Η ελληνική γλώσσα είναι μια απ’ τις δυσκολότερες παγκοσμίως είτε στον προφορικό είτε στο γραπτό λόγο. Πολλά φωνήεντα, πολλές καταλήξεις, αρκετές ομόηχες λέξεις, άρθρα και φθόγγοι που την καθιστούν ζόρικη στη χρήση. Μάλιστα, είναι τόσο δύσκολη που τρεις στους πέντε Έλληνες γράφουν τα ρήματα στο πρώτο ενικό πρόσωπο της ενεργητικής φωνής με όμικρον. Τραγικό το ποσοστό, έτσι; Έχει και χειρότερα. Μέσα απ’ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν ξεφυτρώσει τόσα μπουμπούκια που δεν ξέρεις τι να πρωτοσχολιάσεις.

Ορθογραφικά λάθη κάνουμε όλοι, αυτό είναι βέβαιο. Από καθηγητές μέχρι και τον ίδιο τον Μπαμπινιώτη. Το πρόβλημα είναι το μέγεθος του λάθους που διαπράττουμε. Δεν περιμένω από όλους τους ανθρώπους να πιάσουν στα χέρια τους ένα νομικό πλαίσιο ή μία ανακοίνωση στο ΦΕΚ και να αρχίσουν να πολιτικολογούν με μια ξύλινη γλώσσα. Όμως, άλλο να μπερδεύεις την ερωτηματική αντωνυμία «τι» με το άρθρο «τη» και άλλο να μην μπορείς να γράψεις τη λέξη «αμφιβληστροειδής». Κι εγώ στο θείο google έτρεξα να βρω τη σωστή ορθογραφία της.

Κάπου στο βάθος, υπάρχουν κι οι εξυπνάκηδες που προσπαθούν να το παίξουν λόγιοι κι υπέρμαχοι του ορθού γραπτού λόγου και με το που τους πετάξεις ένα «Η απαράμιλλη εκκεντρικότητα των ανθρωπόμορφων τεράτων οδήγησε την υδρόγειο σε κοινωνικό βάραθρο κι οικονομική αιμορραγία», τρέχουν να κρυφτούν στη σπηλιά τους. Για την οικονομική κρίση λέω, δύσκολη, ε;

Πλέον η σωστή ορθογραφία είναι άφαντη. Όλα μέσα σε ένα μπλέντερ κι ό,τι βγει. Τόσα χρόνια στο σχολείο για να καταλήξω να ακούω απ’ τον μισθοφόρο στο survivor να δολοφονεί εν ψυχρώ την ελληνική γλώσσα σε κάθε ευκαιρία: «Υπάρχουν διατριβές μεταξύ της ομάδας». Εύχομαι με το καλό και το διδακτορικό, αδέλφια. Αν ήταν να πάρω πτυχίο, θα δήλωνα κι εγώ συμμετοχή. Τα λάθη έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό όριο. Σε ποια γλώσσα, δηλαδή, γράφατε τόσα χρόνια, ρε;

Και φτάνουμε στη ρίζα του προβλήματος, τα greeklish. Τέρμα οι τόνοι, τέλος τα πολλά διαφορετικά φωνήεντα, τέλος η ελληνική γλώσσα. Όταν ξημεροβραδιάζεσαι πάνω από ένα πληκτρολόγιο γράφοντας σε μια γλώσσα, η οποία είναι κάτι ανάμεσα σε αφρικανική διάλεκτο και «πνίγηκα με το σουβλάκι», μην περιμένεις να καταφέρεις να αρθρώσεις ή να γράψεις μία σωστή πρόταση. Θέλεις να συνομιλήσεις με έναν άνθρωπο, να πεις μια κουβέντα και τρως όλη σου την ώρα στα «εεεε», «μμμμ», «να εγώ». Τι να πει ο άνθρωπος, βαλ’ τον καλύτερα να τα γράψει. Οι χειρότεροι κομπιάζουν ακόμη και στο γράψιμο.

Ακούς τον δίπλα να μιλάει για τα «τεκταινόμενα» και τον χτυπάς στην πλάτη, επειδή νομίζεις ότι πνίγηκε. Για τα γεγονότα της ημέρας μιλάει, φίλε, μην τον σακατέψεις. Μιλούσα τις προάλλες με μια φίλη στο facebook κι έβαζε μετά από κάθε λέξη τελεία. Με τηλεγραφήματα επικοινωνούν στο χωριό της; Είμαι «stop», καλά «stop». Υπάρχουν άνθρωποι που θα έκαναν ορθογραφικά λάθη ακόμα κι αν επικοινωνούσαν με σήματα καπνού. Καημό το έχω να δω μια φορά κάποιος να μη δολοφονήσει τη λέξη «μήνυμα». Από κινέζικο αγοράσατε την ελληνική γλώσσα;

Ύστερα, καθόμαστε όλοι μαζί μια παρέα κι υμνούμε τον αθάνατο ελληνικό πολιτισμό. Ποιον αθάνατο; Κάθε μέρα τον σκοτώνουμε με τα νεοελληνικά μας. Ο γραπτός λόγος έχει κανόνες, οι οποίοι υπάρχουν για να τηρούνται με σκοπό να γίνεται ορθή κι εύχρηστη η μεταξύ μας επικοινωνία. Τουλάχιστον, μάθε τους απλούς σχετικά κανόνες όπως η κλίση άρθρων, επιθέτων, ουσιαστικών και ρημάτων κι η σωστή χρήση κάποιων αντωνυμιών. Μέχρι εκεί, μην κουράζεσαι παραπάνω.

Κάνε μου μια χάρη. Προσπάθησε να σκεφτείς οτιδήποτε, χωρίς να χρησιμοποιήσεις λέξεις. Δεν μπορείς, είναι αδύνατο. Όσο παράξενο κι αν σου ακούγεται, ο άνθρωπος σκέφτεται τόσο γρήγορα όσο και το λεξιλόγιό του. Ο λόγος είναι το μέσο για να περάσεις όλα αυτά που βρίσκονται μέσα σου σε έναν άλλο άνθρωπο. Η σωστή κι ακέραιη χρήση της γλώσσας δείχνει έναν μορφωμένο κι έξυπνο άνθρωπο. Φανερώνει ευστροφία κι η ευγλωττία είναι ένα προτέρημα που λείπει απ’ την εποχή μας.

Διάβασε ένα κείμενο, ένα άρθρο, ένα βιβλίο. Διεύρυνε τους πνευματικούς σου ορίζοντες, για να ξεπεράσεις τα όρια της φαντασίας σου. Μάθε να γράφεις, για να μάθεις να μιλάς, να σκέφτεσαι. Ξεπέρασε το λεξιλόγιο της γενιάς μας που αρκείται σε 250 λέξεις. Με ένα «κομπλέ» κανένας δε θα σε πάρει στα σοβαρά. Όχι άλλα ορθογραφικά λάθη, όχι άλλες ξενόφερτες μονολεκτικές απαντήσεις, αρκετά με τον κενό γραπτό λόγο. Δώσε νόημα σε ό,τι γράφεις, πυγμή, αποφασιστικότητα, συναίσθημα.

Σταμάτα να γράφεις μαλακίες, λυπήσου αυτούς που θα τα διαβάσουν.

Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη