Τα ωραιότερα δώρα είναι τα αυθόρμητα

Τι πιο ωραίο απ’ το να μπαίνεις σε ένα μαγαζί και να σου ‘ρχονται στον νου όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Χαζεύεις ένα-ένα τα αντικείμενα, γνωρίζεις καλά τι αρέσει σε ποιον και σκέφτεσαι τη χαρά που θα έδινε ένα μικρό αντικείμενο, αν το χάριζες σε έναν δικό σου άνθρωπο, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Και δεν μπορείς να αντισταθείς. Πώς να το κάνεις άλλωστε, όταν ανυπομονείς να δεις αυτό το χαμόγελο που θα ‘χει ο άλλος όταν του δώσεις αυτό το δωράκι;

Τα δώρα που παίρνουμε για τους ανθρώπους που αγαπάμε δε χρειάζονται ούτε μεγάλη σκέψη, ούτε να διαθέσουμε ένα υψηλό χρηματικό ποσό για να τα αποκτήσουμε. Πολλές φορές απλώς αρκεί να ξέρουμε το γούστο του άλλου, ακόμα και το τι έχει ανάγκη την παρούσα φάση, για να τον κάνουμε ευτυχισμένο.

Τα αυθόρμητα δώρα, οι κινήσεις της στιγμής, που δε χρειάστηκε καμία στημένη επέτειος και τυποποιημένη γιορτή για αφορμή, θα ‘ναι πάντα τα ωραιότερα. Κι ίσως αυτά, εν τέλει, που μας κόστισαν παραπάνω χρόνο κι ίσως και χρήμα, να μην είναι και τόσο πετυχημένα. Η παρόρμηση, γενικά, γεννά πράξεις χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, με έναν ενθουσιασμό που πηγάζει μέσα απ’ τη ψυχή μας, μέσα από την αγάπη που έχουμε για τον άλλον.

Κι όταν πηγαίνουμε για ψώνια παρέα με τη κολλητάρι ή το αμόρε και βλέπουμε πως έχει βάλει στο μάτι κάτι που δεν μπορεί να το αγοράσει ή διστάζει να το κάνει, εμείς το παίρνουμε και κατευθυνόμαστε κρυφά προς το ταμείο. Βγαίνοντας απ’ το μαγαζί, το δίνουμε και πετάμε κάτι του τύπου «Αυτό το ξέχασες μέσα.» Ακολουθεί αγκαλιά από ‘κείνες τις σφιχτές και χαμόγελο ευγνωμοσύνης. Ξέρεις πως χάρηκε πολύ γιατί έτσι υπέροχα ένιωσες κι εσύ όταν σου έκανε κάτι αντίστοιχο. Με τέτοιες μικρές κινήσεις οι σχέσεις παραμένουν δεμένες!

Δεν είναι τόσο το δώρο, όσο η απόδειξη πως σκέφτηκες τον άλλο. Τα χρήματα δεν έχουν σημασία. Η αγάπη δεν τα χρειάζεται. Ακόμα και κάτι με τα ίδια μας τα χέρια να φτιάξουμε κάτι και να το προσφέρουμε, κόβοντας ένα λουλούδι απ’ τον κήπο ή αγοράζοντας την αγαπημένη του σοκολάτα απ’ το σούπερ μάρκετ, δείχνουμε στον άλλον τα ανιδιοτελή μας συναισθήματα.

Ακόμα και μια καραμέλα ή ένα μικρό αρκουδάκι να χαρίσεις σε ένα παιδί, κάτι που δε θεωρείται καν δώρο, μπορεί να δώσει τόση χαρά. Ακόμα και σε ένα σκυλάκι στον δρόμο να του αφήσεις λίγο φαγητό και καθαρό νεράκι, για εκείνο θα ‘ναι ένα μεγάλο δώρο. Χωρίς να το περιμένει. Θα ‘ναι μια απόδειξη πως κάποιος το νοιάζεται. Γιατί η αγάπη είναι πράξη και το νόημά της φαίνεται ακόμα και στα πιο μικρά.

Οπότε αν σκεφτούμε καλά τα δώρα που μπορούμε να κάνουμε σε κάποιον, είτε τα κυριολεκτικά δώρα αγάπης είτε τα μεταφορικά που μπορεί να μη ξοδέψαμε ούτε στο ελάχιστο χρήματα γι’ αυτά, δείχνουμε στον παραλήπτη αυτού του δώρου πως σημασία δεν έχει να ξοδέψεις λεφτά, κόπο ή χρόνο για να δείξεις την αγάπη. Σημασία έχει να ‘σαι εκεί και να σκέφτεσαι πώς να κάνεις χαρούμενο τον άνθρωπο που ‘χεις επιλέξει στη ζωή σου, με μικρές απλές πράξεις και πράγματα που έχουν αξία συναισθηματική, δηλαδή ανεκτίμητη.

Γιατί παραπάνω απ’ όλα τα χρήματα του κόσμου, αξίζει εκείνο το χαμόγελο που το βλέπεις και ξέρεις πως ο άλλος χαμογελάει χάρη σε ‘σένα!