Είναι όμορφο να ‘χεις πρότυπα που θαυμάζεις. Να σε παρακινούν να γίνει καλύτερος και να κυνηγάς τα όνειρά σου. Είναι ωραίο να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να σου δείξουν νέους δρόμους για εξερεύνηση, κυρίως πνευματικούς. Τέτοιου είδους άνθρωποι αποτελούν κατά κύριο λόγο οι καλλιτέχνες.

Δε μιλάω μόνο για τους τραγουδιστές και τους ζωγράφους. Μιλάω και για τους ποιητές, τους συνθέτες, τους σκηνοθέτες, τους γλύπτες, τους χορευτές, όσους έχουν επαφή, αγάπη και σχέση με την τέχνη.

Αυτά τα άτομα έχουν έναν περίεργο και κατά μια έννοια μαγικό τρόπο να δίνουν ζωή σε οτιδήποτε άψυχο, σε αντικείμενα ή λέξεις, να δημιουργούν κάτι εκεί που δεν υπάρχει. Να κάνουν οτιδήποτε ανιαρό να μοιάζει εξωπραγματικό ενδιαφέρον. Έχουν το ταλέντο να σε κάνουν να νιώθεις. Να ψάχνεις μέσα σου, να προσπαθείς να καταλαβαίνεις ποιος είσαι και τι ζητάς. Να σε ψυχαγωγούν και σε εκπαιδεύουν.

Άλλοι σε ταξιδεύουν μέσω της τέχνης τους κι άλλοι πάλι σου ανοίγουν ορίζοντες που ούτε είχες φανταστεί τι μπορούν να σου προσφέρουν κι ίσως σου ταιριάζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είχες ήδη επιλέξει.

Αυτό, όμως, που τους βοήθησε να αναπτύξουν κάτι τόσο μοναδικό και χαρισματικό στην προσωπικότητά τους δεν ήταν μόνο το ταλέντο τους, η κλίση τους σε αυτό αλλά το μεράκι και το πάθος τους γι’ αυτό. Εύκολα μπορούν να σου μεταδώσουν την αγάπη που βάζουν στο έργο τους. Δουλεύουν με τόση λαχτάρα, αφοσίωση, επιμονή κι υπομονή που κανείς δε μένει ασυγκίνητος.

Αν βάλεις την ψυχή σου μέσα στο έργο σου, τότε σίγουρα θα αγγίξει όποιον το διαβάσει, το δει, το ακούσει. Δεν περνάει απαρατήρητη η ομορφιά της ψυχής. Όλοι θα την δουν, κάποιοι θα την θαυμάσουν, άλλοι θα την λατρέψουν, άλλους θα τους βάλει σε σκέψεις. Ορισμένους θα τους εμπνεύσει, άλλους θα τους σώσει, κάποιοι ίσως να την ζηλέψουν και πολλοί θα την ερωτευτούν, την ίδια την τέχνη αλλά και τον δημιουργό της.

Εκεί κρύβεται το μυστικό τους, σ’ αυτήν την εσωτερική ομορφιά. Έχουν το ταλέντο και το πάθος για να ζήσουν και να φτιάξουν κάτι τρανό. Ούτως ή άλλως, τη δική τους προσωπική αποδοχή αποζητούν πρωτίστως και των άλλων (αν έρθει) είναι απλά καλοδεχούμενη. Αναγνωρίζουν πως δεν είναι όλα για όλους και δεν έχουν όλοι τα ίδια γούστα κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από εντάξει. Όλα τα σχόλια δεκτά. Όλα τα είδη θαυμασμού κι οι κριτικές δεκτές. Κανείς δεν έγινε καλύτερος ακούγοντας μόνο θετικά σχόλια.

Η όλη τους γοητεία κρύβεται στην ανεπιτήδευτη φύση τους. Στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα που βάζουν στο έργο τους. Στην αγάπη που δίνουν σε αυτό που φτιάχνουν και στην προσπάθειά τους να σε κάνουν να το νιώσεις κι εσύ. Μπορεί να ζουν μέσα σε μια εξίσου όμορφη εξωτερική εμφάνιση, μπορεί σε ένα (για κάποιους) μέτριο σουλούπι –ασχήμια δεν υπάρχει απ’ τη στιγμή που η ίδια η ομορφιά είναι αξία υποκειμενική–, ωστόσο κανείς δεν κοιτάζει το έξω σε έναν καλλιτέχνη. Με έναν πίνακα, μια νότα, ένα στίχο που μας αγγίζει, έχουν μεταμορφωθεί στα πιο όμορφα πλάσματα, κι όντως είναι. Όλα, εξάλλου, ξεκινάνε απ’ το μυαλό και το θαυμασμό.

Οφείλουμε να τους αναγνωρίσουμε το μεγαλείο τους. Να τους εκφράσουμε ένα μπράβο για όσες συγκινήσεις, ταυτίσεις, σκέψεις κι αμφιβολίες μας προκαλούν, για το ότι δε φοβούνται να μας δώσουν ένα κομμάτι τους, χωρίς καμία εγγύηση πώς θα του φερθούμε. Μοιράζονται το ταλέντο τους, τις γνώσεις τους, τις ανησυχίες τους και γίνονται πηγή έμπνευσης.

Η τέχνη (κι οι εκπρόσωποί της) ήταν ανέκαθεν η σωσίβιο λέμβος μας.

Συντάκτης: Ασημίνα Καποράλη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη