Γιατί μπαίνουν οι άνθρωποι σε σχέσεις για τις οποίες δεν είναι σίγουροι; Γιατί προχωρούν ενώ δεν έχουν μέσα τους ξεκαθαρίσει τα αισθήματά τους για τον άλλο, με αποτέλεσμα να πληγώνουν και να πληγώνονται; Ερωτήματα με πολλές απαντήσεις καθώς κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και έχει συνήθως να κάνει με τις ανασφάλειες και τις φοβίες που ο καθένας κουβαλά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αισθήματα μπορούν να γίνουν περίπλοκα κι αυτό που προδίδει ότι τελικά δε γουστάρουμε και τόσο, είναι οι τάσεις φυγής.

Πόσες φορές αλήθεια σας έχουν κατηγορήσει ή έχετε κατηγορήσει κάποιον ότι έχει τάσεις φυγής; Κακά τα ψέματα, αν γουστάρεις κάποιον πολύ, δε ρισκάρεις να φύγεις ούτε μέρα. Γιατί φοβάσαι. Τρέμουν τα πόδια σου με το που βγαίνεις απ’ την πόρτα γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι αν φύγεις, μπορεί και να μην επιστρέψεις πίσω ποτέ ξανά. Όταν τα αισθήματα είναι στο μυαλό σου ξεκάθαρα γιατί να ταλαιπωρείσαι με φυγές και υπεκφυγές και γιατί να πληγώνεις κόσμο που μπορεί να μη φταίει σε τίποτα; Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος.

Όταν, όμως, είσαι σε μία σχέση απλά για να είσαι χωρίς να αισθάνεσαι κάτι, τότε οι φυγές και οι επιστροφές γίνονται καθημερινό δρομολόγιο. Είσαι εκεί απλά για να είσαι. Γιατί έτυχε, γιατί κάνετε καλό κρεβάτι, από συνήθεια, για να έχεις μία ακόμη καβάτζα, γιατί βαριέσαι να βγεις στο ψάξιμο ή γιατί έχεις αισθήματα αλλά είναι ακόμη μαλλιά κουβάρια στο μυαλό σου. Όλα τα πιο πάνω προκαλούν τις λεγόμενες τάσεις φυγής.

Είναι, όμως, εγωιστικό και ανώριμο, συνεχώς να φεύγεις και να επιστρέφεις πίσω στο ίδιο άτομο. Είναι ψυχοφθόρο κι άδικο. Σκέψου να σου έκαναν το ίδιο όταν ήσουν μωρό αλλά με το παγωτό. Να σου έδιναν παγωτό, να το γευόσουν λίγο και μετά να στο έπαιρναν πίσω με τη βία για να στο δώσουν και πάλι μόνο όταν τους έκανε κέφι. Κι εσύ όλη αυτή την ώρα βλέπεις το παγωτό, κλαις και χτυπιέσαι αλλά αυτοί που σου έκλεψαν το παγωτό σε κοιτάνε αδιάφορα και λίγο κρυφογελάνε. Πολύ κακό!

Πρέπει να είναι πολύ ερωτευμένος ή βλάκας κανείς για να δικαιολογεί συνεχώς τις τάσεις φυγής. Ερωτευμένος και βλάκας συνήθως πάνε μαζί, όμως, αυτό είναι κάτι που καλύτερα ν’ αναλύσουμε σ’ ένα άλλο άρθρο. Όσο απλό είναι, είναι το ίδιο σκληρό. Αυτός που μπορεί να φεύγει και να επιστρέφει με άνεση, είναι αυτός που δε γουστάρει πραγματικά. Είναι αυτός που με την πρώτη ευκαιρία θα σε «πουλήσει» για ένα άλλο σώμα. Είναι αυτός που είτε μείνεις είτε φύγεις δε θα του κάνει μεγάλη διάφορα.

Στην τελική ποιος θέλει ν’ αγαπάει ένα σύννεφο; Αυτού του είδους σχέση μπορούν να γίνουν και οι πιο εθιστικές. Κολλάς με άτομα που δε θέλουν να κολλήσουν μαζί σου. Παθαίνεις εμμονές μ’ αυτούς που σου το παίζουν αδιάφοροι ή αβέβαιοι για τα όσα νιώθουν. Στις σχέσεις δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχουν μόνο αυτά που αντέχεις και δεν αντέχεις.

Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή