Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά· τι σημαίνει «ταιριάζω» με κάποιον;

Πρώτον, «ταιριάζω εμφανισιακά». Δεν έχουμε δηλαδή μεγάλη απόκλιση στο ύψος, στα κιλά, στην ηλικία, στα χρώματα κι άλλα τέτοια βιολογικά χαρακτηριστικά. Δεύτερον, «ταιριάζω σαν προσωπικότητα». Έχουμε λοιπόν κοινά χόμπι, κοινές προτιμήσεις, κοινές παρέες, ίσως και παρόμοια πορεία ζωής. Τέλος, έχουμε το «ταιριάζω ιδεολογικά». Έχουμε με λίγα λόγια κοινές πεποιθήσεις, κοινωνικές και πολιτικοθρησκευτικές, κοινές βλέψεις, κοντινούς επαγγελματικούς στόχους κι ό,τι άλλο σου έρχεται στο μυαλό.

Θα έλεγε, λοιπόν, κανείς πως τα ιδανικά ζευγάρια, εκείνα του χάσταγκ #couplegoals ντε, αποτελούν ένα κράμα των άνωθεν χαρακτηριστικών, ένα συνονθύλευμα και των τριών κατηγοριών σε συνάθροιση με τις υποκατηγορίες τους, γι’ αυτό και δεν τα συναντάς και τόσο συχνά, γι’ αυτό κι όταν τα πετυχαίνεις θέλεις να ξεράσεις καρδούλες και πεταλούδες (τι, όχι;) καθώς τόση τελειότητα σε βάζει σε σκέψεις. Τους βλέπεις λοιπόν να τρώνε το μακαρόνι σαν τη Λαίδη και τον Αλήτη κι αναρωτιέσαι αν όντως είναι έτσι όλη μέρα, πόσο βαριούνται ο ένας τον άλλον όταν μένουν μόνοι τους ή αν τέλος πάντων πρέπει να νιώθεις άσχημα εσύ, που από την τελειότητα πέρασες και δεν ακούμπησες.

Να σου πω την αλήθεια, ιδέα δεν έχω αν βαριούνται ή όχι οι άνθρωποι που ταιριάζουν τόσο δραματικά, καθώς ούτε το έχω ζήσει ποτέ, ούτε πρόκειται, ως άνθρωπος φιλομαθής, περίεργος και με τάση προς την παράνοια. Νομίζω όμως πως το ταίριαγμα δεν είναι τόσο σύνθετο όσο το κάνουν να μοιάζει αυτά τα σιχαμερά matchy ζευγάρια. Δε χρειάζεται ούτε να τετραγωνίσεις τον κύκλο, ούτε να ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες, ούτε να θυσιάσεις παρθένα την έβδομη πανσέληνο του χρόνου για να βρεις το άλλο σου μισό. Ξέρεις, τα πράγματα είναι απλά κι εσύ κι αυτός ο κάποιος που επέλεξες για ταίρι είσαστε δυο ξεχωριστές οντότητες που μπορεί να μη μοιάζουν αλλά να ταιριάζουν έτσι, γιατί τους ήρθε πάνω στην τρέλα τους.

Επειδή δε χρειάζεται ούτε να ψηφίζετε το ίδιο κόμμα, ούτε να ακούτε την ίδια μουσική, ούτε να αρέσουν και στους δύο οι ταινίες δράσης. Μπορείτε να είσαστε υπέροχοι μαζί ακόμα κι αν ο ένας λέει μαύρο ενώ ο άλλος άσπρο, αν έχετε μισό μέτρο διαφορά κι 70 κιλά απόκλιση, αν ρε παιδί μου ο ένας γουστάρει βουνό κι ο άλλος θάλασσα, αρκεί να ταιριάζετε σε τρία απλά πραγματάκια· στο ύπνο, στο φαγητό και στο σεξ. Ναι, είναι τόσο σπαραξικάρδια απλό.

Μεγάλο κεφάλαιο, που λες, ο ύπνος· μοιράζεσαι το κρεβάτι σου και την πιο ευάλωτη εκδοχή σου με τον άλλον, δίνεις και παίρνεις αγκαλιές, κάνεις χώρο για κάποιον στο στρώμα σου, ξεβολεύεσαι, του παραχωρείς κομμάτι της ζωής σου, ανταλλάσεις τρυφερότητα, δεν γίνεται να μην ταιριάζεις στον ύπνο, είναι καταστροφικό. Αν, παραδείγματος χάριν, εσύ είσαι από τους ανθρώπους που γουστάρεις αγκαλιές βδελλίστικες ενώ ο άλλος δε θέλει να τον ακουμπάνε ούτε για πλάκα γιατί αλλιώς δεν μπορεί να σφαλίσει βλέφαρο, τότε λυπάμαι που θα σου το πω Χιούστον, αλλά έχετε πρόβλημα.

Μην πω πόσο απίστευτο δέσιμο προσδίδει στο ζευγάρι η κοινή τους πορεία στο γαστριμαργικό κόσμο· αν αγαπάτε και οι δύο να δοκιμάζετε καινούριες γεύσεις, να εξερευνείτε νέους χώρους, να κάνετε παπάρα το ψωμί στη χωριάτικη ρε παιδί μου, τότε λίγα πράγματα μπορούν να μπουν ανάμεσά σας. Γιατί αν ο Τάκης τρώει μόνο από τα χεράκια της μαμάς του, κι άντε στο τσακίρ κέφι από το γυράδικο της γειτονιάς του (από το οποίο τρώει από τότε που ήταν μόμολο), ενώ εσύ θέλεις να κάνεις το γύρο του κόσμου σε ογδόντα εστιατόρια, τότε μάντεψε ποιοι θα γυρίζουν στο σπίτι σκοτωμένοι και νηστικοί πέντε φορές την εβδομάδα (ε, φάτε και καμιά μέρα χωριστά, αμάν).

Όσο για το σεξ, εντάξει τα λόγια περιττεύουν· αν δεν είναι και οι δυο ισόβαθμα παθιάρηδες, αν δεν έχουν αμφότεροι την ίδια όρεξη για πειραματισμούς και παιχνίδι, αν ρε παιδί μου δεν έχουν έστω κοινούς ρυθμούς και διάθεση για σεξ τότε κλάφτα. Τι να το κάνεις το ταίριαγμα στη μουσική, στην εμφάνιση και στους στόχους ζωής αν τον έναν τον τρώει η προθυμία να δοκιμάσει κάθε πιθανή κι απίθανη στάση στο σαλόνι, στο γκαζόν, στην τουαλέτα του ΚΤΕΟ, ενώ ο άλλος αρκείται να κάνει παραδοσιακό, ορθόδοξο σεξ στο ανατομικό του στρώμα μια φορά την εβδομάδα, κι αυτό όχι Τετάρτη και Παρασκευή (τι «γιατί όχι Τετάρτη και Παρασκευή» βλάσφημε, νηστεία!). Όχι, δεν ξεπερνιέται αυτός ο σκόπελος, μην το συζητάς καθόλου, τζάμπα σάλιο.

Πολυτέλεια είναι όλα τα άλλα, θεαθήναι, το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι απλό, ύπνος-φαγητό-σεξ. Ξέρεις, οι ομοιότητες είναι αυτές που φέρνουν κοντά ένα ζευγάρι μα οι διαφορές είναι εκείνες που τα τσιμεντώνουν τα «μαζί». Αγάπη να υπάρχει παιδιά, έρωτας και καψούρα, κι όλα μια χαρά. Να δεις για πότε γεφυρώνονται ηλικιακά, μουσικά, πολιτικά και πάσης φύσεως χάσματα αν υπάρχει όρεξη και συναίσθημα, χαμπάρι δεν παίρνεις. Γι’ αυτό σου λέω, επιστροφή στα βασικά. Ίσως η ευτυχία τελικά να έρχεται όταν σταματήσεις να πιστεύεις πως πρέπει να την αναγνωρίσουν οι άλλοι περισσότερο απ’ όσο εσύ.

Συντάκτης: Φρόσω Μαγκαφοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή