«Δεν ξέρω πώς να αντικρίσω τη μάνα μου» μου λέει προβληματισμένη η κολλητή μου και μένω να αναρωτιέμαι τι κακό μπορεί να έχει κάνει στην ηλικία της, ώστε να τη μαλώσει η μητέρα της. Έμπλεξε άραγε με ναρκωτικά, συμμετείχε σε τσόντα, είναι μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης; Όταν όμως την ρωτάω μου απαντάει:
«Κάτι χειρότερο… δυο συμμαθήτριές μου παντρεύονται αυτόν το μήνα.»
Κάπως έτσι ξεκινάει η μουρμούρα και οι μπηχτές:
«Σήμερα ήρθε το προσκλητήριο της Μαρίας της αλλήθωρης. Εσύ που έχεις μια χαρά ματάκια; Τίποτα;»
Μια ολόκληρη γενιά σε πανικό να ικανοποιήσει τις μεγάλες προσδοκίες των γονιών της. Οι απαιτήσεις τους είναι πολλές, αλλά μπορεί να τη βγάλεις καθαρή και κάνοντας μόνο τα sos: πτυχίο Πανεπιστημίου και παιδιά. Μην νομίζεις ότι αρκεί μόνο το ένα. Και 20 πτυχία να τους φέρεις θα σε πρήζουν μέχρι «να δουν και εκείνοι εγγονάκια». Όπως καταλαβαίνεις, δεν παίζει καθόλου ρόλο αν θα τα δεις εσύ. Τώρα μιλάμε για εκείνους.
Εκείνοι θα στα μεγαλώσουν. Τι και αν σου φαίνεται δύσκολο να έχεις μια σταθερή δουλειά; Τι και αν δεν έχεις βρει τον σύντροφο με τον οποίο θα θες να μπεις στη διαδικασία; Αυτές είναι λεπτομέρειες και δικαιολογίες, καθώς πρέπει να θυσιαστείς για να βγουν και αυτοί στη γειτονιά με το καρότσι και το μωρό που φυσικά θα πάρει και το όνομά τους. Για τη διαιώνιση του είδους, ρε γαμώτο!
Και μη νομίζεις ότι η μαμά σου θα ‘ναι από αυτές τις παλιές γιαγιάδες που έπλεκαν ζιπουνάκια και καθάριζαν φασολάκια; Όχι, φυσικά! Έχεις δει τη Βίσση γιαγιά; Κάπως έτσι στο πιο μοντέρνο το ονειρεύεται η μανούλα και στο πιο κουλτουριάρικο… Θα φοράει τα καλά της και θα πηγαίνει με το καρότσι να πιει το freddo της. Θα σεργιανάει το εγγόνι στο Μέγαρο και στην Εθνική Πινακοθήκη. Ο παππούς πάλι θα περιμένει να μεγαλώσει να τον κάνει Παναθηναϊκό και να πηγαίνουν με τα κασκόλ στη λεωφόρο.
Από εσένα δεν ζητάνε πολλά. Μόνο την αναπαραγωγή. Μετά θα τα αναλάβουν όλα εκείνοι τώρα που είναι ακόμα νέοι. Πρόσεχε, γιατί αυτή η προσφορά έχει ημερομηνία λήξης. Αν το καθυστερήσεις και άλλο, θα έχουν γεράσει και δεν θα μπορούν. Αυτό είναι και το βασικό τους επιχείρημα… πριν τους κάνεις το χατίρι.
Γιατί αφού σε πείσουν και παντρευτείς άρον άρον ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου και τους κάνεις το περιβόητο εγγόνι, υπάρχουν ακράδαντα επιχειρήματα για να μην τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Κατά αρχάς η μοντέρνα γιαγιά πολύ σύντομα θα διαπιστώσει πως το μωρό δεν κάθεται ήσυχα στο καρότσι για να πιει εκείνη με τις φίλες της το freddo. Παράλληλα, η ανατροφή των παιδιών σου δεν της επιτρέπει να πηγαίνει κομμωτήριο και εκεί που πίστευε πως θα ταυτιστεί με την Άννα Βίσση, βρίσκεται να νιώθει σαν τη Μαίρη την Παναγιωταρά. Ο παππούς από την άλλη έχει περιορίσει τη δραστηριότητά του σε αυτό το γήπεδο, που όμως αν υπολογίσεις και τα εκτός έδρας παιχνίδια δεν μένουν και πολλά. Έτσι, το επιχείρημά τους για να μην κρατήσουν το παιδί όπως μέχρι τώρα υπόσχονταν είναι το εξής:
«Εγώ τα παιδιά μου τα μεγάλωσα. Τώρα είναι η σειρά σου…»
Μου διηγείται ένας φίλος πως πήρε τηλέφωνο τη μάνα του να της ζητήσει να κρατήσει τα παιδιά για να πάνε με τη σύζυγό του σε μια συναυλία. «Ξέρεις μαμά έρχεται για μία βραδιά στην Αθήνα ο Robbie Williams», της είπε για εισαγωγή και πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του εκείνη του απάντησε «Σοβαρά μιλάς; Καλά που μου το ‘πες να βγάλω εισιτήρια να πάω με τις φίλες μου».
Οπότε, την επόμενη φορά που ο πατέρας σου σε κοιτάξει με νόημα και σου πει πως στην ηλικία σου εκείνος είχε ήδη δύο παιδιά, μπορείς άνετα να του απαντήσεις…
«Άλλες εποχές πατέρα, σήμερα όλες τα καταπίνουν.»
Συντάκτης: Ράινα Μελισσηνού
