Θυμάσαι τι σου είχα πει εκείνο το βράδυ; Δεν είχαμε σταματήσει να μιλάμε -όπως πάντα. Θυμάσαι ακόμα όλες μου τις υποσχέσεις μία προς μία; Γιατί εγώ τις έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου και από εκεί δε μπορεί να τις βγάλει κανένας. Θυμάσαι όλα αυτά για τα οποία έχω ορκιστεί; Φοβήθηκες, αλήθεια, ποτέ ότι δε θα τα κάνω πράξη, ότι θα ξεχαστούν εύκολα κι εσύ θα μείνεις στο τίποτα;

Θέλω να ξέρω -έστω και εγωιστικά- αν αμφέβαλλες ποτέ για μένα· αν πίστεψες κάποια στιγμή ότι θα σε πληγώσω ανεπανόρθωτα, ότι βρίσκομαι στη ζωή σου μονάχα για να ικανοποιώ τα δικά μου θέλω. Πλέον φαντάζομαι ότι όλα είναι ξεκάθαρα· έδωσα υποσχέσεις που μπορώ να κρατήσω. Ήταν λογικό που είχες τις αμφιβολίες σου. Ποιος απ’ τους δυο μας πέρασε λίγα;

Τώρα έχεις εμένα· έχεις έναν άνθρωπο να σε αγαπάει με όλη του την ψυχή. Ίσως στο δικό μου αυθορμητισμό βρήκες τη δική σου τελειότητα. Ίσως με τα δικά μου λόγια γέμισες από το κενό που προξένησαν οι άλλοι. Κι εγώ πιάστηκα πάνω σου, βρήκα την ασφάλεια που έψαχνα και μπορούσα με μεγάλη μου χαρά να δηλώσω πως ανακάλυψα τον έρωτα που γίνεται αγάπη.

Μη ρωτάς αν έχω κάνει λάθη. Πάρα πολλά, αλλά στο κάτω-κάτω ποιος δεν έχει κάνει; Είχα πείσμα, όμως, και προσπαθούσα, δηλαδή ακόμα προσπαθώ, να τα διορθώσω. Κι η αγάπη μου είναι ανεξάντλητη και δε στερεύει. Δε βαριούνται οι καρδιές να αγαπούν. Άλλωστε, γι’ αυτό οι δικές μας χτυπούν τόσο δυνατά. Δεν παύουν να μεγαλώνουν την αγάπη μας.

Κάθε μέρα ταΐζω την καρδιά μου με την αγάπη σου. Δεν την εκμεταλλέυομαι, απλώς αισθάνομαι πως την έχω ανάγκη. Έχω ανάγκη να αγαπηθώ και να αγαπήσω, όπως το κάνω τώρα. Δεν κουράζομαι να κάνω τα πάντα και δεν περιμένω πολλά. Μία καλή κουβέντα στο τέλος της ημέρας, μία επιβεβαίωση για τον εαυτό μου, ένα «σ’ αγαπώ» μου φτάνει.

Για σένα μπορώ να δώσω τα πάντα. Ωστόσο, δε μένω στα λόγια. Η καθημερινότητα αποδεικνύει τα όσα έχω πει. Σου υπενθυμίζει πως αξίζω να βρίσκομαι δίπλα σου. Αξίζω να με κρατήσεις για πάντα στη ζωή σου. Αξίζει να μην κουραστείς, να προσπαθήσεις, όπως ήδη κάνεις, να δικαιολογήσεις και να υποχωρήσεις, όταν δεν μπορώ να δω την πραγματικότητα.

Σου έχω δώσει μεγάλες υποσχέσεις. Έχω πει πράγματα που φοβόμουν να ξεστομίσω κι αυτό σε γοητεύει. Ωστόσο, πιο πολύ σε γοητεύει που κάνω τις υποσχέσεις μου πράξεις. Σου αποδεικνύω ότι τα δικά μου λόγια έχουν υπόσταση και δεν είναι κάλπικα όπως τόσα που έχεις ακούσει. Κι είμαι εδώ να στο αποδεικνύω συνεχώς, κάθε μέρα, κάθε στιγμή που αισθάνεσαι ανασφάλεια.

Κι όταν είσαι μόνη, μπορείς να σκέφτεσαι τις υποσχέσεις μου. Σκέψου τις υποσχέσεις που δεν έχουν εκπληρωθεί ακόμη. Φαντάσου τις μία-μία να γίνονται πραγματικότητα. Φαντάσου εμάς έτσι όπως μας έχουμε ονειρευτεί. Θυμήσου πως η καρδιά μου ανήκει σε εσένα και επίτρεψέ μου να σου δώσω μία τελευταία υπόσχεση.

Υπόσχομαι να εκπληρώσω όλες μου τις υποσχέσεις.

 

Συντάκτης: Θάνος Κουλουβάκης
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή