Όσα μας ενοχλούν στους άλλους οδηγούν στην κατανόηση του εαυτού μας

Ο Carl Gustav Jung γεννημένος στις 26 Ιουλίου 1875 ήταν ένας Ελβετός ψυχίατρος και θεωρείται ο εισηγητής της αναλυτικής ψυχολογίας. Γιος ιερέα και με μητέρα που έπασχε από νευρασθένεια οδηγήθηκε στο να αφιερώσει τη ζωή του στους ανθρώπους και να ψάξει βαθύτερα προσπαθώντας να καταλάβει τον εσωτερικό μας κόσμο. Περιπλανήθηκε στον κόσμο, ταξίδεψε πολύ και βγήκε από την πεπατημένη για να μελετήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Ο ίδιος λοιπόν είχε επηρεαστεί από τον πατέρα της ψυχανάλυσης Sigmund Freud και με αφορμή το έργο του για την ερμηνεία των ονείρων και τις διαφορές που είχαν οι θεωρίες τους, πέρασαν σε μια φιλία η οποία δεν κράτησε και πολύ καθώς λίγο καιρό αργότερα με τη δημοσίευση του έργου του Γιουνγκ το 1913 ήρθε και η οριστική ρήξη.

Ο Γιουνγκ λοιπόν υποστήριξε πως όσα μας ενοχλούν στους άλλους μπορούν να οδηγήσουν στην κατανόηση του εαυτού μας. Όσα μας αγγίζουν στους ανθρώπους που συναντούμε, σχεδόν πάντα αποτελούν έναν καθρέφτη της δικής μας εσωτερικής ιδιοσυγκρασίας και των ελλείψεων ή προτερημάτων που αυτή διαθέτει. Σκεφτείτε λοιπόν πως στη ζωή μας ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους που για ένα παράδοξο λόγο τους αντιπαθούμε και μας ενοχλούν οι κακές τους συνήθειες. Γιατί όμως επηρεαζόμαστε τόσο πολύ; Είναι τα ελαττώματα που οι ίδιοι έχουμε και κουβαλάμε και μας φαίνονται τόσο γνώριμα στο υποσυνείδητό μας, οπότε αντιδρούμε χωρίς να μπορέσουμε σε πρώτη ανάγνωση να καταλάβουμε το γιατί. Ίσως δε μας έχει δοθεί η ευκαιρία ή ελευθερία για να τα εκφράσουμε, αναπτύξουμε και να τα εκδηλώσουμε, ή ίσως πολύ συνειδητά επιλέγουμε να τα κρύψουμε.

Οι άνθρωποι λοιπόν κουβαλάμε κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ μας που τα εκδηλώνουμε με διαφορετικό τρόπο, μέσο κι ένταση κάθε φορά. Αυτά που μας ενοχλούν λοιπόν αποτελούν ένα κομμάτι μας ίσως κρυμμένο ακούσια, είτε από επιλογή μας για να είμαστε κοινωνικά αρεστοί. Μας ενοχλεί καμιά φορά να βλέπουμε αυτά τα στοιχεία να φανερώνονται τόσο έκδηλα, γιατί δεν είμαστε εμείς τόσο ελεύθεροι να πράττουμε με αυτό τον τρόπο και είναι πολύ πιο εύκολο να κρίνεις κάποιον για κάτι που κάνει, παρά να είσαι εκείνος που δρα.

Αν βγάλουμε λοιπόν τις ταμπέλες, αν καταγράψουμε ποια είναι αυτά που μας ενοχλούν στους καθρέφτες γύρω μας που είναι οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε και με βασική προϋπόθεση το να κατανοήσουμε βγάζοντας τις παρωπίδες, θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στο να καταλάβουμε εμάς τους ίδιους. Γιατί όσο και να θέλουμε να το αρνηθούμε είμαστε μέρος και κομμάτι από τις κοινότητες ανθρώπων που χτίζουμε και επηρεαζόμαστε και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον σε μεγαλύτερο βαθμό από το αντιληπτό καμία φορά. Η ελευθερία είναι μια συνθήκη που είναι περισσότερο εσωτερική κι ίσως και να θυμώνουμε με τα ελαττώματα των άλλων γιατί εμείς οι ίδιοι δεν αφήσαμε ποτέ χώρο στα δικά μας να αναπτυχθούν.

Εκείνα που μας ενοχλούν λοιπόν στους άλλους είναι και δικά μας κομμάτια, είτε που έχουμε και δεν υπάρχει το θάρρος να τα δείξουμε είτε που έχουμε και δε θελήσαμε ποτέ να δούμε. Ο άνθρωπος εκείνος που αφιέρωσε τη ζωή του στο μελετάει ανθρώπους με σκοπό να τους κατανοήσει λίγο παραπάνω στα πιο βαθιά τους σκοτάδια, βγήκε από τα καθιερωμένα. Κι εμείς φοβόμαστε να πούμε πως κάτι που μας ενοχλεί, είναι γιατί το έχουμε κι ίδιοι να κατοικεί εντός μας.