Βγαίνεις έξω για καφέ και βλέπεις έναν περαστικό να φοράει παπούτσια από την καινούργια συλλογή της Nike. Αμέσως η πρώτη σου σκέψη μπορεί να είναι ότι τα θες και εσύ. Κουβεντιάζεις με τους φίλους σου και βλέπεις έναν καλοντυμένο με σακάκι κύριο με ένα χαρτοφύλακα να περπατάει. Σκέφτεσαι πως θα ‘θελες να είχες κι εσύ τα λεφτά του. Η απληστία δυστυχώς χαρακτηρίζει την πλειονότητα του πληθυσμού, αφού θέλουμε συνέχεια να αποκτούμε όλο και περισσότερα, μα κυρίως αυτά που δεν έχουμε εμείς και τα έχουν οι άλλοι. Είτε αυτό σημαίνει να χρησιμοποιούμε αθέμιτα μέσα για να τα αποκτήσουμε είτε να επιβουλευτούμε τη σκοτεινή μας πλευρά και να χρησιμοποιήσουμε παράδοξους τρόπους, όπως το να πείσεις κάποιον ότι δε χρειάζεται κάτι και στην κατάλληλη στιγμή να είσαι εκεί για να το πάρεις εσύ.

Από μια ηλικία και μετά, εφόσον έχουμε ωριμάσει τόσο ώστε να έχουμε σχηματίσει κατά βάση κριτική σκέψη, αρχίζουμε και σκεφτόμαστε πως θα θέλαμε να πετύχουμε το τέλειο. Αυτή η λέξη όμως έχει διφορούμενες κι υποκειμενικές σημασίες ανάλογα το άτομο που τη χρησιμοποιεί. Λόγου χάρη για κάποιον το τέλειο είναι στα 30 του να έχει δικό του σπίτι, αμάξι, να είναι βασικό στέλεχος μιας εταιρείας. Για άλλον να καταφύγει σε ιατρικές μεθόδους κάνοντας πλαστικές για να αποκτήσει το τέλειο σώμα για να γίνει θελκτικός και να αρέσει σε άλλους. Για κάποιον άλλον να έχει την υγεία του, επίγνωση του εαυτού του, καθαρό μυαλό για να παίρνει σωστές αποφάσεις, να μπορεί να ρουφάει σαν σφουγγάρι τις γνώσεις και τις πληροφορίες που του προσφέρονται, να μπορεί να τις ερμηνεύει έτσι ώστε να μαθαίνει να διαχειρίζεται τις καταστάσεις που βιώνει και κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος άνθρωπος δίνοντας βάση πρώτα στην καλλιέργεια του νου και μετά στο αν θα γίνει αρεστός στον έξω κόσμο.

Όλοι μας ψάχνουμε καθημερινά το καλύτερο για εμάς και κανείς δε θα έπρεπε να το κρίνει αυτό, ασχέτως αν γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Συζητάς για θέματα ζωής και όταν λόγω εμπειρίας μπορείς να στηρίξεις την άποψή σου, δέχεσαι κριτική γνωρίζοντας ότι το εκάστοτε άτομο που την κάνει, δεν έχει ζήσει καν κάτι τέτοιο ή παρόμοιο, αλλά και να έχει ζήσει δεν έχει το τρόπο να αντιπαραθέσει τις πεποιθήσεις του με αποτέλεσμα να προσβάλει τη νοημοσύνη σου εν αγνοία του. Βέβαια υπάρχει και η κατηγορία αυτών που κάνουν επιτηδευμένη κριτική για να σε μειώσουν και να σε υποβιβάσουν. Κάποιος που αντί να ασχοληθεί με τον εαυτό του, ασχολείται με τη ζωή σου και μιλάει για κάτι που δεν έχει ιδέα, είτε φθονεί την εμπειρία σου, είτε έχεις κάτι που θέλει και δε θέλει να το έχεις εσύ γι’ αυτό και σε κρίνει. Η κριτική δεν είναι κάτι κακό, με την προϋπόθεση να είναι τεκμηριωμένη και συμβουλευτική το λεγόμενο “constructive critisism”, και όχι ανούσια και αβάσιμη.

Πολλοί πιστεύουν ότι το τέλειο και το θείο μπορείς να το αποκτήσεις μέσω της σχέσης σου με το Θεό κάνοντας την προσευχή σου, πηγαίνοντας στην εκκλησία. Άλλοι πιστεύουν στις συμπαντικές ενέργειες, δηλαδή η ενέργεια που θα στείλεις στο σύμπαν, αυτή θα σου έρθει πίσω -κάτι σαν κάρμα-,, άλλοι πιστεύουν ότι ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να το φτάσει, άλλοι καταφεύγουν στις εναλλακτικές μεθόδους αξιοποίησης των ικανοτήτων του εγκεφάλου, όπως η γιόγκα και το meditating. Ο καθένας έχει τις απόψεις του και μόνο εκείνος ξέρει αν για εκείνον είναι σωστό και παρατηρεί βελτίωση μέσα από αυτό. Καλά κάνουμε και προσπαθούμε να φτάσουμε το επιθυμητό για εμάς, αλλά θα αποτύχουμε παταγωδώς εάν προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε το τέλειο, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει.

Είσαι τέλειος έτσι ακριβώς όπως είσαι και δε χρειάζεται να αλλάξεις για κανέναν και για τίποτα. Το να τροποποιήσεις κάποια χαρακτηριστικά σου, είτε στο χαρακτήρα σου είτε στην εξωτερική σου εμφάνιση, φυσικά και είναι όμορφο πόσο μάλλον όταν το κάνεις επειδή πιστεύεις ότι θα σε κάνει καλύτερο. Εσύ με τα παραπάνω κιλά, εσύ με τα αραιόφθαλμα μάτια, εσύ με ένα τεχνητό μέλος στο σώμα, εσύ με τη κυτταρίτιδα, εσύ με τη δυσλεξία, εσείς όλοι που κοιτάζεστε κάθε μέρα στο καθρέπτη και βλέπετε ατέλειες στο σώμα σας ή στο χαρακτήρα σας, είστε τέλειοι. Μην αλλάξετε για κανέναν, παρά μόνο για εσάς και μόνο αν σας κάνει ευτυχισμένους. Εσύ που είσαι οξύθυμος, εσύ που έχεις από κρίσεις πανικού και άγχους, εσύ που πάσχεις από σύνδρομο Tourette ακόμα και εσύ που είσαι σε καροτσάκι ή είσαι παράλυτος, να θυμάσαι πως ό,τι και να κάνεις είσαι τέλειος και υπέροχος άνθρωπος.

Εάν για οποιοδήποτε λόγο παρατηρείς ότι υστερείς σε προτερήματα και υπερτερούν τα μειονεκτήματα, κάνε την προσπάθειά και βελτίωσε τον εαυτό σου παρά να τον λυπάσαι και να προσπαθείς να βλάψεις τους άλλους με συνέπεια αυτομάτως να καθρεπτίζονται οι ανασφάλειές σου. Άφησέ τες να φύγουν, τι τις θέλεις να σε ταλαιπωρούν και να σε βασανίζουν οι αρνητικές σκέψεις, ενώ έχεις μια ζωή μπροστά σου να ζήσεις και να γνωρίσεις όλα τα θαύματα που μπορεί να σου προσφέρει αυτός ο κόσμος; Ναι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν το βλέπουν έτσι, κι ίσως πεις πως αν το κάνεις μόνο εσύ δε θα αλλάξει τίποτα, αλλά δε χάνεις κάτι να προσπαθήσεις. Εξάλλου και να αποτύχεις, δε χάθηκε κι ο κόσμος, η προσπάθεια μετράει κι όσο προσπαθείς να είσαι σίγουρος πως ήδη έχει πετύχει. Η ζωή είναι ένας αγώνας που ποτέ και για οποιονδήποτε λόγο δεν πρέπει να σταματάμε να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο.

Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω σε παρακαλώ να μου απαντήσεις ειλικρινά. Έχεις τόσο χαμηλά τον πήχη σου, ώστε να επιτρέψεις τις συμπεριφορές των άλλων να καθορίσουν τι είσαι ικανός να κάνεις; Μα όχι βέβαια και καλά θα κάνεις να μην παίρνεις παράδειγμα από ανθρώπους που κρίνουν αρνητικά. Μην κοιτάς να φτάσεις αυτό που έχουν κάνει οι άλλοι, να προσπαθείς να φτάσεις το καλύτερο επίπεδο επιτυχίας για εσένα και να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που παίρνεις σαν πρότυπο. Κοίτα πρώτα τον εσωτερικό σου κόσμο κι άσε κάποιου να χαραμίζουν την ψυχή τους για την κοινωνική αναγνωρισιμότητα.

Συντάκτης: Aya
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.