Ο έρωτας είναι μια φλόγα. Δεν είναι μια πυρκαγιά, όπως πολλοί νομίζουν, αλλά ούτε και μια απλή σπίθα που κινδυνεύει να σβήσει από στιγμή σε στιγμή.
Ο έρωτας είναι η φλόγα ενός Zippo. Δυνατή και ιδιαίτερη, ανάμεσα στις άλλες φλόγες της ζωής.
Αντέχει σε ένα φύσημα του ανέμου, αλλά μπορεί να σβήσει πανεύκολα, αν κάποιος το επιδιώξει, φυσώντας πάνω της. Είναι μια σταθερή φλόγα, που για σένα που τη χρησιμοποιείς είναι αναντικατάστατη. Σε άλλους μυρίζει άσχημα, όποτε την ανάβεις σου γκρινιάζουν, σου λένε να σβήσεις το ρημαδοαναπτήρα σου πριν βρομίσει ο τόπος. Εσένα βέβαια σου αρέσει η μυρωδιά της, την έχεις συνδέσει με όμορφες στιγμές. Με τσιγάρο και καφέ, με κρύο ή ζέστη.
Είναι η μυρωδιά του Zippo σου, που έχετε περάσει πολλά μαζί. Είναι κομμάτι του εαυτού σου.
Η φλόγα αυτή θέλει πολύ μεγάλη προσοχή. Ούσα ξεχωριστή στον κόσμο, θέλει τη δική της φροντίδα. Για να μπορέσεις να τη νιώσεις πρέπει να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος. Να έχεις βάλει Zippέλαιο στον αναπτήρα σου. Να έχεις τσεκάρει ότι η πετρούλα είναι εντάξει, δε θέλει αλλαγή ακόμα. Να είσαι σίγουρος ότι το φιτίλι δεν έχει καεί τελείως, ότι είναι στο κατάλληλο ύψος για να βγει μια μεγάλη φλόγα, ώστε να μπορέσει να σε σώσει, όταν τη χρειαστείς.
Αν δεν έχεις προνοήσει για όλα αυτά, τη στιγμή που θα βγάλεις τον αναπτήρα σου για να ανάψεις κάτι, το μόνο που θα πάρεις είναι άχρηστες σπίθες. Θα προσπαθείς απεγνωσμένα να ανάψεις φωτιά. Μια μικρή, λιλιπούτεια φλόγα θα έκανε τη δουλειά της, δε χρειάζεσαι κάτι τρελό.
Προσπαθείς ξανά και ξανά και ξανά. Στρίβεις τη ροδέλα του Zippo ασταμάτητα, σχεδόν με λύσσα. Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Αν δεν έχεις φροντίσει από πριν, δε θα δεις ποτέ τη φλόγα που χρειάζεσαι τόσο πολύ. Ποιος φταίει γι’ αυτό, ξέρεις;
Υπάρχουν μερικοί έρωτες που είναι σταθεροί, σαν το φροντισμένο Zippo.
Ο καθένας ξέρει πού βαδίζει μέσα στη σχέση, είναι και οι δύο εκεί, η φλόγα τους είναι πάντα αναμμένη.
Και μετά υπάρχουν οι άλλοι έρωτες, οι λίγο πιο χαώδεις. Αυτοί που δεν καταλαβαίνεις πώς ξεκίνησαν, δεν μπορείς να πιστέψεις ότι συνεχίζονται, αναρωτιέσαι αν και πόσο ακόμα θα κρατήσουν.
Σε αυτήν την περίπτωση τι κάνεις; Η λογική απάντηση θα ήταν να έχεις μαζί σου κι άλλον έναν αναπτήρα, για σιγουριά. Η ακόμα πιο λογική και σωστή απάντηση θα ήταν να τον πετάξεις το βρωμο zippo και να πάρεις έναν καινούριο, που να ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του.
Η ζωή έχει τόσα πολλά προβλήματα και δυσκολίες, δεν μπορείς να χαλάς τη ζαχαρένια σου για έναν χαζοαναπτήρα.
Όμως, είσαι συναισθηματικά δεμένος με το Zippo αυτόν. Τον αγαπάς, παρότι είναι δύσχρηστος και αναξιόπιστος. Πιστεύεις ότι μια μέρα θα τον χτυπήσεις απαλά στο τραπέζι, θα ζορίσεις λίγο περισσότερο τη βίδα του και όλα θα διορθωθούν.
Ώρες ώρες ζηλεύω αυτούς που δεν καπνίζουν.
Συντάκτης: Γιώργος Πατούλης
