Σε προηγούμενο κείμενο, είχαμε αναφέρει τα έξυπνα αφεντικά και τους βλάκες με μεγάλη έπαρση που θεωρούν τους εαυτούς τους αφεντικά, και πώς αυτές οι δύο κατηγορίες διαχωρίζονται απ’ την πλευρά του εργαζομένου. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε δει, ότι οι εταιρίες προσπαθούν να γίνουν ολοένα και καλύτερες, ως προς τις συνθήκες εργασίας και την κουλτούρα, να βελτιώσουν τόσο το prestige, όσο και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους τους και τις δεξιότητές τους, κυρίως υπό τον φόβο μη βγουν στο φως αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές. Γίνεται λοιπόν μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια κατηγορία friendly bosses, με εργοδότες που έρχονται πιο κοντά με τους εργαζομένους τους.

Ποια όμως είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα boomer κι αντίστοιχα σ’ ένα millennial αφεντικό; Να ξεκαθαρίσουμε πολύ συνοπτικά τι παίζει μ’ αυτούς τους όρους. H γενιά του baby boom ή αλλιώς Boomers, έγινε γνωστή ως μια ομάδα ανθρώπων που γεννήθηκαν μεταξύ 1946 και 1964, ωστόσο αναλόγως με τη χώρα για την οποία μιλάμε και για τις συνθήκες αυτής το ηλικιακό φάσμα παρουσιάζει διαφοροποιήσεις, αφού αφορά κυρίως χαρακτηριστικά κουλτούρας κι απόψεις παρά ηλικία. Στη χώρα μας αγγίζει και τη δεκαετία του 80 κι 90. Είναι αυτό που λέμε, παλιά μέθοδος, σε ό,τι αφορά τα πάντα, από την τεχνολογία ως και το εργασιακό καθεστώς. Σχεδόν κάθε κεφάλι μεγάλης εταιρίας στην Ελλάδα, θα έλεγε κανείς.

 

 

Από την άλλη πλευρά, ο όρος millennial χρησιμοποιείται για να περιγράψει ανθρώπους που γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2008. Αυτή η γενιά γεννήθηκε στο απόγειο της επανάστασης του διαδικτύου και γνώρισε ταχεία οικονομική ανάπτυξη και παγκοσμιοποίηση. Είναι γνωστή για την εργασιακή της ηθική, την τάση της να είναι τεχνολογικά επιλεκτική και την πειθαρχία της. Πιστεύουν επίσης στην ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, στην ανθρώπινη επικοινωνία και στη διασκέδαση. Είναι ενοχικοί με τη δουλειά κι έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης.

Τους παραπάνω όρους τους χρησιμοποιούμε και στον τομέα της εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, όταν αναφερόμαστε σ’ ένα boomer αφεντικό, χρησιμοποιούμε τον όρο για άτομα ισχυρά, αυταρχικά και προστακτικά ως προς το κομμάτι της διατήρησης εξουσίας. Βρίσκονται επικεφαλής σε μεγάλες επιχειρήσεις κι έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην πορεία του αντίστοιχου κλάδου που εκπροσωπούν, λόγω της ισχυρής τους παρουσίας, η οποία όμως συχνά βρίσκεται σε απόσταση από τους εργαζόμενους με το μότο «δε με νοιάζει πώε θα γίνει, αρκεί να γίνει». Διαθέτουν εμπειρία κι ακολουθούν συγκεκριμένη στρατηγική, ενώ είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία στην πρόοδο και την επιτυχία των επιχειρήσεών τους. Όλοι είναι αναλώσιμοι, εκτός από αυτούς.

Όταν αναφερόμαστε σ’ ένα millennial αφεντικό, χρησιμοποιούμε τον όρο για ν’ αναφερθούμε σ’ ένα αφεντικό που είναι μέλος της γενιάς των millennials. Τα αφεντικά αυτής της γενιάς είναι ενεργητικά, πρωτοπόρα με φρέσκες ιδέες που ανανεώνουν την κουλτούρα της εταιρείας. Σκέφτονται συνήθως out of the box και στοχεύουν στην ευημερία των επιχειρήσεων με βάση την πειθαρχία και την κοινωνική υπευθυνότητα. Επίσης, έχουν επιρροή στους εργαζομένους τους και στοχεύουν σ’ ένα ισότιμο εργασιακό περιβάλλον για όλους. Ενδιαφέρονται για την ψυχική υγεία των μελών της επιχείρησης και δε φοβούνται ν’ αναγνωρίσουν σφάλματα και λάθη τους.

Δεν υπάρχει μαγικό σχήμα ή στρατηγική για να μετατραπεί ένα αφεντικό boomer σε millennial. Ωστόσο, είναι σημαντικό για ένα αφεντικό boomer να συνειδητοποιήσει τις σημαντικές διαφορές στις ανάγκες και τις αξίες των πελατών και των υπαλλήλων του, καθώς και ν’ αναπτύξει τις συμπεριφορές και τις πρακτικές του σε αυτές μιας πιο σύγχρονης λογικής, πέρα από τεχνοκρατικά κατάλοιπα. Ένα αφεντικό boomer μπορεί να επικεντρωθεί στη διαμόρφωση της στρατηγικής στην εταιρία του, για ν’ αναπαράγει τις ανάγκες της νέας γενιάς, καθώς και να προσαρμόζει τις πρακτικές του για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των υπαλλήλων του. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να αναγνωρίσει την αξία όσων εργάζονται γι’ αυτό, καθώς και την ανάγκη όλων να υφίστανται πέρα από τη δουλειά τους, για να είναι όσο το δυνατόν καλύτεροι μέσα σε αυτή.

Αντί επιλόγου: Κι αν θες μια συμβουλή από έναν άνθρωπο που έχει φάει τα χρόνια του σε επιχειρήσεις με boomers και millennials αφεντικά μόνο τούτο θα σου πω: Η ηγεσία δεν είναι να είσαι καλύτερος από τους άλλους, αλλά να έχεις την δύναμη να εμπνέεις τους άλλους, να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, να οδηγείς τους υπαλλήλους σου να επιτύχουν τους στόχους τους με φρέσκες ιδέες, καθαρό μυαλό και πρωτοπόρες γνώσεις. Αυτό θα σε διαχωρίσει απ’ τους άλλους και θα σε κάνει τον καλύτερο ηγέτη κι αφεντικό.

Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου