Τα ‘χεις δώσει όλα. Ξενύχτησες διαβάζοντας και μαθαίνοντας πράματα που δεν ξέρεις πού διάολο θα σου χρειαστούν στη μετέπειτα ζωή σου. Αλλά εν πάση περιπτώσει ό,τι μαθαίνουμε καλό είναι, όπως για παράδειγμα η μελέτη των μαθηματικών. Μπορεί να μην τα χώνευες, παρ’ όλα αυτά σε έχουν βοηθήσει να διακρίνεις τα δεδομένα σε κάθε πρόβλημα που συναντάς στην καθημερινή σου ζωή και να φτάνεις στην επίλυσή τους αναπτύσσοντας κριτική σκέψη. Ναι, όλα αυτά τα μαθηματικά.

Μη σκεπτόμενοι αυτά στην ηλικία των δεκαοχτώ, είχαμε –ή έχετε εσείς, οι τυχεροί, που βρίσκεστε τώρα σ’ αυτόν τον αριθμό– άλλους στόχους. Με απλά λόγια, να σπουδάσετε αυτό που σας αρέσει αλλά όχι μόνο αυτό. Μεγάλο ρόλο παίζει κι η τοποθεσία σε αυτά τα χρόνια. Να τα λέμε κι αυτά. Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν οι βάσεις βγαίνουν και το όνειρο φυγής μοιάζει πια απατηλό; Όταν έχεις πιάσει μόνο το μισό του στόχου σου ή καθόλου; Όταν βλέπεις τα κολλήταρια σου να ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν την πόλη σας κι εσύ μένεις εκεί;

Γιατί για ‘σένα το όνειρο έγινε εφιάλτης. Είσαι “αναγκασμένος” (εντάξει, πάντα υπάρχουν εναλλακτικές) να σπουδάσεις στον τόπο που μεγάλωσες. Άλλα τέσσερα με πέντε χρόνια, δηλαδή. Πίκρα, ιδιαιτέρα αν είχες τάσεις φυγής κι είχες σκεφτεί ακόμη και τι πιγκάλ θα αγόραζες στο καινούριο ολόδικό σου σπίτι. Οι φίλοι σου θα ‘χουν τον χώρο τους τώρα, θα ‘ναι ανεξάρτητοι κι εσύ θα διαβάζεις στο ίδιο γραφείο που διάβαζες για τις πανελλήνιες, έτσι νομίζεις τουλάχιστον. Όλο αυτό σου φαίνεται –ή φαινόταν τότε– το μεγαλύτερο δράμα.

Κανένα δράμα, στην πραγματικότητα. Είναι η καλύτερη επιλογή, ιδιαίτερα αν γουστάρεις τη σχολή. Τα κολλήταρια σου απ’ το σχολείο μπορεί να φύγουν σε διαφορετικές πόλεις. Αυτό, όμως, για ‘σένα σημαίνει ταξίδια. Επαφή δε χάνεις πότε, αν δε θέλεις. Έχεις την ευκαιρία να δεις όχι μία, άλλα πολλές διαφορετικές πόλεις. Επίσης, οι εξορμήσεις σου δε θα αφορούν μόνο τα κολλητάρια απ’ το σχολείο. Θα οργανώνεις και με την καινούρια παρέα που θα γνωρίσεις στη σχολή. Γιατί θα συναντήσεις νέους ανθρώπους και θα δημιουργήσεις μια καινούργια παρέα, όσο αρνητικός κι αν είσαι στην αρχή, και θα δεις (αν δεν το ‘χεις ζήσει ήδη) ότι είναι μοναδικές αναμνήσεις οι πρώτες γνωριμίες. Σου κάνουν την καθημερινότητα πιο όμορφη, τόσο που στο τέλος της φοιτητικής σου ζωή θα ευχαριστείς για τα αποτελέσματα που κάποτε θεωρούσες το μεγαλύτερο δράμα.

Το οικονομικό πού το πας; Δεν είναι εύκολο στις ημέρες μας να νοικιάζεις ένα σπίτι. Όσο καλά κι αν είστε οικονομικά, είναι έξτρα χρήματα, τα οποία μπορείς να ξοδέψεις στην αγορά ενός αυτοκινήτου ή, έστω, σε αεροπορικά εισιτήρια. Τι; Επειδή θα κοιμάσαι ακόμη στο σπίτι των γονιών σου σημαίνει ότι δεν είσαι ανεξάρτητος; Αρχικά οι γονείς σου θα χαλαρώσουν, δεν είσαι πια παιδί για να σε ρωτούν διαρκώς πού πας και το ξέρουν. Επιπλέον, μπορεί και να επιλέξεις να δουλέψεις παράλληλα να βγάζεις και τα χρήματά σου, χωρίς ταυτόχρονα να σκέφτεσαι τι θα φας μετά, γιατί θα υπάρχει ένα φαγητάκι έτοιμο και ζεστό να σε περιμένει. Που δεν είναι μόνο για εσένα, αλλά και για φίλους που είναι από μακριά και τους λείπει το σπιτικό φαγητό.

Όσο για τον χώρο τον δικό σου, που τον είχες διακοσμήσει τόσο ωραία στο μυαλό σου, μην αγχώνεσαι. Σήμα κατατεθέν θα ‘ναι το ένα σπίτι που θα μαζεύεστε όλοι και θα ‘ναι και δικό σου. Εκεί που κάνατε τα καλύτερα μεθύσια σας, που κλάψατε, γελάσατε, μαγειρέψατε, παίξατε επιτραπέζια, κάνατε πάρτι, είδατε πολλές σειρές, διαβάσατε ύλη έξι μηνών μέσα σε 5 ώρες και στο τέλος βρίσατε τον καθηγητή που σας έκοψε με τέσσερα. Θα ‘ναι το μέρος σας κι ας μην το διακόσμησες εσύ, αυτές οι σκέψεις απλά θα ξεθωριάσουν και θα χαθούν στον χρόνο. Εξάλλου, κανείς δεν αποκλείει το να νοικιάσεις ένα σπίτι στην περιοχή σου. Κι αυτό να μη γίνει, όμως, θα κοιμάσαι συχνά στα κολλητάρια και θα γνωρίσεις τον τόπο σου μέσα από τα δικά τους μάτια, σαν τουρίστας στην πόλη σου.

Ό,τι και να λέμε, τα ωραιότερα χρόνια μας είναι τα φοιτητικά, κι αυτά δεν τα χαλάει καμία συνθήκη και κανένα σκηνικό. Δεν έχει σημασία το πού. Σημασία έχει με ποιον. Γι’ αυτό να βρεις ανθρώπους που να γελάτε με τα ίδια αστεία και να μιλάτε με βλέμματα. Να μοιράζεστε στιγμές και τα όποια προβλήματα μετατρέπονται σε γλυκές ασημαντότητες, άμα τους έχεις δίπλα.

Τέτοιους ανθρώπους να ‘χεις κι ούτε που σε νοιάζει πού βρίσκεσαι.

Συντάκτης: Κατερίνα Παπαδοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη