Αλαζονικό κι εγωιστικό συνάμα, αλλά γιατί να μην το τολμήσεις και να το πεις και να το παραδεχτείς; Τι κακό μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που είναι μπερδεμένος και δεν ξέρει τι θέλει από τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και από τον σύντροφό του ή το ερωτικό ταίρι; Ορισμένες φορές έχουμε μια έντονη έξαψη για επαφή. Αλλά από την άλλη δεν έχουμε τη διάθεση για κάτι παραπάνω. Να μας λείπουν δηλαδή οι ζουζουνιές, τα μελό και τα σιρόπια.

Μας βγαίνει κάτι πιο πικάντικο κάτι πιο σαρκικό. Στιγμές που βλέπεις τον άλλον και λες εγώ αυτό το άτομο το θέλω ως κατάκτηση, ως εραστή αλλά δε θέλω να με παρεξηγήσει. Δε θες ούτε να το εκμεταλλευθείς ούτε να του περάσεις το μήνυμα της ξεπέτας. Σκέφτεσαι ότι θα ήταν ωραίο να τα βρίσκετε πού και πού, να μιλάτε όταν μπορείτε και να βγείτε στην τελική, αν τύχει, για ένα ποτό.

Συμβαίνει να μη συμπίπτει η διάθεσή σου με την ερωτική σου ζωή. Να θες να βρεις ταίρι αλλά να ξέρεις και ότι δε θα πετύχει, θα σπάσει η φάση και θα γίνουν όλα χειρότερα. Κι από την άλλη να εμφανίζεται στο διάβα σου κάποιος που και σου κεντρίζει το ενδιαφέρον αλλά και ξέρει συντονίζεται μαζί σου. Την κάτσαμε κι είναι ωραίο που λένε! Ξεκινάς με σταθερές κινήσεις, ούτε πολλά υποσχόμενα, ούτε και 100% καθαρή κατάκτηση. Αφήνεις και το ενδεχόμενο να μην υπάρχουν κτητικότητες, «μου, σου, ξου».

 

 

Συνήθως, είναι κομμάτι των συγγραφέων να μας υπαγορεύουν και να μας διηγούνται ιστορίες περί ερωτισμού. Από τη ματιά, όμως, του ρεαλισμού είναι κομμάτι του ίδιου του «πάσχοντα». Κανείς πέρα από τον άνθρωπο που φαντασιώνεται τη στιγμή του, δεν μπορεί να σου δώσει καλύτερη περιγραφή. Μπορεί ως συγγραφέας να κατέχει κάποιες ικανότητες, να σου αφήσει τη σωστή διήγηση του έργου, δεν μπορεί όμως να αναπαράγει αμετάβλητη την πραγματικότητα. Θα χρειαστεί να απομονώσει δυσάρεστους συσχετισμούς, να ρίξει γενικά τους τόνους της διήγησης και να πετάξει από πάνω του την πολλή διείσδυση, για να μη φανεί κυνικός και συνάμα ανιαρός.

Οπότε, όπου και να προσπαθήσεις να λύσεις τα άλυτα, πέφτεις στο κενό. Δεν υπάρχει ειδικός οδηγός καλής συμπεριφοράς στον έρωτα. Υπάρχει έπαρση ηδονής! Πιο δυνατό συναίσθημα από την «παράνοια» που σε πιάνει, σε στιγμές ανάδυσης των συναισθημάτων σου, δε θα βρεις. Δεν είσαι ερωτικό αντικείμενο, πόσο μάλλον υποχρεωμένος να δικαιολογήσεις περιπτώσεις που έχεις ενδώσει σε στιγμές πάθους. Από πότε το να νιώθεις σωματική και ψυχική κορύφωση είναι στερεότυπο; Η φύση καθημερινά οργιάζει. Μπλέκει τις πράξεις της -γονιμοποίηση βλάστησης- ζωικού βασιλείου- , με τις συνθήκες της: βροχή-αέρας, ζέστη. Θα βιώσεις χειμώνα τσουχτερό, με ανάγκη να κουλουριαστείς σε μια αγκαλιά και καλοκαίρια ζεστά με ζήλο να απελευθερωθείς.

Παρόμοια θα βιώσεις και την υποψία ότι κάτι σου λείπει. Ωστόσο, δεν το ‘χεις πρωταρχική ανάγκη. Έτσι αρκείσαι στο να το γευτείς. Γιατί να εθελοτυφλείς; Παραδέξου το και μπες στο ψητό. Οι ξεκάθαρες φάσεις είναι και οι μόνες που δε θα βλάψουν και τους δυο στο τέλος. Η σοβαρότητα σε αυτές τις στιγμές δεν υπάρχει ως ενδεχόμενο. Δεν υποδηλώνει όμως αυτό και ότι θα χάσεις την αξιοπρέπειά σου. Μπορεί να λιώνεις για μια επαφή, αλλά θα κρατήσεις και τα όριά σου και την προσωπικότητά σου αλώβητη. Και ναι, θα ’χεις και την «πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».

Με πίεση, ύπουλες κινήσεις κι ανάρμοστα σχέδια, δεν πέτυχε ποτέ κανείς τίποτα. Ε λοιπόν, να σκέφτεσαι ότι αν κάποιος δεν είναι ικανός να σεβαστεί τις δικές σου επιθυμίες και ορέξεις, δεν υπολογίζει ούτε στο ελάχιστο τη συμμετοχή σου. Και μη μου πεις πως δεν ισχύει, γιατί τότε είναι που θα αναμετρηθείς με τις σταθερότερές σου πεποιθήσεις περί του θέματος, θα χαθείς στα κουτάκια των «πρέπει» και των «μη».

Είναι από τις ελάχιστες φορές που θα έχεις την ανάγκη να μην ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες σου. Αν είναι να το κάνεις, κάνε το σωστά. Ξεκαθάρισε τον ερωτικό σου χάρτη στο μυαλό σου. Δεν είναι ταμπού να θες κάποιον απλώς για την καλοπέρασή σου. Στην παρούσα φάση, επικεντρώνεσαι και μένεις ως εκεί και δε θες να διεισδύσεις πιο «βαθιά». Φρόντισε μονάχα να ‘σαι ειλικρινής κι ευγενικός.

Κάτσε σκέψου ώριμα τι θέλεις εσύ από σένα, από το ερωτικό σου ταίρι κι επεδίωξε το.  Ρίχ’ το στο τραπέζι και σταμάτα να το γυροφέρνεις. Δεν υπάρχει μαγικό κουμπί. Δεν είναι ντροπή, ούτε κατακριτέο. Στη ζωή αν δεν ποθείς κάτι πολύ, μάλλον δε ζεις, απλώς πορεύεσαι με τα ξαναζεσταμένα.

 

Συντάκτης: Νίνα Λυβιώτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου