Μπλέκουμε με 'κείνους που πετάει το μάτι τους;

Η αυτοπεποίθηση πάντα θα είναι το σημαντικότερο κλειδί για να νιώθουμε άνετα με τον εαυτό μας. Είναι λογικό να θέλουμε να αισθανόμαστε καλά και να περιποιούμαστε την εξωτερική μας εμφάνιση για να αρέσουμε αρχικά σε εμάς και μετά στους γύρω μας. Κατά τη διάρκεια, όμως, αυτής της διαδικασίας, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνουμε ανθρώπους που νοιάζονται για εμάς να νιώσουν ότι τους υποτιμούμε.

Το να κοιτάζει κάποιος το αντίθετο φύλο δεν είναι κάτι ανησυχητικό, εφόσον δεν προχωρεί σε περαιτέρω πράξεις. Το ωραίο πάντα θα το θαυμάζουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιθυμούμε να γίνει δικό μας. Εξάλλου, δεν είναι κάτι κακό, φτάνει να έχεις υπόψη σου ότι «βλέπουμε, αλλά δεν αγγίζουμε» και το «παν μέτρον άριστον».

Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που μιλάς με κάποιον και τα μάτια του είναι στραμμένα παντού; Αν, όμως, βλέπεις ότι, πριν καν να είστε σε σχέση, γοητεύεται με ό,τι κυκλοφορεί, μιλάει με τα μάτια σε ό,τι κινείται στο οπτικό του πεδίο, πώς μπορείς να ξέρεις τι είναι ικανός να κάνει πίσω απ’ την πλάτη σου; Πέρα αυτών, αν δε γνωρίζεις το άτομο καιρό, δεν μπορείς να καταλάβεις με σιγουριά τι μπορεί να θέλει από εσένα. Ήρθε να περάσει το χρόνο του; Τα βλέμματα αυτά είναι αθώα ή παίζει το μάτι του επειδή γουστάρει να προκαλεί; Στην τελική, είναι σταθμός ή στάση για νερό;

Η εμπιστοσύνη δύσκολα κερδίζεται κι όταν ήδη πριν την παράσταση αρχίζουν τα προβλήματα, είναι λογικό να υπάρχει ένα περίεργο κι άβολο κλίμα. Ίσως ορισμένοι να κατηγορούνται ότι υπεραναλύουν τα γεγονότα, αλλά σαφώς ο κάθε άνθρωπος θέλει να προστατέψει τα συναισθήματά του. Είναι πολύ δύσκολο να ακουμπάς χέρια που μπορεί να μην τα αγγίξεις πραγματικά ποτέ.  Είναι αδύνατο να εμπιστευτείς μάτια που βλέπουν όλο τον πληθυσμό και κάπου εκεί ανάμεσα περνάει κι η παρουσία σου.

Είναι στην φύση του ανθρώπου να βλέπει με θαυμασμό ό,τι του κινεί την περιέργεια. Όμως, θέλει προσοχή, γιατί στην πορεία μπορεί να κλονίσει κάθε εμπιστοσύνη και να δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά.

Άθελα ή μη, κάποιος απ’ τους δύο σας, μπορεί να αισθανθεί  σύγκριση, ζήλια, αμφισβήτηση και να θέλει να αλλάξει τον εαυτό του για να μοιάσει σε οτιδήποτε άλλο σου αρέσει, ενώ για εσένα ήταν κάτι απερίσκεπτο κι αθώο.

Το δίλημμα είναι μεγάλο. Να προχωρήσεις σε σχέση ή υπάρχουν και καλύτερα; Στο τέλος της ημέρας, λογικά θα πας εκεί που ανεβάζεις παλμούς κι έχεις αμφιβολίες. Θα υπερνικήσει η επιθυμία, να είσαι με τον άλλον, γιατί αν δεν προσπαθήσεις δε θα δεις πού θα μπορούσε να καταλήξει. Ίσως απ’ την αρχή, μέσα σου, να έβλεπες το τέλος, αλλά να επέλεξες να το ζήσεις, γιατί αλλιώς ακόμα ένας άνθρωπος θα σου έμενε απωθημένο.

Ίσως, τελικά, καταλήξεις στο συμπέρασμα πως υπήρχε έλλειψη προοπτικής απ’ την αρχή. Όμως, αν είχε επιτυχία κι ήταν όλα αθώα; Οι ευκαιρίες, είναι για να τις εκμεταλλευόμαστε, όμως όλα εξαρτώνται απ’ το βαθμό που συμβαίνουν όσα μας ενοχλούν και μας προβληματίζουν.

Στην τελική, καμία σχέση δεν ξεκινά χωρίς ερωτηματικά και λίγο ρίσκο πάντα χρειάζεται στη ζωή μας. Θα πέσουμε, θα σηκωθούμε κι ό,τι και να γίνει θα συνεχίσουμε. Αν δε δοκιμάσουμε, όμως, δε θα απαντηθούν ποτέ οι προβληματισμοί μας και δε θα μάθουμε πού θα μπορούσε να καταλήξει όλο αυτό.

Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά να μείνεις με «αν» κι εικασίες του μυαλού σου που δε θα επιστρέψουν το χρόνο πίσω.