Όσο μεγαλώνεις, βρίσκεις όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που έχεις. Αφομοιώνεις χρήσιμα συμπεράσματα  για τα προτερήματα, τα ελαττώματα, τις ανάγκες και για τους ανθρώπους γύρω σου. Συνειδητοποιείς τι πρέπει να αποβάλεις, ώστε να γίνει καλύτερη η καθημερινότητά σου. Βασική προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά είναι να επαναπροσδιορίσεις κάποιες πτυχές του χαρακτήρα σου.

Ωριμάζοντας αντιλαμβάνεσαι πως η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη όσο νόμιζες. Κι από εδώ ξεκινούν όλα. Δυστυχώς ο φόβος του τι θα συναντήσεις σε περιορίζει κι έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μείνεις στάσιμος. Να συμβιβαστείς με την αβεβαιότητα και να βρεις κατάλυμα σε κάτι που δε θα έχει ουσία. Είναι λεπτά τα όρια μεταξύ της αλήθειας και του ψέματος. Όσο γοητευτική κι αν είναι η πλάνη, άλλο τόσο επικίνδυνη και καταστροφική θα αποδειχτεί.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν πραγματικά να σε βοηθήσουν και κάποιοι άλλοι που επιζητούν να σε εκμεταλλευτούν, ώστε να ικανοποιήσουν μόνο τις δικές τους φιλοδοξίες. Είναι οι ίδιοι που σε επαινούν όταν σε βλέπουν και σε κριτικάρουν όταν χρειαστεί να πουν κάτι όταν φεύγεις. Οι φίλοι σου δεν είναι όλοι αληθινοί, μπορούν πάντα να σε προδώσουν εκεί που δεν το περιμένεις. Φυσικά θα συμβεί κι από την πλευρά σου αυτό. Δεν είσαι μόνο θύμα. Άνετα μπορείς να γίνεις κι ο θύτης.

Τι μαθαίνεις, λοιπόν; Ότι δύνασαι να προοδεύσεις κάνοντάς την αυτοκριτική σου. Ο επαναπροσδιορισμός έχει τη δύναμη να σε ωφελήσει.  Αν έχεις κάνει λάθη, τα παραδέχεσαι και ζητάς συγγνώμη. Προσπαθείς να επανορθώσεις και να καταλάβεις τι μπορεί να συμβεί, ώστε να μην επαναληφθούν. Από την άλλη, αν διαπιστώσεις ότι έπεσες στην παγίδα που σου έστησαν, τότε παύεις να βασανίζεις τον εαυτό σου νιώθοντας ενοχές. Εκεί χρησιμοποιείς το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτεις. Τη σιωπή σου. Ο θόρυβός της είναι εκκωφαντικός.

Λύσεις υπάρχουν κι είναι απλές. Εμείς έχουμε την τάση να τις περιπλέκουμε. Συνήθως τρομάζουμε στην ιδέα της αλλαγής. Σκέψου, όμως, το αποτέλεσμά της κι όχι τον δρόμο που θα διανύσεις για να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν χρειαστεί να υπερβείς τα όριά σου.

Οι περισσότεροι αγωνιούν και σκέφτονται πώς να αποβάλουν τις αδυναμίες τους. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δε θα καταφέρεις ποτέ να τις ξεφορτωθείς, αλλά σου δίνεται η ευκαιρία να πραγματοποιηθούν αξιόλογες αλλαγές στον τρόπο που ζεις κι εργάζεσαι αν συγκεντρωθείς σ’ αυτά που είσαι καλός. Το κλειδί εδώ είναι ότι επιβάλλεται να διεισδύσεις βαθιά μέσα σου και να γίνεις αυτό που πραγματικά είσαι. Αγκαλιάζεις τους φόβους και τις αβεβαιότητες και ξεκινάς να αντιμετωπίζεις την οδυνηρή και βάναυση πραγματικότητα που στο τέλος θα αποδειχθεί λυτρωτική.

Νιώθεις άνετα με το να ξεχωρίζεις. Καταλαβαίνεις ότι δε χρειάζεται να μοιάζεις με τους υπόλοιπους. Παθαίνεις ανοσία στον αντίκτυπό της άποψης των άλλων κι απλώνεται μπροστά σου ένα πλήθος ιδεών, γνωρίζοντας πως διερευνάς το διαφορετικό. Δοκιμάζεις κάτι νέο, ξεφεύγεις από τη ρουτίνα για να βελτιωθείς. Πάντα υπάρχει μια καλύτερη επιλογή. Θα εκπλαγείς με το γεγονός για το πόσες ικανότητές σου θα αξιοποιήσεις.

Το μόνο πράγμα που σε κρατά πίσω από το να πραγματοποιήσεις κάτι πραγματικά εκπληκτικό, είσαι εσύ. Ανέλαβε τα ηνία της ατομικότητάς σου. Εάν δεν είσαι ικανοποιημένος με το παρόν, κάνε κάτι αλλιώτικο -η ζωή σου δε θα αλλάξει αν δεν παραγάγεις την αλλαγή.

Στο τέλος της διαδρομής κι εφόσον έχεις κατακτήσει το νόημα της ωριμότητας θα πάψεις να ενδιαφέρεσαι για όλα αυτά που σε χαλάνε και θα ξεκινήσεις να ζεις πραγματικά. Θα κάνεις άλματα προόδου αν σε απασχολεί λιγότερο ό,τι πιστεύουν οι άλλοι και θα ενδιαφερθείς περισσότερο για την εντύπωση που έχεις εσύ για σένα. Αυτό είναι ένα από τα βασικά μαθήματα που παίρνουμε στο πέρασμα του χρόνου. Ας το απολαύσεις, χωρίς να πνιγείς στον ωκεανό της μιζέριας.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα