Σε αυτή τη ζωή υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Οι πρώτοι είναι εκείνοι οι χαλαροί, που έχουν ενστερνιστεί το σταρχιδισμό, οπότε ούτε άγχος ούτε ζημιά. Οι άλλοι είμαστε εμείς, η αντίθετη πλευρά, που αγχωνόμαστε με το παραμικρό, ακόμη κι όταν όλα βαίνουν καλώς. Εμείς που ακόμη κι όταν μας φύγει το άγχος αγχωνόμαστε με τι άλλο θα αγχωθούμε στη συνέχεια.

Λες και δεν έχουμε να ασχοληθούμε με τίποτα άλλο πέρα απ’ το άγχος μας. Ούτε παντρεμένοι να ήμασταν μαζί του. Μάλλον θα ήταν καλό να πάρουμε για λίγο χρόνο μακριά του, γιατί πολύ ψυχοφθόρα έγινε τώρα τελευταία η σχέση μαζί του. Μόνο η κρεβατομουρμούρα δεν έχει αρχίσει, αλλά εκεί οδεύουμε σιγά-σιγά. Διάσταση, λοιπόν, αμέσως κι έπειτα έρχεται το διαζύγιο.

Βλέπεις, δε χαλαρώνουμε στιγμή, το άγχος είναι εργασία 24/7. Κι είναι αλήθεια δύσκολο, κουραστικό κι επίπονο να σε τρώει διαρκώς μια ανησυχία για το καθετί. Χάνουμε το μυαλό μας, ασπρίζουν τα μαλλιά μας κι εμείς εκεί, να κάνουμε διαρκώς σκέψεις.

Το θέμα είναι ότι όσο σκαλίζεις τα πράγματα δεν μπορείς να βρεις γαλήνη. Σε κάθε σου βήμα σε τρώει το άγχος. Αν θα πετύχεις, αν θα πάνε όλα καλά. Ακόμη κι αν ό,τι σε άγχωνε πετύχει, στην τελική, εσύ θα βρεις πάλι κάποιον νέο λόγο για να αγχωθείς.

Πάνω που λες πως επιτέλους θα ηρεμήσω, καθώς το άγχος σου έμοιαζε να σε αποχαιρετά, έστω και στιγμιαία, εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και πίνεις τον καφέ σου, σε χτυπάει ένα ωραιότατο αεράκι άγχους. Το νιώθεις λίγο επιφανειακά να σε χαϊδεύει κι έπειτα, από μία υποψία φτάνει να γίνει ένα με το πετσί σου. Ξανά απ’ την αρχή λοιπόν. Ξανά θα αρχίσει ο ιδρώτας κι η πάλη με τον εαυτό σου, προσπαθώντας να τον καθησυχάσεις ώστε να μην αισθάνεσαι εγκλωβισμένος.

Το σκέφτεσαι ξανά και ξανά. Τι θα κάνεις, με ποιον τρόπο θα το πετύχεις. Είναι σωστός ο τρόπος αυτός ή μήπως είναι λάθος; Ζητάς βοήθεια, σου λένε την άποψή τους τρίτα πρόσωπα, όμως και πάλι δε σου αρκεί. Έπειτα αγχώνεσαι επειδή έχεις τόσες απόψεις μαζεμένες που δεν μπορείς να αποφασίσεις ποια να λάβεις υπόψιν σου.

Δε φτάνει το αρχικό άγχος που συνοδεύει κάθε σου απόφαση κι επόμενο βήμα, αλλά παράλληλα προσθέτεις έξτρα για όσα σου πρότειναν όσοι εσύ τους ζήτησες βοήθεια και σε πιάνει μεγαλύτερο στρες για όλη την κατάσταση και ξανά αγχώνεσαι με το ότι έχεις αγχωθεί και πώς να βάλεις τέλος σε αυτό το μπέρδεμα.

«Πιάσ’ το αβγό και κούρευ’ το» ή, αν θες, καλύτερα «Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες». Με λίγα λόγια μη ματαιοπονείς, όπως λένε κι οι παροιμίες.

Αυτό συμβαίνει γιατί δεν εμπιστεύεσαι αρκετά τον εαυτό σου. Δεν πιστεύεις πως αν ρισκάρεις και πιστέψεις 100% σε εσένα, το αποτέλεσμα θα είναι υπέροχο. Αψεγάδιαστη δεν είναι καμία ιδέα ούτε καν η επιτυχία της. Κανείς δεν μπορεί να πετύχει το τέλειο. Κυρίως γιατί όλοι διαφέρουμε, οι απόψεις ποικίλουν και μαζί με αυτές ποικίλουν και οι τρόποι εκτέλεσης μιας οποιαδήποτε ιδέας κι εργασίας. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η δική σου τακτική είναι η σωστή. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο επιβίωσης και τρόπο σκέψης. Αυτό, άλλωστε, είναι που σε διαφοροποιεί απ’ το κάθε άτομο που βρίσκεται εκεί έξω και σε κάνει ένα υπέροχα μοναδικό ανθρώπινο πλάσμα.

Πόσες φορές έχεις χειροκροτήσει τον εαυτό σου, έχοντας αποδείξει πως έχεις εσύ, τελικά, τα ηνία της ζωής σου και μπορείς να φέρεις εις πέρας και να ξεπεράσεις τα εμπόδια -κι ας πίστεψες ότι ίσως δεν έχεις τις δυνατότητες κι όμως τα κατάφερες. Πόσες φορές ξεπέρασες τα όρια που είχες βάλει βάσει των φόβων σου, όμως, τους πάτησες θριαμβευτικά και πήγες ένα βήμα παραπέρα.

Όσες φορές όμως και να κέρδισες τον αγώνα με ό,τι σε αγχώνει, πάλι δεν ήταν αρκετό για να σε καθησυχάσει από μελλοντικές στρεσογόνες καταστάσεις.

Γι’ αυτό πάρε μια βαθιά ανάσα, κάνε μια αναδρομή σε ό,τι έχεις καταφέρει και πίστεψε στον εαυτό σου. Γιατί έχεις ξαναβρεθεί στη θέση αυτή, όμως κανένα άγχος δεν ήταν τόσο ισχυρό ώστε να σε πατήσει και να σταθεί εμπόδιο σε εσένα και τα όνειρά σου είτε, ακόμα, σε εσένα και την καθημερινότητά σου. Αντιμετώπισέ το, είναι κρίμα να του επιτρέπεις να χαλάει κάθε στιγμή σου.

Για μια φορά δοκίμασε να πάρεις την κατάσταση πιο χαλαρά. Αφού θα τα καταφέρεις, ποιος ο λόγος να βασανίζεις τόσο πολύ το μυαλουδάκι σου; Γιατί να μην απολαύσεις ήρεμα το καφεδάκι  με την παρέα σου και να γελάσεις ξέγνοιαστα; Αδειάζοντας τις δεύτερες σκέψεις απ’ το μυαλό σου, κρατώντας το άγχος μακριά.

Άσε τις σκέψεις που σε στρεσάρουν για λίγο στην άκρη, προσπάθησέ το έστω. Όλα έχουν να κάνουν με το μυαλό και με τη θέλησή σου -κι έχεις πολλή δύναμη μέσα σου. Βρες την. Κάπου την έχεις κρυμμένη. Ίσως χρειάζεται να περνάς περισσότερο χρόνο με ανθρώπους που αγαπάς ή κάνοντας δραστηριότητες που σε γεμίζουν χαρά και σε αναζωογονούν.

Κάπου μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται κρυμμένο το «θέλω» και το «μπορώ» σου για τη νίκη.  Πήγαινε βρες τα κι άσε τα αβγά, του λαγούς και τις χελώνες ήσυχες.  Η ζωή είναι ωραία, αλλά μικρή∙ πέρνα καλά όσο μπορείς κι άφησε το άγχος στην άκρη.

Συντάκτης: Ασημίνα Καποράλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη