Και έρχεται μια γ@μημένη στιγμή που νιώθεις πως η ζωή σου βρίσκεται στον αέρα. Πως όλα γύρω σου καταρρέουν και πως εσύ στέκεσαι άπραγος, σαν απλός θεατής. Δεν ξέρεις τι να κάνεις, από πού να πιαστείς, πώς να νιώσεις λίγο καλύτερα. Δε φαίνεται τίποτα θετικό στον ορίζοντα. Προβλήματα, προβλήματα και πάλι προβλήματα. Ξαφνικά από μια μικρή χαραμάδα που άφησες -ή ξέχασες- ανοιχτή έρχεται ένα πρόσωπο να αλλάξει τα δεδομένα. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, δε γνωρίζω. Εσύ θα καθορίσεις τη μοίρα του παιχνιδιού.

Τα μάτια του λάμπουν. Είναι πολλά υποσχόμενα. Σαν να σου λέει ότι ήρθε να σβήσει τη μαυρίλα και να σε γεμίσει φως. Η αλήθεια είναι πως οι ανθρώπινες σχέσεις γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Πολλές απαιτήσεις, ψέματα, συμβιβασμοί ούτε κατά διάνοια, εγωισμός και πάει λέγοντας. Υπάρχει ακόμα αγάπη εκεί έξω; Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τελευταία. Άραγε είμαι η μόνη; Υπάρχουν κι άλλοι που ενδιαφέρονται να τη βρουν; Και αν ναι, για εσάς τι σημαίνει πραγματική αγάπη;

Το πρόσωπο με τα λαμπερά μάτια έρχεται να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Αλλά όχι στο πιάτο. Σε καμία περίπτωση δε θα τις πάρεις τόσο εύκολα. Στις δίνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Όπως οι μάγοι που κοιτούσαμε παιδιά να κάνουν τα κόλπα τους και τους κοιτάζαμε σαν θεούς, με το στόμα ορθάνοιχτο. Έτσι κι αυτό το πρόσωπο ήρθε κάνοντας τα κόλπα του για να σ’ αναστατώσει.

 

 

Ξαφνικά αρχίζεις να σκέφτεσαι διάφορα γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Θα ήθελες να ξυπνάς κάθε πρωί πλάι του. Να κάνετε έρωτα ασταμάτητα. Να γίνεστε με κάθε τρόπο ένα. Σωματικά και ψυχικά. Να τον βλέπεις να γελάει. Να γελάτε μαζί με όλη σας την ψυχή. Να φοράς τα ρούχα του, να φοράει τα δικά σου. Να μαγειρεύετε παρέα, να τρώτε στο ίδιο τραπέζι, να κάνετε μετά δουλειές του σπιτιού. Θέλεις να βρίσκεσαι συνέχεια πλάι του, να του λες πόσο σου αρέσει να περνάτε κοινό χρόνο. Να νιώθεις σιγουριά όταν είστε μαζί αλλά και όταν είστε χώρια. Να περπατάτε χέρι χέρι. Να μαλώνετε για το ποια ταινία θα δείτε και να καταλήγετε αγκαλιά. Να σε πειράζει για τις ατέλειές σου με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Να σε βγάζει φωτογραφίες κι ας το απεχθάνεται κατά βάθος. Να κάνετε ταξίδια και να συλλέγετε κοινές εμπειρίες. Να αγχώνεσαι κάθε φορά που μαλώνετε. Να χαίρεσαι κάθε φορά που σε συγχωρεί για κάποια γκάφα σου. Να ακούς τη φωνή του στ’ αφτιά σου. Να αναρωτιέσαι γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν ήρθε στη ζωή σου πιο νωρίς. Να κλαις και να σου σκουπίζει τα δάκρυα. Να μετράς τις φορές που χαμογέλασε μέσα στη μέρα. Να του μιλάς για ό,τι πιο σκοτεινό κρύβεις μέσα σου. Και αυτός να σε ακούει με προσοχή για να βρείτε μαζί την καλύτερη λύση. Να δέχεσαι τα νεύρα του και αυτός τα δικά σου γιατί και οι δύο είστε έντονοι χαρακτήρες. Να τον νοιάζεσαι και να σε νοιάζεται. Να σου λέει να προσέχεις και να ξέρεις ότι το λέει από την καρδιά του. Να σου χαϊδεύει τα μαλλιά για να κοιμηθείς. Και να μη σας νοιάζει το αύριο. Και, και, και….

Δεν ξέρω εάν αυτό είναι αγάπη, έρωτας, ενθουσιασμός. Ξέρω όμως πως είναι τα πιο όμορφα συναισθήματα. Και είναι ακόμη πιο όμορφα όταν είναι αμοιβαία. Κάποτε ο παππούς μου μου είχε πει να βρω έναν άνθρωπο να με σέβεται, να με νοιάζεται, να με κάνει να γελάω. Μήπως τελικά είναι τόσο απλή η αγάπη και εμείς κάνουμε τα πράγματα δύσκολα; Να δίνεστε ολοκληρωτικά και είμαι σίγουρη πως όταν βρεθεί αυτός ο ένας θα το καταλάβετε από την πρώτη στιγμή. Πώς θα το καταλάβετε; Θα αρχίσετε να σκέφτεστε όλα τα παραπάνω!

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Θεοδώρα Αντωνιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.