Το ξημέρωμα της Πέμπτης, δε βρήκε όλες τις γυναίκες να κοιμούνται ή να διασκεδάζουν. Μια γυναίκα, μια μητέρα δύο παιδιών, κακοποιήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι με δράστη τον σύζυγό της. Την αστυνομία κάλεσαν οι γείτονες, αφού έγιναν αυτήκοοι μάρτυρες έντονων φωνών. Νωρίτερα η γυναίκα είχε ζητήσει διαζύγιο από τον δράστη. Η 43χρονη, η οποία είναι αξιωματικός της ελληνικής αστυνομίας, μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο. Σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς έχει υποστεί ρήξη νεφρού, έχει κακώσεις στο κεφάλι και σπασμένα δόντια.

Ως πότε οι γυναίκες θα πληρώνουν το τίμημα της πατριαρχίας; Ως πότε μια σύζυγος θα αντιμετωπίζεται ως «κτήμα»; Κατά πόσο σχετίζεται η οικογένεια και η ανατροφή του δράστη; Πολλά ερωτήματα, πολύς θυμός, ελάχιστες δράσεις. Προφανώς ένας άνθρωπος δεν ξυπνάει ένα πρωί αποφασισμένος να γίνει βίαιος. Υπάρχουν τα λεγόμενα red flag, είτε από την εφηβεία, είτε από τη μετέπειτα ενήλικη ζωή. Τα περισσότερα δείγματα τα έχουν οι οικογένειες από το σπίτι και ηθελημένα τα βάζουν κάτω από το χαλάκι (αγαπημένο ελληνικό σπορ, άλλωστε).

Ένας άνδρας για να μάθει να αγαπά τις γυναίκες θα πρέπει για αρχή να σέβεται τον άνθρωπο που του έδωσε ζωή, τη μητέρα του. Δε νοείται κάποιος να καθυβρίζει σκαιότατα και να σηκώνει χέρι. Ύψιστη υποχρέωση μιας οικογένειας είναι να μαθαίνει στα παιδιά τον σεβασμό. Υπάρχει οργή όταν στις μέρες μας πρέπει να επεξηγούνται τα αυτονόητα και δυστυχώς για κάποια μυαλά -ευτυχώς για κάποια άλλα- η γυναίκα όταν παντρεύεται, παραμένει ανεξάρτητη οντότητα και δε γίνεται κτήμα κανενός.

Συνεπώς, όταν οι οικογένειες αντιμετωπίζουν τέτοιες συμπεριφορές καλό είναι να στέλνουν τα παιδιά τους σε ειδικούς και όχι να το ρίχνουν στη δήθεν αρρενωπότητά τους. Η μάνα του δράστη, τι θα γυρίσει να πει στα εγγόνια της άραγε; Πως ήταν η κακιά στιγμή; Πως το έκανε γιατί την αγαπούσε; Καλό θα ήταν να μη πει τίποτα, να σκύψει κεφάλι ζητώντας συγγνώμη για τη μη σωστή ανατροφή που του έδωσε.

Ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Καμία κακιά στιγμή δεν κρύβεται πίσω από δολοφονικά χτυπήματα. Κανένα πάθος δεν κρύβεται πίσω από μια ρήξη νεφρού. Κρύβεται μια βαθιά χαραγμένη νοοτροπία στο όνομα της αρρενωπότητας, στο «να μη σου πάρει, γιέ μου, τον αέρα». Λες και η γυναίκα δεν είναι κόρη κάποιας μάνας ή κάποιου πατέρα, λες και η γυναίκα όταν παντρεύεται πρέπει να υπομένει τη βία, προκειμένου να μη χάσει το «κελεπούρι» που δεν ανέθρεψαν σωστά κάποιες οικογένειες.

Αν έχετε υποστεί ενδο-οικογενειακή βία ή οποιαδήποτε άλλη μορφής βίας, τηλεφωνήστε για βοήθεια. Μιλήστε, φωνάξτε, δεν είστε μόνες, υπάρχει η «Γραμμή SOS» 15900. Γονείς, μη φοβάστε και μην ντρέπεστε να μεγαλώσετε με ευαισθησία τα αγόρια σας. Προστατέψτε τις κόρες άλλων γονιών, κάντε το στα ονόματα των κοριτσιών που αντί να κάνουν διακοπές βρίσκονται στο χώμα και οι γονείς τους ντυμένοι στα μαύρα. Διδάξτε εσείς τον σεβασμό!

Συντάκτης: Αμέλια Έβανς
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.