατάς τα καινούρια κι αυτό αρκεί. Δυνατό καύσιμο για να πας μπροστά. Τα όνειρα που πάλιωσαν δεν αξίζουν πια ούτε με μια αναπαλαίωση της προκοπής. Ξέφτισαν, σκονίστηκαν τόσο που η σκόνη τους θα σε πνίξει αν παλέψεις να τη διώξεις. Ξεκίνα με μικρά όνειρα, ένα–ένα τη φορά. Κι έτσι χτίζεις τα μεγάλα κι έρχεται η ικανοποίηση του ότι τα τόλμησες.

Πες το «ναι» σε εσένα. Αγάπησε το «εσύ» σου. Μια ζωή το άφηνες στην άκρη για να ικανοποιήσεις το «οι άλλοι». Εσένα να κοιτάξεις, εσένα να φροντίσεις, εσένα να τολμήσεις να ξαναγαπήσεις. Σου φαίνεται παράξενο όταν το ακούς κι ίσως να μην ξέρεις από πού να ξεκινήσεις. Πες το «ναι» στον έρωτα και την έκφραση. Την αδιάκοπη και μη ενοχική έκφραση αγάπης που τόσο σου έλειψε. «Ναι» σε κάθε δυνατό και ποθητό φιλί, σε κάθε αγκαλιά που ζεσταίνει, σε κάθε χάδι που λιώνει το μέσα σου με τρόπο που δεν ήξερες καν πως υπάρχει. Στην υπόσχεση που έρχεται μόνο μέσα από ένα απλό άγγιγμα κι όχι από λόγια του αέρα. Πάνε εκείνα, τα πήρε ο αέρας και τα σήκωσε.

Πες το «ναι» σ’ εκείνη την πρόταση που αφήσαμε μισή. Θυμάσαι; Κανείς δεν τόλμησε να την τελειώσει ανάλογα αν κι υπήρχαν πολλοί τρόποι. Έμεινε κενή, δειλή και φοβισμένη περιμένοντας ένα πολύ απλό «ναι» που ποτέ δεν ήρθε. Μια συμφωνία που ποτέ δε σφραγίστηκε και που τώρα θα γίνει είτε πανηγυρικά είτε καταστροφικά. Πες το «ναι» και πάμε για νέες περιπέτειες.

Και πρόσεχε. Όχι άλλα «σ’ ακολουθώ», μόνο πάμε μαζί, πλάι–πλάι, μια γραμμή που κινείται αλλά που δε χαλάει ποτέ. Μαζί σε όλα αλλιώς σε τίποτε.

Πες το «ναι» και ζήσε. Ποιος ξέρει πώς και πού θα σε βρει το αύριο. Δεν είναι ανασφάλεια αλλά αυτογνωσία πως οι μέρες που πέρασαν δε γυρίζουν πίσω. Σπαταλήθηκαν και γέρασαν. Ζήσε και μάλιστα στο φουλ την κάθε στιγμή. «Ναι» σε όλα όσα σου δίνουν ανάσα και σου θυμίζουν πώς είναι να είσαι ζωντανός και να τα νιώθεις στο φουλ.

«Είσαι για τα όμορφα;»

«Σε όλα ναι».

 

 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου