Πάσχα. Αρνί, μαγειρίτσα, τσουγκρίσματα, μουσικές, γεμάτα πιάτα με καταπληκτικές πίτες και μαζί οι ερωτήσεις, εκείνες που έρχονται ξαφνικά, σαν αυγό που δεν έσπασε αλλά σε κοπάνησε στο μέτωπο. «Εσύ πότε είπες θα παντρευτείς;» «Παιδάκι δεν κάνετε ακόμα; Τι περιμένετε;» «Δουλειά βρήκες;», είναι μερικές μόνο από τις ερωτήσεις που κυριαρχούν ανάμεσα σε ορεκτικό, κυρίως και επιδόρπιο. Και κάπως έτσι, το τραπέζι του Πάσχα μετατρέπεται σε challenge νευρών διαρκείας.

Δε χρειάζεται να απομονωθείς δίπλα στα αυγά και τα τσουρέκια. Υπάρχει τρόπος να απαντήσεις με χιούμορ, κομψότητα και να αφήσεις το υπονοούμενο να είναι φρέσκο και γυαλιστερό. Ένας μικρός οδηγός επιβίωσης -γιατί το Πάσχα δεν είναι τεστ νεύρων, κι εσύ δε χρωστάς απολογίες σε κανέναν- είναι εδώ. Δε θα μάθεις απλώς πως να χαμογελάς και να αλλάζεις θέμα, αλλά πώς θα πεις κομψές, έξυπνες και διακριτικές ευγενικές μπηχτές με το χαμόγελο ενός αγγέλου και τη δύναμη ενός Νίντζα.

 

1. Το χιούμορ σώζει ζωές και το Πάσχα

Ένα καλό αστείο μπορεί να σε βγάλει από τη δύσκολη θέση πριν καν αρχίσει η «ανάκριση». Αν σε ρωτήσουν π.χ. πότε θα παντρευτείς, μπορείς να χαμογελάσεις και να πεις: «Έχω κάνει αίτηση στον Άγιο Βαλεντίνο, περιμένω απάντηση!» ή αν σε ρωτήσουν πότε θα κάνεις παιδιά, ρίχνεις την ατάκα «Μόλις βγάλει προσφορές το jumbo». Tο χιούμορ ισούται με έναν κομψό τρόπο να τους πεις «άσε με ήσυχο», χωρίς να παρεξηγηθεί κανείς.

 

2. Άλλαξε θέμα με μαεστρία

Δε χρειάζεται να απαντήσεις στα πάντα. Αν σε ρωτήσουν κάτι πολύ προσωπικό, μπορείς με την πιο ήρεμη φωνή σου να πεις: «Α, τώρα που το λες, δοκίμασες τη μαγειρίτσα της θείας; Έβαλε δυόσμο φέτος!», η τακτική αυτή λέγεται «αποπροσανατολισμός με μεζέ». Λειτουργεί πάντα.

 

3. Να είσαι γλυκός, αλλά ξεκάθαρος

Δε χρειάζεται να θυμώσεις για να βάλεις όρια. Αν κάποιος σε στριμώξει με επιμονή, μπορείς να πεις: «Ξέρεις, αυτά είναι λίγο προσωπικά και προτιμώ να τα κρατάω για μένα. Αλλά σ’ ευχαριστώ που ενδιαφέρεσαι!», επομένως ούτε χάνεις τους τρόπους σου με το να είσαι απότομος ούτε γίνεσαι θύμα και όλα είναι μια χαρά.

 

4. Η σιωπή κάνει δουλειά

Αν δεν έχεις όρεξη ούτε για αστεία ούτε για εξηγήσεις, μπορείς να χαμογελάσεις, να κοιτάξεις το πιάτο σου και να συνεχίσεις να τρως. Καμιά φορά, η καλύτερη απάντηση είναι το βλέμμα του τύπου «δε θα σου κάνω τη χάρη να σχολιάσω, ούτε να ασχοληθώ με όσα λες, προτιμώ να πιω το κρασί μου, ευχαριστώ».

 

5. Φτιάξε τις δικές σου έξυπνες ατάκες

Καλό είναι να έχεις μερικά έτοιμα πυρά για τις κλασικές και ταυτόχρονα άβολες ερωτήσεις. Μερικές ιδέες, όπως το «Όταν αποφασίσω να παντρευτώ, θα σας καλέσω πρώτους!» αλλά και το άχαστο «Δεν είναι στα άμεσα σχέδια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις!», φυσικά μπορείς να πεις και το βιτριολικό «λέω να μην κάνω το ίδιο λάθος που έκανες εσύ ξαδέλφη» και να κάνεις φινάλε με το αξεπέραστο «προς το παρόν, μεγαλώνω τον βασιλικό στο μπαλκόνι μου. Και μου φτάνει!».

 

6. Πες την αλήθεια, αλλά με τρόπο

Αν κάποιος επιμένει και νιώθεις ότι το παρακάνει, πες: «Αυτό είναι κάτι λίγο ευαίσθητο για μένα αυτή την περίοδο. Ξέρω ότι ρωτάς από ενδιαφέρον, αλλά ας το αφήσουμε καλύτερα.» Μην έχεις ενοχές που θέλεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου, γιατί εσύ ξέρεις καλύτερα τι σε πονάει και τι σε ενοχλεί.

 

7. Κλείσε με νάζι, όχι με νεύρα

Αν θέλεις να τελειώσει η κουβέντα και να πας παρακάτω, μπορείς να πεις κάτι απλό λιτό και απέριττο όπως το «Ελάτε τώρα, είναι Πάσχα! Πιάστε κανένα αυγό και αφήστε τα δύσκολα!» για να είσαι στο απόλυτο πνεύμα ενότητας των ημερών, ή να δώσεις μια ελπίδα λέγοντας εξαιρετικά ήρεμα πως «Στην επόμενη οικογενειακή συγκέντρωση, υπόσχομαι να σας φέρω PowerPoint με απαντήσεις!», ανάλαφρο, γλυκό και με χιούμορ. Θα γελάσουν, θα το πάρουν πιο χαλαρά και ποιος ξέρει ίσως σταματήσουν κιόλας.

Το πασχαλινό τραπέζι είναι για γέλια, αγκαλιές και ιστορίες, όχι για να σε φέρνουν σε δύσκολη θέση, εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να προστατεύσεις τον εαυτό σου χωρίς να χάσεις το στυλ σου, με λίγο χιούμορ, λίγη διπλωματία και λίγη αυτοπεποίθηση θα βγεις αλώβητη από τις πασχαλινές νάρκες, να θυμάσαι, ότι μπορεί να μην έχεις απαντήσεις για όλα, αλλά έχεις απαντήσεις αρκετές για να περάσεις καλά. Κι αυτό, είναι το πιο σημαντικό.

Άσε τους άλλους να ρωτάνε. Εσύ να χαμογελάς, να τσουγκρίζεις αυγά, να γεμίζεις το πιάτο σου με αυτά που αγαπάς και να θυμάσαι πως δε χρειάζεται να εξηγήσεις σε κανέναν πού πας, τι κάνεις ή γιατί δεν το κάνεις πιο γρήγορα. Ο χρόνος σου, οι αποφάσεις σου και οι ρυθμοί σου είναι δικοί σου και αφορούν μόνο εσένα. Κι αν σε πιέσουν πολύ, μην ξεχνάς το μαγικό, «θα σου πω του χρόνου τέτοια μέρα!» είναι πάντα μια υπέροχη έξοδος κινδύνου. Μέχρι τότε, φάε λίγο ακόμα τσουρέκι. Το αξίζεις.

Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή