Αγάπη: Ουσιαστικό. Αν είσαι τυχερός. Γένους θηλυκού. Αλλά unisex.Έχει και πληθυντικό. Αλλά μειώνεται όσο πληθαίνει.

Tα έχει πει και η τεράστια Κική Δημουλά άλλωστε.

Αγάπη. Με τη λέξη αυτή περιγράφεται μία συναισθηματική κατάσταση απόλυτης αποδοχής και παράδοσης σε ένα ξένο σώμα, έμβιο ή μη. Μπορεί και όχι. Ποτέ δε θα μάθουμε τι σημαίνει ακριβώς. Αυτή που, όταν την ξεστομίζουμε, τρέμουμε από αγωνία. Από φόβο. Και τρέμουν και ραγίζουν και καταρρέουν τα βουνά, οι τοίχοι και οι τάφροι που μας προστάτευαν από τα ξένα σώματα.

Αυτή που, πριν μας την ξεστομίσουν, τρέμουμε από λαχτάρα. Από προσμονή. Γιατί μπροστά στα μάτια μας ξεδιπλώνονται όλα εκείνα που μας απαγόρευαν τα βουνά και οι τοίχοι και οι τάφροι.

Αγάπη. Μία λέξη με τόσες διαφορετικές ερμηνείες όσες και οι φορές που ξεστομίζεται. Και καλή τύχη να πετύχεις τη δική σου τύχη. Γιατί είναι τύχη.

Ας παίξουμε με τις πιθανότητες.

Πόσο συχνά ερωτεύεσαι; Πρόσεξε, όχι καψουρεύεσαι. Ερωτεύεσαι. Δηλαδή σού δημιουργείται μια εξάρτηση από έναν άλλον άνθρωπο. Τόσο σφοδρή που σου προκαλεί ακραίες εναλλαγές ανάμεσα στην απόλυτη ευτυχία και στην απόλυτη δυστυχία. Ευτυχώς, όχι συχνά. Ίσως όχι παραπάνω από 2-3 φορές στη ζωή σου. Κι αυτό, αν τύχει.

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να σ’ ερωτευτεί και το άτομο που έχεις ερωτευτεί; Όχι απλά να ενδώσει στο δικό σου συναίσθημα αλλά να το ανταποδώσει με την ίδια ανάγκη, με την ίδια παράφορη διεκδίκηση.

Αν κερδίσεις τις πιθανότητες, αν σου συμβεί, τότε ετοιμάσου για τον πόλεμο. Γιατί στον έρωτα παλεύεις να τα πάρεις όλα από τον άλλον. Το χρόνο του, το ενδιαφέρον του, την απόλυτη προσοχή του. Τα φιλιά του, τα αγγίγματά του και κάθε αναπνοή που παίρνει, θέλεις να του την πάρεις. Στην απίθανη περίπτωση που δεν κατασπαράξετε ο ένας τον άλλον, τότε ο πόλεμος γίνεται ειρήνη. Κι ο έρωτας αγάπη. Τότε το «θέλω να σου τα πάρω όλα» μεταμορφώνεται σε «θέλω να σου τα δώσω όλα».

Υπέροχο ακούγεται. Μαγικό. Όπως και το «σ’ αγαπώ». Αλλά ποια είναι αυτά τα «όλα» που θέλω να σου δώσω; Όλα κι όλα, είναι αυτά που είμαι. Όλα όσα έχω κρυμμένα μόνο για εμένα. Τώρα θα τα μοιραστώ μ’ εσένα. Δε σε ρώτησα ποτέ αν τα θέλεις. Αν σου κάνουν. Αν σου φτάνουν. Όλα κι όλα, αυτά έχω. Και θέλω να τα θέλεις. Να σου κάνουν. Να σου φτάνουν. Γιατί αλλιώς δε μ’ αγαπάς. Γιατί αλλιώς δε σ’ αγαπώ. Γιατί πώς αλλιώς θα καταλάβεις ότι σε αγαπώ; Πώς αυτή η λέξη θα γίνει περισσότερα από 3 συλλαβές;

Φτάσαμε μέχρι εδώ. Νικήσαμε την αδιαφορία, τον πόλεμο και τον κόσμο όλο. Κι όμως ακόμα να νικήσουμε τις πιθανότητες. Γιατί όταν σου λέω ότι σ’ αγαπώ, καταλαβαίνεις κάτι άλλο από αυτό που εννοώ. Καταλαβαίνεις τον τρόπο που προφέρεις εσύ το «σ’ αγαπώ». Κι αυτό που σου προσφέρω, μπορεί να μην είναι αρκετό. Ή μπορεί να είναι παραπάνω από αυτό που θέλεις.

Στην τύχη λοιπόν, ανταλλάσσουμε τις λέξεις αυτές. Σαν προσευχές. Σαν απειλές. Κι εύχομαι αυτό που έχω να μοιραστώ να είναι ακριβώς το νούμερό σου. Και σε απειλώ ότι αν δεν είναι, τότε θα σε διπλώσω ή θα σε ξεδιπλώσω μέχρι να χωρέσεις.

Σαν νούμερα σε κάποιο τυχερό παιχνίδι ξεκινάμε ν’ αγαπάμε. Μήπως και κάνουμε την τύχη μας. Κι αν είμαστε τόσο τυχεροί, αν είμαστε οι τρελοί της τύχης, τότε θα την έχουμε εξαντλήσει όλη, για 10 ζωές. Αλλά μία τόσο ανεξήγητα τυχερή ζωή, είναι αρκετή.

Συντάκτης: Γιάννα Κατ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου