Η νύχτα για πολλούς είναι το πιο ευχάριστο σημείο της ημέρας, αφού πέρα απ’ το μυστήριό της σηματοδοτεί και την ώρα του ύπνου, στιγμή –για πολλούς– ιερή κι αγαπημένη. Ο οργανισμός ξεκουράζεται, το μυαλό αδειάζει και με αυτό τον τρόπο προετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα κι ό,τι τυχόν αυτή μας επιφυλάσσει.

Έχει αναρωτηθεί, όμως, κανένας πώς περνάνε οι νύχτες για ‘κείνους που μια σκέψη και μια απουσία τους στοιχειώνει; Όταν ο ύπνος αποτελεί μια σειρά αλλεπάλληλων διαταραχών κι ο βασικός ταραχοποιός της γαλήνης τους είναι ένας χωρισμός; Με απλά λόγια έχει αναρωτηθεί κανείς πώς κοιμούνται κι αν κοιμούνται οι χωρισμένοι;

Είναι αλήθεια ότι η περίοδος που ακολουθεί ένα ερωτικό φινάλε είναι μία επώδυνη κατάσταση, με αόριστη χρονική διάρκεια. Συνοδεύεται από έντονο στρες κι ανεξήγητη κυκλοθυμία ή μάλλον προσπάθεια να δείξει ο χωρισμένος κατά το πέρασμα της καθημερινής του ρουτίνας ότι τουλάχιστον επιβιώνει. Και γίνεται το παραπάνω, αλλά τη νύχτα, που είναι μόνος του, χωρίς καμία απολύτως συναναστροφή με συναδέλφους, φίλους και συγγενείς, πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τους αιώνιους δαίμονες, ονόματι σκέψεις;

Πέφτεις να κοιμηθείς κι ενώ τα μάτια είναι κλειστά, το μυαλό λειτουργεί με πυρετώδεις ρυθμούς αναβιώνοντας αναμνήσεις μιας τελειωμένης πλέον σχέσης. Κι αυτή η διαδικασία κρατάει ώρες, αφού το μυαλό είναι ακούραστο. Στριφογυρίζεις, έτσι, ανάμεσα στα σκεπάσματα, ώσπου τα ρίχνεις στο πάτωμα και συνεχίζεται αυτή η επαναληπτική συμπεριφορά μέχρι το πρωί.

Μην ξεχνάμε και τα ανεξήγητα κλάματα, που μπορούν να γεμίσουν με ευκολία τα μάτια εκείνη ακριβώς τη στιγμή που σκέφτεσαι το πρώτο σας φιλί ή την πρώτη φορά που κάνατε έρωτα με την πρώην σχέση σου και δεν καταφέρνεις καθόλου να κλείσεις μάτι, οι γνωστές και καθόλου αγαπημένες αϋπνίες. Απλά εύχεσαι να ‘ρθει η μέρα, για να φύγουν μαζί με το σκοτάδι κι οι σκέψεις, που τόσο σε ταλανίζουν. Ο ύπνος από ξεκούραση έχει καταντήσει πλέον ένας ατελείωτος λαβύρινθος, που σε στριφογυρνά στο πρόσφατο παρελθόν σου.

Κάποια στιγμή, μετά από μέρες ίσως, θα καταφέρεις να κοιμηθείς, αποφασίζοντας να μη χάνεις άλλο τον ύπνο σου για κάποιον που δεν είναι πια εδώ. Δεν έχει να κάνει τόσο με την απόφασή σου, βέβαια, αλλά με την εξάντλησή σου. Αποκοιμιέσαι, λοιπόν, επιτέλους, μόνο που αντί να φορτίσεις μπαταρίες, καταλήγεις να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου απ’ το κρεβάτι για να σηκωθείς, κι ας έχει πάει μεσημέρι. Οι λεγόμενες υπερυπνίες.

Για ποιο λόγο; Γιατί κοιμήθηκες για να μη σκέφτεσαι. Χρησιμοποιώντας τον ύπνο σαν διαφυγή απ’ την πραγματικότητα, αφού ακόμα δεν έχεις ξεπεράσει το τέλος της σχέσης σου. Ο ύπνος στην προκειμένη φάση είναι μια απόδραση απ’ τα γεγονότα και το πρωί έρχονται, τελικά, πιο έντονα οι σκέψεις, πέφτοντας ξανά στη συναισθηματική κατηφόρα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένας χωρισμός είναι μία κατάσταση που συνοδεύεται από αγκάθια στρες, άγχους και γενικότερα αρνητικών συναισθημάτων, που ξεπερνιούνται δύσκολα και σχετικά μακροπρόθεσμα. Όλα αυτά είναι λογικό να διαταράσσουν τον ύπνο μας και τον μετατρέπουν από μία απολαυστική δραστηριότητα σε ένα φαύλο κύκλο σκέψεων και ξεσπασμάτων.

Θα λέγαμε ίσως ότι η σχέση χωρισμού κι ύπνου είναι μία σχέση μίσους και σύγκρουσης και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή, μέχρι να περάσει το δύσκολο κομμάτι ενός χωρισμού, κι επιμονή, ώστε να μη σπαταλήσουμε κι άλλες νύχτες μεταξύ αϋπνιών κι υπερυπνιών.

Συντάκτης: Βίκυ Αντωνιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη