Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που έχουν βρει το ταίρι τους σε τούτον τον κόσμο. Με κάποια ζευγάρια απορείς γιατί είναι ακόμη μαζί ενώ άλλα τα ζηλεύεις από θαυμασμό, καμαρώνεις πώς έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τόσα εμπόδια και να ‘ναι ευτυχισμένα.

Σε αυτήν την αξιοθαύμαστη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που έχουν βρει τον κατάλληλο άνθρωπο να ταιριάξουν όσο χρειάζεται νοητικά και να διαφέρουν συγχρόνως όσο πρέπει ώστε να κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Να γίνονται καλύτεροι μαζί. Να μαθαίνει ο ένας απ’ τον άλλον. Είναι αυτό που λέμε: Τόσο ίδιοι, μα και τόσο διαφορετικοί. Γιατί τι να τον κάνεις τον άλλον αν είναι ακριβώς όπως εσύ. Η ζωή χρειάζεται πιπέρι, αλάτι και ζάχαρη για να κυλά ωραία.

Κι εκείνοι έχουν καταφέρει να βρουν μια ισορροπία μέσα σε όλη τη διαφορετικότητά τους, ενώ αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι αγάπη κι αποδοχή, τόσο των εαυτών τους μα και του συντρόφου τους. Ξέρουν να δίνουν ο ένας στον άλλον τον προσωπικό χώρο που χρειάζεται ο έκαστος ώστε να μη χάνουν επαφή με τις επιθυμίες τους και τον κύκλο ανθρώπων που έχουν επιλέξει δίπλα τους. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και τότε είναι νοητά μαζί.

Είναι φίλοι, σύντροφοι κι οικογένεια. Έχουν γίνει μια γροθιά και δουλεύουν για το καλύτερο συνεχώς. Προσπαθούν να εξελιχθούν μαζί. Ξεπερνούν όποια τροχοπέδη εμφανιστεί στο δρόμο τους. Δεν τα παρατάνε αν δε βρουν μια λύση στο πρόβλημα αντί να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερο. Βλέπουν τη θετική πλευρά κάθε κατάστασης που έχουν να αντιμετωπίσουν.

Το πιο αξιοζήλευτο, όμως, σε όλη αυτήν τη σχέση πέραν της ιδιαίτερης επικοινωνίας που έχουν αναπτύξει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα μικρά συχνά καβγαδάκια, ενίοτε ακόμη και τα μεγάλα σε κάποιες περιπτώσεις.

Αγαπιούνται ως εραστές, αλλά μαλώνουν σαν αδέρφια. Δηλαδή, δε θα διστάσουν να βριστούν, να βγάλουν τα εσώψυχά τους, να μιλήσουν ανοιχτά για ό,τι τους ενόχλησε κι εφόσον ειπωθεί ό,τι χρειαζόταν για να αδειάσουν κι οι δύο πλευρές, μέσα σε δύο λεπτά θα έχουν ξεχάσει ό,τι συνέβη και θα συνεχίσουν όμορφα, ήρεμα κι αγαπημένα την υπόλοιπη ημέρα τους. Χωρίς εγωισμούς ή μούτρα, χωρίς να τους επηρεάσει ο τσακωμός.

Διότι έχουν αναπτύξει τόση καλή νοητική και ψυχική ένωση που γνωρίζουν ότι είναι ταυτόχρονα φίλοι και ζευγάρι. Είναι ελεύθεροι μπροστά στον άνθρωπό τους, χωρίς κόμπλεξ, χωρίς προκαταλήψεις . Μεταξύ τους δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο πέρα απ’ τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα απ’ το να έχεις βρει έναν άνθρωπο και να είσαι ο εαυτός σου, με όλα τα ελαττώματα και τα προτερήματα που σε ξεχωρίζουν από κάθε άλλο άνθρωπο.

Ό,τι πιο ζηλευτό υπάρχει είναι να βλέπεις ένα ζευγάρι τόσο δεμένο κι αγαπημένο, χωρίς κανείς απ’ τους δύο να έχει χάσει βασικές ελευθερίες, όπως για παράδειγμα εξόδους με τους φίλους τους και χρόνο για τον εαυτό τους. Και παρ’ όλο που κάποιες φορές μαλώνουν να μην τους επηρεάζει καθόλου πέρα απ’ τη στιγμή εκείνη που θα ανταλλάξουν  δυο κουβέντες παραπάνω.

Αυτό συμβαίνει γιατί γνωρίζουν πως ο ένας έχει τον άλλον δίπλα του κι αν δε βγάλεις τα εσώψυχα ή ό,τι σε προβληματίζει στον άνθρωπό σου, τότε τι να τον κάνεις κοντά σου;

Βρείτε κάποιον που να αγαπήσει το μυαλό και την ψυχή σας. Βρείτε έναν άνθρωπο να αγαπήσει τον εαυτό σας έτσι όπως ακριβώς είναι. Να σας βοηθάει να εξελιχτείτε ως άτομο. Η αγάπη δέχεται τον άνθρωπό της, δεν τον ανέχεται. Η αγάπη προσπερνά τα εμπόδια, δεν κωλώνει σε αυτά. Γι’ αυτό βρείτε έναν άνθρωπο που θα σας δεχτεί.  Να είστε φίλοι, σύντροφοι κι αδέλφια.

Να προσπερνάτε τα εμπόδια και να γίνετε μια γροθιά. Να μαλώνετε και σε δύο λεπτά να είστε μονοιασμένοι, να έχετε ξεχάσει πως συνέβη. Να επικοινωνούν τα μυαλά σας.  Χωρίς εγκεφαλική επικοινωνία η βαλίτσα δε θα πάει μακριά.

 

Συντάκτης: Ασημίνα Καποράλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη