Όλες οι σχέσεις κάποια στιγμή περνάνε ζόρια

Ποιος είναι ο ορισμός της τέλειας σχέσης για σένα; Άσε με να σκεφτώ. Κόκκινα μπαλόνια σε σχήμα καρδιάς και σοκολάτες αμυγδάλου; Ερωτικά γράμματα σε κόκκινους φακέλους με γραμματόσημο λίγο από τον έρωτα του άλλου; Ή μήπως τεράστια λούτρινα αρκουδάκια που κρατούν στα χέρια τους μια καρδιά που γράφει «σ’ αγαπώ»; Κι όλα αυτά πώς τα φαντάζεσαι, τα βλέπεις να συμβαίνουν σε καθημερινή βάση; Πολύ μελό για να ‘ναι αληθινό.

Βλέπεις απ’ έξω μια φαινομενικά υπέροχη σχέση, ένα ζευγάρι που συνηθίζει να ανταλλάζει δωράκια όπως τα παραπάνω και πιστεύεις πως είναι τέλεια ή μάλλον καλύτερη από τη δική σου. Είναι λογικό πολλές φορές να συγκρίνουμε τη σχέση μας με των άλλων και ενίοτε να ζηλεύουμε κιόλας. Όμως όταν φτάσεις πλέον σε τέτοιο επίπεδο σύγκρισης που να νιώθεις δυσαρεστημένος με αυτό που έχεις, πως εσύ και ο σύντροφός σου υστερείτε σε κάτι, αυτή η διαδικασία δε σε βοηθάει ιδιαίτερα και μόνο αρνητικά επιδρά στην ψυχοσύνθεσή σου.

Γινόμαστε γραφικοί, όχι μόνο απέναντι στον σύντροφό μας αλλά και προς εμάς τους ίδιους. Πιστεύουμε πως οι άλλοι έχουν έναν κώδικα επικοινωνίας που εμείς δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη. Κάνουμε πως δε βλέπουμε κάθε πρόβλημα που έχουν οι άλλοι στη σχέση τους, ακόμη κι όταν είναι εμφανές και δίνουμε βάση σε όλα εκείνα που κατά τη γνώμη μας τους κάνουν να έχουν την τέλεια σχέση. Κι ενώ όλα τα αρνητικά είναι εξόφθαλμα, εμείς κλείνουμε τις κουρτίνες της πραγματικότητας και επιστρέφουμε πάντα στον φανταστικό ερωτικό κόσμο, όπου νομίζουμε πως ζουν τα «σωστά ζευγάρια», ενώ εμείς είμαστε σε άλλο πλανήτη.

Ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς κι ας παραδεχτούμε πως δεν υπάρχει το τέλειο. Ούτε σε άνθρωπο, ούτε σε πράγμα, ούτε σε σχέση. Εμείς είμαστε εκείνοι που κάνουμε τη σχέση έντονη κι αληθινή. Το δήθεν τέλειο κάνει τη σχέση πλατωνική και επιφανειακή. Βάλε στο μυαλό και τη ζωή σου λίγο ρεαλισμό. Όλες οι σχέσεις περνάνε τις κρίσεις τους. Όλες οι σχέσεις έρχονται αντιμέτωπες σχεδόν με τα ίδια προβλήματα, άλλες αντιμετωπίζουν πιο σοβαρές καταστάσεις κι άλλες μικρά πείσματα που σίγουρα όλοι κάναμε ή μας έχουν κάνει. Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα σε μια σχέση είναι ο χρόνος, ο οποίος έρχεται και φέρνει μαζί και τις εντάσεις του. Σε κάνει να τον βαριέσαι, και ποιο ζευγάρι δεν έχει βιώσει τη ρουτίνα; Ποιο ζευγάρι δεν έχει τις εντάσεις του, δεν έχει περάσει ζόρια;

Δεν είναι κακό να έχεις τις εντάσεις σου με το ταίρι σου, να έρχονται τα πάνω κάτω εκεί που δεν το περιμένεις. Αυτό δε σημαίνει ότι δε σε θέλει. Το πρόβλημα τελικά δεν είναι ούτε η σχέση μας, ούτε ο σύντροφός μας, ούτε εκείνες οι εικονικές σχέσεις, αλλά εμείς. Εμείς οι ίδιοι που δεν έχουμε λύσει το πρόβλημα με τον εαυτό μας. Ένα πρόβλημα που ακόμη και την «τέλεια σχέση» που ψάχνεις να βρεις, πάντα θα σε ακολουθεί. Ακόμη κι αν αλλάξεις πλανήτη, ακόμη και αν έρθει το τέλος του κόσμου. Θα πρέπει να σταματήσεις να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, να έχεις ρεαλιστικούς στόχους και προσδοκίες όχι μόνο για σένα αλλά και τη σχέση σου.

Να αγαπάς τον άλλον για όλα όσα είναι χωρίς να τον βάζεις στη διαδικασία να γίνει κάποιος που υπάρχει μόνο στη φαντασία σου. Δεν υπάρχει το τέλειο κι αν υπήρχε δε θα υπήρχαμε εμείς που είμαστε όλοι διαφορετικοί. Τα μπαλόνια τα παίρνει ο χρόνος, αλλά φέρνει μαζί του την επιμονή και την υπομονή. Για όλους.