Δύσκολος ο χειμώνας για εκείνους που αποζητούν την ηρεμία στην περιπέτεια. Ονειρικά τα καταλύματα στο χιόνι, αλλά μεταφέρουν απλά το σπίτι σε ένα ειδυλλιακό τοπίο.  Εντυπωσιακές οι πίστες του σκι, αλλά πάντα κατάμεστες κι οι ουρές αναμονής ανυπόφορες.

Δε θέλουν ανέσεις. Ζητούν για λίγες μέρες να απομακρυνθούν απ’ την πολυκοσμία. Επιθυμούν να βιώσουν το χειμώνα στην πιο φυσική μορφή του. Να αγγίξουν απάτητο χιόνι, να απολαύσουν το γλυκό κρύο πριν τη χιονόπτωση, να μάθουν τα βουνά στην πιο άγρια εποχή τους.

Κάπως έτσι έρχεται στο μυαλό η ιδέα για χειμερινό κάμπινγκ. Θέλει τόλμη, αλλά –όπως όλα στη ζωή– η ιδέα απέχει μονάχα μία απόφαση απ’ την πράξη. Άλλωστε, κατά πάσα πιθανότητα, κανείς δεν επιλέγει να το δοκιμάσει πρώτη φορά το χειμώνα. Συνήθως προηγείται μια αξέχαστη καλοκαιρινή εμπειρία που παρασύρει το μυαλό να την ξαναζήσει. Με τη μόνη διαφορά ότι τώρα δεν έχει να διαχειριστεί τον καύσωνα αλλά το κρύο. Το πολύ κρύο!

Θέλει οργάνωση και γνώσεις. Για να ‘μαστε ειλικρινείς, κι αντοχές. Όταν ενυπάρχουν τα ενδεχόμενα αποκλεισμού, κρυοπαγήματος, χιονοθύελλας ή ακόμη και χιονοστιβάδας, απαιτείται σωστός εξοπλισμός, σεβασμός στη φύση κι όρια. Παρ’ όλα αυτά, αν απλά πρόκειται για ολιγοήμερες διακοπές κι όχι για ντοκιμαντέρ επιβίωσης, τότε τα βήματα είναι σχετικά απλά.

Επιλέγεις τη σωστή παρέα. Κι αν πρόκειται να το προτείνεις στο ταίρι σου, σέβεσαι πάντα τη –μεγάλη– πιθανότητα να το αρνηθεί. Αν δεχτεί, επιλέγεις τοποθεσία. Ας μην πάρουμε τα όρη, τα άγρια βουνά. Ας αρκεστούμε σε ένα λογικό υψόμετρο με κάποιον συνοικισμό σε κοντινή απόσταση. Με ένα κατάλληλο μεταφορικό μέσο και με όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό –υπολογίζοντας πάντα προμήθειες για περισσότερο διάστημα από όσο σκοπεύουμε να παραμείνουμε εκεί– αναχωρούμε.

Ας μην κινδυνολογήσουμε. Ας προσπαθήσουμε να αφεθούμε, έστω και στη σκέψη, στην ιδέα μιας διανυκτέρευσης στο βουνό. Το ξημέρωμα σας βρίσκει μέσα στη σκηνή. Κουκουλωμένους μέσα στον χειμερινό υπνόσακο. Ντυμένους με τα πιο ζεστά σας ρούχα. Χωρίς ίχνος δέρματος εκτός του προσώπου να εκτίθεται στο τσουχτερό κρύο. Οι ανάσες κρατούν τη σκηνή ζεστή.

Απ’ έξω, ένας αλλιώτικος ήλιος ανατέλλει κι αντανακλά το φως του στις χιονισμένες κορυφές. Η ατμόσφαιρα ολοκάθαρη. Απ’ τα γυμνά δέντρα λιώνουν και στάζουν όσα το βράδυ έστεκαν παγωμένα στα κλαδιά.

Ξεκουκουλώνεσαι με δισταγμό. Ανάβεις φωτιά ή γκαζάκι και φτιάχνεις αχνιστό καφέ ή τσάι. Αποφεύγεις τα σκιερά μέρη. Αφήνεις τον ήλιο να τρυπήσει το δέρμα σου. Βουτάς θρεπτικά μπισκότα στην κούπα σου και χαζεύεις τον ορίζοντα. Αυτή η στιγμή θα ‘ναι ίσως η πιο γαλήνια της ζωής σου.

Η μέρα το χειμώνα γεμίζει εύκολα, γιατί δεν κρατάει πολύ. Πεζοπορία, χιονοπόλεμος, αναρρίχηση, ράφτινγκ, κανό είναι ιδανικές επιλογές. Αν η εξόρμηση είναι οργανωμένη, είναι κι ασφαλείς. Ψάχνεις σπάνιους ανθεκτικούς καρπούς, διαβάζεις τα χνάρια των άγριων ζώων, συναντάς απομονωμένους βοσκούς, ακούς κι απολαμβάνεις πηγαίο, κρυστάλλινο, νερό.

Δε χρειάζεται ψυγείο. Η φύση ψύχει τα τρόφιμα που έχετε μαζί σας. Ιδανικές θα αποδειχθούν ζεστές σούπες με υδατάνθρακες, είναι απαραίτητη η ενέργεια προκειμένου να αντεπεξέλθετε στο κρύο. Χουχουλιάστε γύρω απ’ τη φωτιά, ξεχάστε για λίγο τα κινητά, τα λάπτοπ, τις υποχρεώσεις, αναζητήστε ντόπια τυριά και χειροποίητα αλκοολούχα ποτά κι αφήστε την ερημιά να παρασύρει τη σκέψη σας σε μια παράξενη ενδοσκόπηση.

Δε θα αργήσει πολύ να δύσει ο ήλιος. Τη θέση του θα πάρει πιθανότατα ένας έναστρος ουρανός και το φεγγάρι θα φωτίζει τις λευκές βουνοπλαγιές. Κάποιος θα αρχίσει τις τρομακτικές ιστορίες. Κάποιος άλλος τις μουσικές. Θα νυστάξετε νωρίς, γιατί το κρύο καταπονεί το σώμα κι η ζέστη του υπνόσακου θα μοιάζει αναπάντεχα ελκυστική.

Και κάπως έτσι, το αδύνατο γίνεται εφικτό, το μυαλό εφευρετικό κι η ψυχή ελεύθερη. Γιατί αυτό που τολμάς το καλοκαίρι, δεν είναι απαραίτητα εύκολο αλλά συνηθισμένο. Αυτό που τολμάς, όμως, το χειμώνα είναι σίγουρα μοναδικό. Τι λες, λοιπόν; Θα τολμούσες χειμερινό κάμπινγκ;

Συντάκτης: Εβίτα Λυκούδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη