Όλες οι σχέσεις, είτε είναι ερωτικές είτε φιλικές, περνούν από πολλά εμπόδια για να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους, που καμιά φορά βέβαια δεν είναι άλλος από τον χωρισμό ή τη λήξη. Αν το καλοσκεφτούμε επίσης, κάθε σχέση περιλαμβάνει τους, από κοινού, στόχους, επιθυμίες αλλά κι όνειρα των εμπλεκόμενων, τα όποια όταν υλοποιούνται ή ολοκληρώνονται, δημιουργούν νέα. Κι αυτός ακριβώς είναι απλοποιημένα ο μηχανισμός κάθε σχέσης, το αποτέλεσμα του οποίου καθορίζει και την ποιότητά της.

Πώς μπορούμε λοιπόν να βελτιώσουμε αυτόν τον μηχανισμό, ώστε να παρασύρει θετικά και την εξέλιξη μιας σχέσης; Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την όλη διαδικασία επίτευξης των κοινών στόχων, θέλω κι ονείρων για να ενδυναμώσουμε περισσότερο τον εκάστοτε δεσμό; Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε με μεγαλύτερη ευκολία τα εμπόδια που παρουσιάζονται;

Η απάντηση είναι αρκετά απλή αλλά μέγιστης σημασίας. Αρκεί να ρωτάμε τον εαυτό μας, σε εβδομαδιαία βάση τουλάχιστον, «πώς μπορώ να δυναμώσω τις πιο στενές μου σχέσεις;» και στη συνέχεια ασφαλώς να κάνουμε πράξη την απάντηση. Αν λοιπόν κάθε βδομάδα βάζαμε τον παραπάνω στόχο, τα περισσότερα  -αν όχι όλα- θα ήταν διαφορετικά. Γιατί; Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο θα ήμασταν σε θέση να δείξουμε ότι προσπαθούμε ουσιαστικά, ότι θέλουμε το καλό αυτής της σχέσης έμπρακτα, ότι νοιαζόμαστε για το άλλο άτομο κι ότι έχουμε μέσα μας μια φλόγα που δε σβήνει και δεν είναι άλλη από την επιθυμία μας για να πάει παρακάτω.

 

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

 

Ακόμη, αυτή η τόσο απλή ερώτηση και πολλές από τις πιθανές απαντήσεις της μπορούν εύκολα να οδηγήσουν στην αναθέρμανση μιας σχέσης, σε περισσότερες χαρούμενες στιγμές και σε λιγότερες προβληματικές, εισάγοντας ή ανανεώνοντας το στοιχείο του αυθορμητισμού και της ανάληψης πρωτοβουλιών. Δείχνουν επίσης, πως είμαστε «εκεί» σωματικά αλλά και ψυχικά, πως παλεύουμε ν’ αλλάξουμε τα τυχόν κακώς κείμενα χωρίς ψευτοεγωισμούς και με διάθεση αυτοκριτικής, πως δεν είμαστε απασχολημένοι με το να μας αγαπούν αλλά έχουμε την ανάγκη να αγαπάμε, όπως επιθυμούν. Κάνοντας μια τέτοια προσπάθεια, φαίνεται ότι ακούμε ουσιαστικά τον άλλον, τον σεβόμαστε και τον εκτιμούμε και μάλιστα με πράξεις κι όχι μόνο στα λόγια -όπως κάνουμε δυστυχώς οι πιο πολλοί.

Όταν προσπαθούμε λοιπόν, μέρα με τη μέρα, να δυναμώσουμε τη σχέση μας, αυτή σύντομα θ’ αλλάξει μορφή και θα δομείται σε κάτι αρκετά πιο συγκεκριμένο, χωρίς νεκρές γωνίες, ερωτηματικά, εγωισμούς, χωρίς πίκρα για ανικανοποίητα θέλω που απλώς δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο να κατανοήσουμε. Αρκεί ασφαλώς να υπάρχει ανταπόκριση κι από την άλλη πλευρά. Βλέπετε, όταν παλεύει μόνο ο ένας κι ο άλλος απλώς κάθεται με σταυρωμένα χέρια, τότε δεν έχει απολύτως κανένα νόημα όλο αυτό. Όταν όμως υπάρχει η ίδια διάθεση και θέληση, τότε αξίζει να προσπαθήσει κανείς ξανά και ξανά, κάθε βδομάδα, κάθε μέρα. Όταν ο ένας κάνει την αρχή κι ο άλλος ακολουθεί κι αυτό συμβαίνει εναλλάξ, τότε μόνο αξίζει να υπάρχει ο έρωτας κι ίσως μόνο τότε μπορεί να υπάρχει κι αγάπη.

Και βέβαια, για να κάνουμε πράξη όλα τα παραπάνω, δε χρειάζεται να περιμένουμε να φτάσει η οποιαδήποτε σχέση στο τελικό της στάδιο -αυτό του χωρισμού ή της λήξης· μάλλον τότε το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Αντιθέτως, θα πρέπει να πράξουμε τη στιγμή που όλα κυλούν σχετικά ομαλά και σχεδόν ιδανικά, διότι όταν οι τίτλοι τέλους έχουν ήδη πέσει, τότε συνήθως κάθε προσπάθειά μας πέφτει στο κενό.

Γι’ αυτό λοιπόν ας ξεκινήσουμε από σήμερα, τώρα, αν θέλουμε να δούμε τη διαφορά. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο έρωτας αλλά κι η οποιαδήποτε μορφή αγάπης, πεθαίνουν όταν εμείς τα έχουμε ήδη σκοτώσει μέσα μας.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σταματία Μάστορα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου