Μια ανηφόρα η ζωή και πάλι καλά, σε αυτήν την ανοδική πορεία έχουμε κι από κάπου να γαντζωθούμε για να μη μας πάρει ο κατήφορος. Εγγυημένα, η καλύτερη λύση είναι να πιανόμαστε από προορισμούς και ταξίδια. Τι γίνεται, όμως, όταν το βάζουμε μπρος;

Ως γνωστόν ένα ταξίδι δεν είναι απλή υπόθεση. Κάθε προορισμός για οπουδήποτε θέλει οργάνωση, θέλει πρόγραμμα. Κάθε χώρα έχει τα δικά της αξιοθέατα, τους δικούς της δρόμους, τη δίκη της διαφορετική ζωή. Έχει, όμως, και κάτι ακόμα ενδιαφέρον που πολλές φορές ξεχνάμε να βάλουμε στο πρόγραμμά μας. Είναι η ιστορία κι η κουλτούρα της χώρας που θα επισκεφτούμε, την οποία δε θα βρούμε στο δρόμο, ούτε στα μαγαζιά αλλά στα μουσεία.

Ανούσια υπόθεση για πολλούς η επίσκεψη στα μουσεία μιας χώρας. Κι όμως, θέλει ελάχιστη έρευνα για να βρεις ένα μουσείο στα μέτρα σου, χωρίς να θεωρήσεις χάσιμο χρόνου την επίσκεψή σου σε αυτό. Ορίστε μερικές γεύσεις.

Δεν παίζει μπάτζετ για ταξίδι στο εξωτερικό; Υπάρχει λύση. Ένα τετραήμερο στην όμορφη πρωτεύουσά μας. Εκεί θα βρεις το παγκοσμίως γνωστό «Μουσείο της Ακρόπολης», το οποίο μάλιστα δε λείπει απ’ τη λίστα των καλύτερων μουσείων του κόσμου. Είναι ένα πραγματικό θησαυροφυλάκιο αρχαιολογικών ευρημάτων, καμάρι κάθε Έλληνα και δέχεται περίπου ενάμιση εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο. Εσύ ακόμα να πας;

Σε μια επαγγελματική, οικογενειακή ή φοιτητική εξόρμηση στο αγαπημένο μας Amsterdam θα πρέπει να έχετε κατά νου το «Μουσείο της Άννας Φρανκ». Αποτελεί ένα βιογραφικό μουσείο ενός κοριτσιού όπου, μετά τη δίωξη των Εβραίων της Ολλανδίας κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, κρυβόταν μέσα στο σπίτι της με την οικογένειά της κι άλλους Εβραίους για δύο χρόνια. Το σπίτι αυτό λειτουργεί σαν εκθεσιακός χώρος μετά την εύρεση του ημερολογίου του μικρού κοριτσιού με τίτλο «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». Το εσωτερικό έχει συντηρηθεί κι αξίζει να το επισκεφτείς, καθώς παράλληλα από μεγάφωνα ακούγονται οι ανατριχιαστικές γραπτές σημειώσεις απ’ το ημερολόγιο του κοριτσιού.

Αν πεταχτείς στο Παρίσι, όπως θα βγαίνεις φωτογραφίες δίπλα απ’ τον Πύργο του Άιφελ, μην ξεχάσεις πως επίσης στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα, βρίσκεται και το παλαιότερο μουσείο τέχνης, το «Μουσείο του Λούβρου». Φιλοξενεί χιλιάδες σπουδαία έργα τέχνης κι ανάμεσά τους βρίσκεται ο περίφημος πίνακας της Μόνα Λίζα αλλά κι ελληνικά εκθέματα όπως η Αφροδίτη της Μήλου κι η Νίκη της Σαμοθράκης. Ποιος δε θα ήθελε να δει από κοντά την αινιγματική έκφραση της Μόνα Λίζα;

Πώς θα σου φαινόταν αν έβλεπες με τα ίδια σου τα μάτια μετεωρίτες σταλμένους απ’ το διάστημα; Πώς θα σου φαινόταν αν αντίκριζες από κοντά απολιθώματα και σκελετούς πραγματικών δεινοσαύρων ή κοσμήματα αξίας πενήντα εκατομμυρίων δολαρίων; Όλα αυτά και πολλά περισσότερα, όπως η ωκεάνια ζωή κι η εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη Γη στο «Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας» της Νέας Υόρκης. Τρομερό;

Στην άλλη άκρη, στην Αίγυπτο, θα βρείτε ένα μουσείο που συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα της υφηλίου. Το «Μουσείο της Αιγύπτου» στο Κάιρο διαθέτει πλούσια και σπουδαία εκθέματα της φαραωνικής Αιγύπτου, ένα απ’ τα οποία είναι η ταφή του Τουταγχαμών, του νεαρού Φαραώ. Εκεί θα δεις αληθινές μούμιες που φέρουν στο μέρος του προσώπου ένθετα νατουραλιστικά πορτρέτα Ελλήνων ζωγράφων. Η μοναδική αρχιτεκτονική του, δίνει την εντύπωση ενός ναού ύψιστου πολιτισμού.

Αυτά είναι λίγα απ’ τα θαυμάσια μουσεία που υπάρχουν στον πλανήτη μας. Υπάρχουν πολλά ακόμα, σύγχρονα και μη. Μέσα από αυτά μπορούμε να εξερευνήσουμε τις προσωπικές μας πεποιθήσεις και να ερωτευτούμε την περιέργεια και τα μυστικά της ζωής και του ευρύτερου πολιτισμού όλων των χωρών. Εγώ σκέφτομαι να ξεκινήσω απ’ το Amsterdam, εσύ;

Συντάκτης: Κυριακή Πολυχρονιάδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη