Τα όνειρά μας, είτε είναι καλά είτε άσχημα, υποδηλώνουν την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Το υποσυνείδητό μας στήνει κάποια σκηνικά και μας βάζει για πρωταγωνιστές χωρίς να μας ρωτήσει, τις περισσότερες φορές λοιπόν τα αισθανόμαστε σαν αληθινά. Υπάρχουν και αυτές οι φορές που αισθανόμαστε ακόμη και σωματικά ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα κάτι, όπως είναι τα όνειρα στα οποία νιώθουμε να πέφτουμε. Το έχεις νιώσει; Εκείνη η άτσαλη αίσθηση της πτώσης, το στιγμιαίο ανέβασμα των παλμών και το απότομο ξύπνημα, αλλά κι εκείνα τα δευτερόλεπτα που σε βρίσκουν γαντζωμένο από σεντόνια πριν συνειδητοποιήσεις ότι ήταν απλώς ένα όνειρο. Είναι πολύ κοινό αυτό το φαινόμενο και συμβαίνει συνήθως λίγο αφότου μας πάρει ο ύπνος. Νιώθουμε πως πάμε να κοιμηθούμε και από το πουθενά, το απόλυτο κενό και η αίσθηση της ταχυκαρδίας.

Για τα συγκεκριμένα όνειρα έχουν δοθεί κάποιες ερμηνείες ψυχολογικής σκοπιάς. Ένας πρακτικός λόγος που συμβαίνει αυτό θα μπορούσε να είναι ότι κάποιος πρόσφατα είχε πάει για αναρρίχηση στο βουνό, ή βρέθηκε κοντά σε μεγάλο υψόμετρο. Από την άλλη θα μπορούσε κάποιος που βλέπει αυτό το όνειρο να νιώθει κάποια ανασφάλεια, αστάθεια ή και στρες τη συγκεκριμένη περίοδο. Αν πάλι υπάρχει μια σειρά από τέτοια όνειρα και τα βλέπει κάποιος συχνά, θα μπορούσαν να είναι σημάδι για κάποια διαταραχή άγχους ή ακόμη και διαταραχές του ύπνου. Ο Steve Jacques, επικεφαλής της ανατομίας στην Ιατρική σχολή του Leicester έκανε μία υπόθεση. Είπε πως το φαινόμενο αυτό συνδέεται με το σύστημα των αισθήσεών μας και το πώς αυτό «σβήνει» σιγά-σιγά καθώς μας παίρνει ο ύπνος. Επίσης, υποστηρίζει πως το γεγονός ότι αλλιώς αντιλαμβανόμαστε τη βαρύτητα όταν κοιμόμαστε και αλλιώς όταν είμαστε ξυπνητοί και όρθιοι, παίζει σημαντικό ρόλο στην αίσθηση της πτώσης. 

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως οι Όνειροι, πλάσματα με έλεγχο των ονείρων, ήταν υπεύθυνοι για όσα άσχημα έβλεπαν οι θνητοί στον ύπνο αφού τους άρεσε να τους εμπαίζουν, κάνοντάς τους να νιώθουν πως πέφτουν. Όπως και να έχει, ερμηνείες για τέτοιου είδους όνειρα φαίνεται να υπάρχουν αιώνες τώρα. Τα περίεργα παιχνίδια του μυαλού μας κατά τον ύπνο υποδήλωναν από πάντα μια περίπλοκη ψυχολογική κατάσταση. Άλλωστε ο ίδιος ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, πίστευε πως τα όνειρα ανοίγουν τον δρόμο για το ασυνείδητο μας.

Υπάρχει, βέβαια, τρόπος να ελεγχθούν τα όνειρά μας. Όχι εξ ολοκλήρου, αλλά σε κάποιο βαθμό. Πρακτικά η καφεΐνη δυσκολεύει τον ύπνο και προκαλεί ταχυπαλμίες. Γι’ αυτόν το λόγο καλό θα ήταν να μην πίνουμε καφέ μετά το μεσημέρι. Ο διαλογισμός πριν από τον ύπνο και οι ασκήσεις αναπνοής επίσης μπορούν να φανούν χρήσιμες για τη χαλάρωση του μυαλού και του σώματος. Το κινητό και η τηλεόραση μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα και την ποσότητα του ύπνου μας οπότε θα ήταν καλύτερο μία ώρα πριν τον ύπνο να διαβάζουμε ένα βιβλίο ή να κάνουμε κάτι που μας χαλαρώνει. 

Αν συνεχίζουν τα όνειρα να παραμένουν έντονα ή αν οι άσχημες εικόνες να καταλαμβάνουν σταθερά μια θέση στις ώρες της ξεκούρασής μας, είτε αυτό σημαίνει πτώσεις είτε οτιδήποτε άλλο γεννά η φαντασία μας, τότε θα ήταν καλό να συμβουλευτούμε έναν ειδικό σύμβουλο. Πολλές φορές εσωτερικευμένα συναισθήματα και παλιότερες αρνητικές εμπειρίες, δε φεύγουν εάν δεν κάνουμε την ανάλογη θεραπεία κι όσο εμείς αρνούμαστε τόσο καταλήγει το υποσυνείδητό μας σαν οθόνη σινεμά μεταμεσονύκτιες ώρες. Κι αλίμονο αν πριν το έργο βλέπουμε και τα προσεχώς. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει και να μας κατευθύνει στην ευημερία και την καλή υγεία, που αν δεν την προσέχουμε μπορεί να μας επηρεάζει σε τόσες άλλες πτυχές της ημέρας μας ή -όπως είδαμε ξεκάθαρα σήμερα- και της νύχτας μας.

Συντάκτης: Ειρήνη Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη