Languishing: μια ορολογία που μάθαμε κυρίως μέσω της πανδημίας. Κύρια αιτία ο καθολικός περιορισμός κυκλοφορίας, που αποτέλεσε γόνιμο έδαφος για συναισθηματική αποδιοργάνωση. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, το languishing δεν αποτελεί επίσημα ψυχική νόσο, ωστόσο υποδεικνύει ότι υπάρχουν κάποια συμπτώματα που μπορούν να εξελιχθούν σε σοβαρότερα προβλήματα. Ο όρος αυτός είναι μια αίσθηση στασιμότητας και κενού και μπορεί να είναι το βασικό συναίσθημα του 2020-2021. Νιώθουμε μουδιασμένοι, στάσιμοι, σαν να μην έχουμε κανένα κίνητρο. Δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε και χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουμε καθημερινές δραστηριότητες», εξήγησε η ψυχοθεραπεύτρια Sarah Ahmed στην τηλεοπτική εκπομπή «Your Morning Tuesday».

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) όρισε την ψυχική υγεία ως «μια κατάσταση ευεξίας στην οποία κάθε άτομο συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, μπορεί να αντιμετωπίσει τις φυσιολογικές πιέσεις της ζωής, να εργαστεί παραγωγικά και γόνιμα. Τι συμβαίνει όταν αδυνατούμε να ασχοληθούμε με πολλές από τις καθημερινές μας δραστηριότητες; Όταν η επαφή με φίλους, οικογένεια και συναδέλφους περιορίζεται σε οθόνη υπολογιστή; Όταν η ψυχοκοινωνική μας λειτουργία διακόπτεται με το ζόρι; Πόσοι αναρωτηθήκαμε μέσα στην πανδημία τι μέρα έχουμε σήμερα, πόσο έχει ο μήνας;

Αυτές οι ερωτήσεις προϋποθέτουν την αποδιοργάνωση του καθημερινού προγράμματος που είχαμε την προηγούμενη μέρα. Ο ψυχίατρος David M. Reiss, MD, επισημαίνει ότι αυτή η διαταραχή των ρουτίνων και των δεικτών χρόνου ή τυπικών δραστηριοτήτων που συνήθως διαιρούν το πέρασμα του χρόνου, για παράδειγμα, να ντύνεσαι το πρωί, να πηγαίνεις στη δουλειά ή στο σχολείο, να βλέπεις φίλους και να συμμετέχεις σε κοινωνικές εκδηλώσεις, συμβάλλει σημαντικά στην αδράνεια του μυαλού. Συμπληρώνει ότι πέρα από τη διαταραχή των αναπτυξιακών καθηκόντων και τη βασική απομόνωση, η απώλεια αυτών των δεικτών μετατρέπει την αίσθηση του χρόνου, συχνά, σε μια θολούρα η οποία μπορεί να προκαλέσει μια αίσθηση σύγχυσης, πλήξης ή ακόμη κι υπαρξιακού φόβου.

Τα θετικά συναισθήματα, η ικανοποίηση από τη ζωή, η αίσθηση του νοήματος, οι αλληλεπιδράσεις με την κοινωνία και οι θετικές σχέσεις είναι όλες έννοιες που συνδέονται με την αίσθηση της ψυχικής μας ευεξίας. Ο Matthew Iasiello, MA, ερευνητής με έδρα την Αυστραλία και υποψήφιος διδάκτορας που μελετά την ευημερία, λέει στο Verywell ότι οι άνθρωποι που μαραζώνουν «σκοράρουν άσχημα σε αυτούς τους τομείς». Με την πρώτη ματιά, αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται καταθλιπτικοί- αλλά δεν είναι.

Οι ερευνητές λένε ότι οι διευθυντές μπορούν να βοηθήσουν τους εργαζόμενους να αποφύγουν την ατονία θέτοντας σαφείς στόχους, δίνοντας στους εργαζόμενους τον χρόνο και τους πόρους που χρειάζονται ή/και αναγνωρίζοντας προφορικά τη δουλειά και την πρόοδό τους. Με προσοχή, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτό που λειτουργεί καλά για κάποιον άλλο μπορεί να μην λειτουργεί καλά για εσάς. «Σε κάποιους αρέσει να το κάνουν από τα κινητά τους τηλέφωνα, σε άλλους αρέσει η βόλτα στη φύση, σε άλλους η γιόγκα», λέει ο Iasiello. Το να αφιερώεις χρόνο στο να ηρεμείς και να είσαι ψυχικά υγιής, μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να σου δώσει.

Τέλος, σύμφωνα με τους ειδικούς, εάν υποπτευόμαστε ότι υποφέρουμε από languishing, το πιο σημαντικό είναι να επικοινωνούμε όσο περισσότερο μπορούμε -έστω κι από το τηλέφωνο- και να αποφεύγουμε την απομόνωση όσο αυτό είναι δυνατόν. Εκδρομές, χρόνος έξω από το σπίτι, μια απλή βόλτα, το περπάτημα, έστω και μέχρι το περίπτερο, ένας καφές μιας ώρας, μπορούν όντως να κάνουν μεγάλη διαφορά.

Συντάκτης: Ελευθερία Νάκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου