Το καλοκαίρι πλησιάζει κι όλοι μπαίνουν όλο και περισσότερο σε κλίμα διακοπών. Αραχτός, εκεί που απολάμβανα τσιπουράκι σε καφενείο, έφτασε στα αυτιά μου το παλιό, αλλά σταθερής αξίας ανέκδοτο: Τρεις φίλοι συζητάνε για το πού θα στείλει ο καθένας τους διακοπές τη σύζυγο. Ο πρώτος, γεμάτος καμάρι, λέει Κρήτη, ο δεύτερος, πιο «φραγκάτος», Μύκονο κι ο τρίτος απαντάει πως φέτος το καλοκαίρι σκοπεύει να πηδάει ο ίδιος τη γυναίκα του.

Αλήθεια, υπάρχουν σοβαρά ζευγάρια που κάνουν διακοπές χωριστά; Έχω μείνει τόσο πίσω τελικά; Εγώ περιμένω πώς και πώς να φύγω μια βδομάδα με το κορίτσι κι άλλοι επιλέγουν να χωριστούν στην πιο όμορφη περίοδο του χρόνου; Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.

Εξαιρούνται περιπτώσεις χίπιδων, χίπστερς και παντρεμένων, όπου η μητέρα συνοδεύει τα παιδιά στο εξοχικό, ενώ ο πατέρας δουλεύει.

Ας μου εξηγήσει κάποιος παρακαλώ. Είναι τόσο προχώ τελικά οι χωριστές διακοπές; Εγώ είχα μείνει στην εποχή όπου οι ερωτευμένοι δεν ήθελαν να κάνουν τίποτα χώρια. Τι άλλαξε στην πορεία; Το έχασα το τρένο;

Ξεχάστε τις κλισέ μαλακίες. Το πολύ μαζί δε σκοτώνει. Αν μη τι άλλο, οι διακοπές είναι μια περίοδος τεσταρίσματος της σχέσης. Όσοι δε συγκατοικούν, εκεί βρίσκουν την ευκαιρία να καταλάβουν αν πραγματικά ταιριάζουν κι αν θα κάνουν το μεγάλο βήμα της συμβίωσης ή θα πάρουν τα όμορφα ματάκια τους και σ’ άλλη παραλία. Ακόμη κι αν η σχέση είναι πολύ πρόσφατη και δεν υπάρχει πλάνο συμβίωσης στον ορίζοντα, θα έχεις το χρόνο να μάθεις τον άλλον πολύ καλύτερα. Πώς ξυπνάει το πρωί; Ποια φαγητά του αρέσουν; Είναι ασυμμάζευτη ή τακτική στο χώρο της; Τόσες μικρές καθημερινές πληροφορίες που αλλιώς θα σου πάρει μήνες ν’ ανακαλύψεις.

Θάλασσα και κοκτέιλ κάθε μέρα, ποτάρες το βράδυ, σεξ στην παραλία στα μουλωχτά, ίσως και λίγα καβγαδάκια -δε χάθηκε ο κόσμος.

Από την άλλη, αν κάνετε χώρια διακοπές και νοιάζεσαι έστω και λίγο για τον άλλον, θα σε φάει η αγωνία. Μήπως βρήκε κανέναν Ιταλό τουρίστα; Κανέναν Λατίνο εραστή; Τι ώρα να κοιμήθηκε και δεν απαντάει ακόμα; Δε νομίζω πως όλα αυτά είναι απολαυστικά. Φαντάσου, μία στο εκατομμύριο, κάτι να συμβεί και να μην είσαι εκεί να βοηθήσεις. Εμένα προσωπικά και μόνο η σκέψη μπορεί να με τρελάνει.

Αν δε θέλετε να κάνετε μαζί διακοπές, τότε γιατί παραμένετε ζευγάρι; Δεν κολλάω στις ταμπέλες και στο πώς ονομάζουμε μία ανθρώπινη σχέση, αλλά το κερατάκι σου θα το φας. Και να μην απορήσεις καθόλου. Φυσικό επακόλουθο είναι. Δηλαδή τι περιμένεις; Να είμαι Μύκονο με τα παιδιά, να έχω πιει κι όταν μου σηκωθεί να σε πάρω τηλέφωνο, ενώ δίπλα μου τρίβονται μεθυσμένες τουρίστριες; Ή μήπως εσύ δε θα υποκύψεις στον πειρασμό με τ’ όνομα Luciano;

Ας είμαστε ρεαλιστές. Αν υπάρχει μία πιθανότητα να ξενοκοιμηθούμε στην καθημερινή μας ζωή, στις διακοπές αυτή η πιθανότητα αυξάνεται εκθετικά. «Την γυναίκα και στο μπουκάλι να την κλείσεις, αν θέλει, θα γαμηθεί με το φελλό». Συμφωνώ, αλλά γιατί να προκαλώ την τύχη μου ρε φελλέ; Δεν πολυπηγαίνω τους Σοβιετικούς, ούτε την Ρώσικη ρουλέτα. Το γκομενάκι μου το χαίρομαι αυστηρά και μόνο εγώ. Αν μου κάνει τη λαδιά, προτιμώ να γίνει μόνο από δική της επιλογή. Δεν τη στέλνω στο στόμα του λύκου για να πουλήσω μούρη.

Αν είμαι κομπλεξικός, ας είναι, θα φταίνε οι μικρασιατικές ρίζες. Θέλω το μέτωπό μου καθαρό και το κορίτσι μου στο πλευρό μου.

Συντάκτης: Βασίλης Δεμιρτζόγλου