Μπορεί οι εκπαιδευτικοί στις μέρες μας να σπεύδουν να καταρτιστούν στον τομέα της ειδικής αγωγής, μιας και ολοένα και περισσότερα παιδιά αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, όμως το θέμα αυτό δυστυχώς παραμένει ταμπού για πολλές ελληνικές οικογένειες που δεν αποδέχονται πως το παιδί τους αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία. Πολλοί γονείς περιμένουν το τέκνο τους να είναι τέλειο σε όλα και γυρνούν το κεφάλι απ’ την άλλη αν πάρουν χαμπάρι πως κάτι δεν πάει όπως είχαν φανταστεί. Σκαρφίζονται ένα σωρό δικαιολογίες για να πειστούν πως όλα είναι προϊόν της φαντασίας τους, αρκεί να μην παραδεχτούν πως το παιδί τους χρειάζεται βοήθεια.

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως σε καμία περίπτωση οι μαθησιακές δυσκολίες δεν έχουν να κάνουν με τον δείκτη νοημοσύνης ενός παιδιού. Το ότι ένα παιδί ενδεχομένως δυσκολεύεται να κατανοήσει ή να διαβάσει ένα κείμενο, το ότι μπορεί να μη βρει λύση σε ένα πρόβλημα ή τρόπο να εκφραστεί τόσο καλά όσο οι συνομήλικοί του, δεν το καθιστά λιγότερο έξυπνο ή χαζό.

Μιλώντας για μαθησιακές δυσκολίες αναφερόμαστε σε διαταραχές νευρολογικού φάσματος που επηρεάζουν βασικές ψυχικές διεργασίες του παιδιού. Κάποιες από αυτές είναι η δυσλεξία, η δυσαριθμησία και η δυσγραφία. Με τις μαθησιακές δυσκολίες μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να συνυπάρχει αυτισμός ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.

Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, οι μαθησιακές δυσκολίες είναι αντιμετωπίσιμες, αρκεί να αναγνωρίσουν οι εκπαιδευτικοί πως κάτι δεν πάει καλά, να γνωστοποιήσουν την αδυναμία του παιδιού στους γονείς και έπειτα από συζήτηση και συνεννόηση να ακολουθήσουν τα κατάλληλα βήματα για τον ακριβή προσδιορισμό της μαθησιακής δυσκολίας και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Το σημαντικό είναι το παιδί να ξεπεράσει τις δυσκολίες του και να μη σταθούν εμπόδιο στην πνευματική και κοινωνική του ανάπτυξη.

Μέχρι εδώ μπορεί τα πράγματα να μοιάζουν απλά, όμως πολλοί γονείς δεν αποδέχονται πώς έχει η κατάσταση. Ενδεχομένως λόγω έλλειψης γνώσεων στο συγκεκριμένο ζήτημα αρνούνται να παραδεχτούν ότι το παιδί τους αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία. Ειδικά αν οι ίδιοι έχουν καλό επίπεδο επικοινωνίας μαζί του, μπορεί ακόμη και να θεωρήσουν πως κάποιος δάσκαλος έχει υπερβολικές απαιτήσεις και το πιέζει προκείμενου να μην μπορεί να ανταποκριθεί. Αρκεί να μην αναγνωρίσουν το πρόβλημα που κατά τη δική τους άποψη θα θέσει το παιδί τους σε μια συγκεκριμένη ομάδα παιδιών που έχουν διαφορετική μεταχείριση και θα τους κάνει να πιστέψουν πως κάτι έκαναν λάθος στην ανατροφή του.

Έτσι, όσο το παιδί μεγαλώνει, μεγαλώνει και το πρόβλημά του, ενώ τίθεται σε κίνδυνο και η ψυχική του υγεία. Ένα παιδί που δεν μπορεί να λύσει ένα μαθηματικό πρόβλημα, δεν ξέρει ορθογραφία ή ανάγνωση μπορεί εύκολα να γίνει αντικείμενο χλευασμού από κάποιους συμμαθητές του. Ένα παιδί που δεν μπορεί να εκφραστεί με ευκολία, μπορεί άνετα να εξελιχθεί σε εσωστρεφές και στο εξής να φοβάται να εκτεθεί στο κοινωνικό σύνολο, ειδικά αν κάποιος τον κοροϊδέψει για αυτή του την αδυναμία.

Μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία που ονομάζεται σχολείο είναι ασταθής. Κάθε παιδί προέρχεται από διαφορετική οικογένεια, έχει άλλο υπόβαθρο, άλλες αρχές, συνήθειες και τρόπο συμπεριφοράς. Οπότε, όσο πιθανό είναι να σταθεί ένα παιδί με κατανόηση δίπλα στο δικό σου που αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες, άλλο τόσο πιθανό είναι να βρεθεί ένα παιδί που θα το γεμίσει άγχος, φόβο και θα του ρίξει την αυτοεκτίμηση. Κι επειδή οι σχολικές μνήμες αποτελούν μεγάλο κομμάτι της ψυχοσύνθεσης ενός παιδιού, καλό θα ήταν να μην είναι  διαταραγμένες, ούτε και να αποτελούν το μελανό σημείο των παιδικών του χρόνων.

Έτσι, ένας γονιός που έρχεται αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, πρέπει πριν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια να ενημερωθεί. Ιδανικά, να απευθυνθεί σε ειδικούς και όχι να αρκεστεί σε πηγές στο διαδίκτυο. Να βρει έναν ειδικό παιδαγωγό, έναν λογοθεραπευτή, έναν ψυχολόγο, που θα μπορέσει να καθοδηγήσει τον ίδιο και το παιδί του στα επόμενα βήματα. Κι αφού λάβει την απαραίτητη γνώση επί του θέματος, μαζί με το παιδί και τους ειδικούς οφείλουν να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις στο πρόβλημα. Όλοι μαζί για το καλό του παιδιού και την εύρυθμη εξέλιξη της ζωής του.

Το θέμα είναι να μεγαλώνουν όσο το δυνατόν πιο όμορφα και χαρούμενα τα παιδιά. Απαλλαγμένα από άγχη και φόβους. Το πρόβλημα θα παραμένει πρόβλημα όσο αγνοείται και καλύπτεται. Οι λύσεις είναι πολλές για κάποιον που ενδιαφέρεται και όλο και προκύπτουν περισσότερες με την εξέλιξη της επιστήμης της ειδικής αγωγής. Σημασία έχει όλοι -γονείς και μη- να καταλάβουν ότι τα παιδιά δεν κυνηγούν κάποιο βραβείο τελειότητας, ούτε τους νοιάζει να μπουν σε σύγκριση με τους συμμαθητές τους. Πολλές φορές τους αρκεί να παίξουν, να μάθουν, να φανταστούν, να δημιουργήσουν.

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι εν δυνάμει αναστρέψιμες με κατάλληλη καθοδήγηση και βοήθεια. Το κλειδί σε όλα είναι η αποδοχή. Αν το παιδί δε δουλέψει το πρόβλημά του και μάθει απλώς να ζει με αυτό, δε θα το ξεπεράσει ποτέ. Κι ακόμα κι αν το πρόβλημα δε γιγαντωθεί, το σίγουρο είναι ότι θα το κουβαλάει μαζί του, μαζί με άλλα αρνητικά συναισθήματα.

Μην κλείνεις τα μάτια στις μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού σου. Κανένας δε θα έρθει να σε κοροϊδέψει, δε θα σε βάλει στο περιθώριο, δε θα σε κάνει να νιώσεις άσχημα γι’ αυτές. Ίσα-ίσα, θέλει δύναμη ψυχής, ως γονιός να προσπαθείς καθημερινά ν’ αλλάξεις κάτι, να βοηθήσεις το παιδί σου να γίνει καλύτερο με όλους τους δυνατούς τρόπους, ώστε να πάει ένα βήμα παραπέρα.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Νίκη Χατζηευστρατίου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.